به گزارش خبرآنلاین، کتاب «بازخوانی پرونده یک رییس جمهور (نگاهی به کارنامه سید ابوالحسن بنی صدر)» نوشته قاسم روانبخش در ۲۳۷ صفحه و قطع جیبی از سوی دفتر تنطیم و نشر مجموعه آثار علامه طباطبایى، انتشارات هماى غدیر قم برای اولین بار در سال ۱۳۸۲ منتشر شده است. نویسنده در این کتاب عملکرد ابوالحسن بنی صدر، نخستین رییس جمهور پس از انقلاب اسلامی را نقد و ارزیابی می‌کند.
«بنی صدر چگونه رییس جمهور شد»؛ «شگردهای بنی صدر برای رسیدن به قدرت»؛ «بازخوانی آرای بنی صدر درباره مردم»؛ «بنی صدر و شعار مردم سالاری»؛ «تئوریسین تساهل و تسامح یا مروج خشونت»؛ «سیاست بنی صدر: فتح سنگر به سنگر»؛ «بنی صدر و افزایش اختیارات ریاست جمهوری»؛ «پیشنهاد در رفراندوم و مراجعه به آرای عمومی»؛ «تلاش برای تسخیر صدا و سیما» و «حمایت از مجرمان و تضعیف قوه قضاییه» از مباحث ارایه شده در این کتاب هستند.
از دیگر مطالب موجود در این کتاب می‌توان به «حمایت از مطبوعات متخلف»؛ «جنگ روانی و اتهام سانسور و اختناق به نظام «؛ «دفتر ریاست جمهوری، کانون فتنه»؛ «نهاد ریاست جمهوری و سرقت اسناد محرمانه نظام»؛ «ترویج ملی گرایی و الگوسازی از مصدق»؛ «مذاکره با آمریکا و عذرخواهی از تسخیر لانه جاسوسی»؛ «خیانت‌های بنی صدر و لیبرال‌ها در جنگ تحمیلی»؛ «اتهام خشونت طلبی به یاران امام»؛ «مدارای امام (ره) با بنی صدر»؛ «برخورد نیروهای اصول گرا با بنی صدر»؛ «چگونه یک رییس جمهور مهره سیا می‌شود» و «عوامل سقوط بنی صدر» اشاره کرد.
مطالب این کتاب، پیش از این به صورت سلسله مقالاتی در هفته نامه «پرتو سخن» با عنوان «بنی صدر از ظهور تا افول» منتشر شده است. در بخشی از این کتاب با عنوان «شگردهای بنی صدر برای رسیدن به قدرت» می‌خوانیم: «آن روز که بنی صدر به همراه حضرت امام از پلکان هواپیما پایین آمد و وارد ایران شد، شاید هیچ کس فکر نمی‌کرد که روزی او بر مسند ریاست جمهوری تکیه زند، ولی او خوب می‌دانست که برای چه به کشور آمده است، او از فرصت‌های پیش آمده به خوبی استفاده کرد تا خود را در نزد مردم محبوب جلوه دهد و شهرت مطلوبی به دست آورد.
مطبوعات آن روز که غالباً به دست روشنفکران وابسته اداره می‌شد با یک برنامه ریزی بسیار دقیق و حساب شده که دست پنهان غرب در پشت ماجرا قرار داشت از بنی صدر چهره‌ای ساختند که به گمان مردم او تنها راه نجات کشور از بحران پس از انقلاب بود. تیترهای درشت روزنامه‌ها در آغازین روزهای پیروزی انقلاب با ارائه یک چهره متفکر و اندیشمند از بنی صدر در مردم عطش به قدرت رسیدن چنین شخصی را ایجاد کرد.
وی علاوه بر سخنرانی‌های سلسله وار و پاسخ به پرسش‌های جوانان که در صدا و سیمای آن روز پخش می‌شد با تأسیس روزنامه انقلاب اسلامی پا به عرصه مطبوعات گذاشت تا از این طریق بهتر بتواند عطش مردم را شدت بخشد. افزون بر این روزنامه‌های کیهان و اطلاعات و نیز روزنامه میزان با چاپ درشت و مصاحبه‌های طولانی با وی نقش به سزایی در چهره سازی از او داشتند. روزنامه کیهان در تاریخ ۳۰ بهمن ۵۷ یعنی ۸ روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی به جای معرفی شهید مطهری و شهید بهشتی کتاب «اصول و پایه و ضابطه‌های حکومت اسلامی» متعلق به بنی صدر را به روزنامه کشاند و در شماره‌های متوالی به معرفی آن کتاب و آرای سیاسی بنی صدر درباره حکومت پرداخت.
