۱۶ دسامبر سال ۲۰۰۶ فلورنس ماری کوپر، قاضی دادگاه فدرال یک زن چینی آمریکایی را به سه سال کارآموزی اجباری، ۲۰۰ ساعت انجام خدمات عمومی و پرداخت ۱۰ هزار دلار تنها برای اتهام دروغ به پلیس‌های اف‌بی‌آی جریمه کرد. قاضی تشخیص داده بود او در گفتن جمله «من آمریکا را دوست دارم» دروغ می‌گوید. شاید در ابتدا این جرم برای هر کسی خنده دار به نظر برسد ولی شاید خود کاترینا لانگ این نظر را نداشته باشد چرا که واکنش او به این رای دادگاه بسیار آرام‌تر از چیزی بود که هر کس دیگری فکرش را می‌کرد.
تمام حساب و کتاب‌ها را کنار هم بگذارید این مسئله مضحک می‌نماید ولی وقتی حساب و کتابهای چین و آمریکا و روابط و رقابت‌های این دو کشور در عرصه جهانی را بتوانید در کنار هم تصور کنید یا اینکه به اسناد آن دسترسی داشته باشید، متوجه می‌شوید که این حکم برای کاترینا خیلی سبک‌تر از تصور بدبین‌ترین افراد نسبت به سیستم قضایی آمریکا است چرا که خود کاترینا تمام واکنشی که برای این حکم نشان داد کمی لرزش در انگشتان بود که با جویدن ناخن‌هایش آن را برطرف کرد. گزارش بسیاری از خبرنگاران بین المللی مشهور در روابط بین چین و آمریکا شاید بتواند عدم ناراحتی کاترینای چینی الاصل و شاید خوشحالی او برای رهایی از حکم‌های سنگین‌تر دادگاه آمریکایی را توضیح دهد.
بعد از سالهای جنگ سرد و فروپاشی شوروی، تقریباً می‌شد سالهای جنگ جاسوسی بین مسکو و واشنگتن را تمام شده ارزیابی کرد رقیب جدیدی ظهور کرد که نامش اژدهای زرد بود. با ظهور چین به عنوان قدرت اقتصادی در دهه‌های اخیر این کشور در سالهای اخیر به قدرت تولید سلاحهای هسته‌ای نیز رسیده است که این مسئله چینی‌ها را در مقابل آمریکا پرتوان‌تر از قبل کرده است. هر روزه هزاران جاسوس و هکر چینی در سیستم‌های امنیتی آمریکا و اسناد فوق سری این کشور نفوذ می‌کند تا رمز تولید سلاحهای فوق پیشرفته این کشور را کشف کنند.
البته این جنگ جاسوسی که در حال حاضر در اوج خود قرار دارد پشت خنده‌های اوباما و رئیس جمهورهای دیگر آمریکا در بازدید از شهرهای چین پنهان می‌ماند ولی بر اساس اسناد محرمانه سازمان سیا و گزارش‌های پنتاگون باید گفت که در حال حاضر دشمن شماره یک آمریکا، چین است که اگر می‌توانست در اولین فرصت از بمب‌های هزار مرتبه قوی‌تر از بمب‌های هیروشیما و ناکازاکی استفاده می‌کرد.
به گزارش خبرآنلاین، دیوید وایس یکی از خبرنگاران و ستون نویسان مشهور روزنامه‌های آمریکایی است که تقریباً تمام کتاب‌هایش درباره بازی‌های جاسوسی بین کشورهای غربی و شرقی است که از نمونه آن‌ها می‌توان به انتشار کتابهایی درباره جنگ مخفیانه روسیه و آمریکا در سالهای اخیر اشاره کرد که شاید هنوز هم ادامه داشته باشد.
وی در کتاب جدیدش با عنوان «تله ببر: جنگ محرمانه آمریکا چین» از تاسیس سازمان‌های سری و مخفیانه جدیدی در آمریکا خبر می‌دهد که تنها برای حفظ اطلاعات امنیتی و محرمانه این کشور در مقابل چینی‌ها تشکیل شده است. نویسنده در این کتاب از گفتن این نکته نیز ترسی ندارد که تاکنون مقامات آمریکایی در برخورد با اقدامات چینی‌ها از کمترین توانایی برخوردار بوده‌اند و به خاطر همین کمبود سند و مدرک درباره جاسوسان چینی مجبورند حکم‌های خنده دار برای شهروندان مشکوک چینی وضع کنند.
وایس در کتابش از پروژه‌های فوق سری مثل موشک هسته‌ای W۸۸ آمریکا یاد می‌کند که در حال حاضر تکنولوژی آن در اختیار چینی‌ها نیز قرار دارد. وی اعتقاد خود درباره عملکرد چینی‌ها در سالهای اخیر را اینگونه توصیف می‌کند: «چینی‌ها به روش‌های مختلفی از کشورهای غربی اطلاعات کسب می‌کنند در حالی که آمریکا و روسیه به دانشمندان جمع آوری شده خود از سراسر دنیا اعتماد می‌کنند؛ چینی‌ها نیز به اطلاعات جمع آوری شده جاسوسان خود از کشورهای غربی تکیه کرده‌اند. چین اگر بخواهد درباره یک ساحل شنی در آمریکا اطلاعات کسب کند می‌تواند هزار نفر توریست به آمریکا بفرست و هر هزار نفر چینی یک دانه شن از این کشور به چین بیاورد تا اطلاعات حیاتی برای کشورشان در ساخت این ساحل شنی باشد. آن‌ها از کوچک‌ترین اطلاعات درباره فن آوری‌های بر‌تر نیز چشم پوشی نمی‌کنند و تمام احتمالات را برای رسیدن به آن از قبل می‌دانند».
واشنگتن پست/ ۲۵ ژوئن/ ترجمه محمد حسنلو
۶۰۶۰