به گزارش خبرآنلاین، این بازیگر کهنهکار در خانهاش در بورلیهیلز ایالت کالیفرنیا بر اثر کهولت سن درگذشت. این بازیگر از سال 2008 به این سو دچار آلزایمر شده بود.
فالک برای بازی در نقش «کلمبو» برنده جایزه امی (اسکار تلویزیونی شد)، سریالی که از سال 1971 تا 1977 روی آنتن میرفت. این بازیگر همچنین دو بار در سالهای 1960 و 1961 برای بازی در فیلمهای «سازمان جنایت» و «جیبی پر از معجزه» نامزد جایزه اسکار بازیگر مرد نقش مکمل بود.
اما این دو نامزدی تحت شعاع حضور او در سریال «کلمبو» قرار گرفت و اغلب مخاطبان سینما و تلویزیون او را در نقش کاراگاه ژولیدهای به خاطر سپردند که تا مدتها تکه کلامش بر زبان بسیاری روان بود: «راستی یه چیز دیگه...»
پیتر فالک سال 1927 در نیویورک به دنیا آمد. والدینش صاحب یک لباس فروشی بودند. او در سه سالگی چشم راستش را از دست داد و از چشم مصنوعی استفاده میکرد. در جوانی آشپز کشتی بود. او در دانشگاه سیراکیوز در رشته مدیریت عمومی تحصیل کرد و ابتدا در اداره بودجه ایالت کانهتیکات مشغول به کار شد.
بعدا به نیویورک رفت و از اواسط دهه 1950 به بازی در تئاتر مشغول شد. اولین فیلمش را سال 1958 بازی کرد.
چشمهای لوچ در صورتی کج و کوله، صدایی ناخوشایند، لباسهایی نامناسب و اغلب گشاد تصاویری هستند که در تجسم نقشهای تلویزیونی و سینمایی فالک در ذهن شکل میگیرد. این تصاویر که بیشتر مناسب نقشهای کمدی هستند تقریبا در تمامی فیلمهای فالک تکرار میشوند. هرچند که او محدود به سینمای کمدی نشد و در فیلمهای مستقل و جدی بسیاری حضور پیدار کرد.
برخی از فیلمهای مهم این بازیگر «باد در مردابها» ساخته نیکلاس ری، «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه دیوانه» ساخته اسنتلی کریمر، «مسابقه بزرگ» ساخته بلیک ادواردز، «پنهلوپی» ساخته آرتور هیلر، «برج و بارو» ساخته سیدنی پولاک، «شوهران» ساخته جان کاساویتس، «شب افتتاح» ساخته جان کاساویتس و «با تمام قوا» ساخته رابرت آلدریچ هستند.
پیتر فالک در دهه 90 که پا به سن گذاشته بود در فیلمهای کارگردانهای بزرگی چون ویم وندرس («بالهای اشتیاق» و «چنین دور، چنین نزدیک») و رابرت آلتمن («بازیگر») هم ایفای نقش کرد.
دو فیلم آخر این بازیگر که سالهای 2007 و 2009 روی پرده رفتند «بعدی» و «گل پامچال وحشی آمریکایی» بودند که در «بعدی» با نیکلاس کیج و در دومی با ول کیلمر همبازی بود.
بیبیسی / 24 ژوئن / ترجمه: حسین عیدیزاده
57241