برخی از تیترهای این مقالات عبارت بودند از:
«حکومت اسلامی، حکومت عقیده است» روزنامه کیهان، ۳۰ بهمن ۵۷
«قدرت باید به توده بازگردانده شود» روزنامه کیهان، ۶ اسفند ۵۷
«در اساس، اساس کار است نه سرمایه» روزنامه کیهان، ۱۲ اسفند ۵۷
«جامعه باید دفاع از خودش را سازمان بدهد تا قشون به عنوان اساسی‌ترین ابزار جامعه طبقاتی و سلطه طبقاتی و تراکم قدرت در کانون از بین برود» روزنامه کیهان، ۷ اسفند ۵۷
تیترهای فوق در مقطع زمانی‌ای انتخاب شده بود که با تبلیغاتی گسترده وی به عنوان دکترای اقتصاد و تنها شخصی که می‌تواند اقتصاد به هم ریخته کشور را نجات دهد معرفی می‌شد.
روزنامه کیهان که آن ایام توسط ملی گرا‌ها اداره می‌شد، مصاحبه‌ای طولانی را با وی در هفت قسمت همراه به عکس‌های جذاب و خندان به چاپ رساند که در اولین قسمت آن در ستون اشاره مطالبی تنظیم شده بود تا چهره بنی صدر را برای خوانندگان بیشتر معرفی کند: «۴۵ ساله است و اهل باغچه در ۱۶ فرسخی همدان، دکترای جامعه‌شناسی و اقتصاد دارد، پس از مبارزاتی در سال ۱۳۴۱ ایران را ترک کرد و در طول ۱۶ سال دوری از وطن در خارج از کشور پیوسته درباره مسائل ایران مطالعه می‌کرد و با استفاده از منابع مختلف و کتاب‌ها و مقالات و روزنامه‌ها و مجلاتی که از ایران برایش ارسال می‌شد، آرشیوی درباره مسائل ایران درست کرد. در خلال این سال‌ها به زبان فارسی و فرانسه ده‌ها کتاب و مقاله نوشته و منتشر کرده است و فعالیت‌های گسترده‌ای در زمینه مبارزات ملی و اسلامی داشته است، در بهمن امسال (۵۷) همراه امام خمینی به ایران وارد شد و از آن به بعد دیگر روزی نیست که حداقل یک جلسه سخنرانی نداشته باشد. از کتاب‌های او به زبان فارسی می‌توان از اقتصاد توحیدی، رابطه مادیت و معنویت، کیش شخصیت، نفت و سلطه، تعمیم امامت، مبارزه با سانسور، اصول پایه و ضابطه‌های حکومت اسلامی، روش شناخت بر پایه توحید، موقعیت ایران و نقش مدرس، زور علیه عقیده و بیانیه حکومت اسلامی نام برد؛ سخت گرفتار است و مصاحبه ما با او در شرایطی دشوار انجام گرفت. روزنامه کیهان، ۷ فروردین ۵۷»
بنی صدر در این مصاحبه سعی کرد خود را طرفدار روحانیت جلوه دهد و با انتقاد از روشنفکران گفت: «روشنفکران از تحلیل درست تحول جامعه ایران ناتوان هستند. روزنامه کیهان ۷ فروردین ۵۷». وی در عین حال با یک ژست آزاد اندیشانه اظهار می‌داشت: «انتقاد نه تنها توطئه نیست، بلکه لازمه جلوگیری از توطئه است. روزنامه کیهان ۲۹ فروردین ۵۸» البته بنی صدر توطئه را فقط کارهای مسلحانه، ترور و خرابکاری در کارخانه می‌دانست و می‌گفت: «مصادیق توطئه همین هاست! روزنامه کیهان، ۲۹ فروردین ۵۷». وی درصدد بود چنین وانمود کند که در مسائل مختلف دارای تخصص می‌باشد و صاحب نظر است، لذا در باب نظام سیاسی نیز اظهار نظر می‌کرد و می‌گفت: «بدون استقلال، آزادی ممکن نیست و استقلال چیزی نیست که مثل غسل ارتماسی باشد که بروی توی آب و از آن طرف بیایی بیرون و بگویی پاک شده‌ای، یک جریان طولانی دارد و غسلش به اصطلاح ترتیبی است، باید به ترتیب و تدریج انجام بدهید و یک به یک آن روابط سلطه را قطع بکنید تا مستقل شوید، آن روابط هنوز پا برجاست. روزنامه کیهان، ۱۶ فروردین ۵۸»
بر اساس دیدگاه این نظریه‌پرداز چون مردم به استقلال کامل نرسیده‌اند، هنوز از آزادی برخوردار نیستند، وی در بخش اقتصاد که خودش را صاحب نظر می‌دانست، اظهار داشت: «سرمایه داران ما کار فرمای سیاسی بودند. روزنامه کیهان فروردین ۵۸». یکی دیگر از عواملی که می‌توانست بر محبوبیت بنی صدر بیفزاید، حمایت از زنان جامعه بود به همین دلیل وی اظهار می‌داشت: «در جامعه مساوات حقوق اجتماعی زن و مرد را تضمین می‌کنیم. روزنامه کیهان، ۲۶ اسفند ۵۷».
۲۹۱/۶۰