به گزارش خبرآنلاین، روزنامه خرسان این نامه را در سرمقاله یک هفته پیش خود، منتشر کرد. او در این نامه نوشته بود: «روزی که حرف از هدفمندی یارانه ها شد و بر این تصمیم خود اصرار می کردید زیرا معتقد بودید که با نقدی شدن یارانه ها این پول به طور مساوی و بین همه تقسیم خواهد شد. با خود گفتیم حتما از پول یارانه ها چیزی برایمان می ماند تا اندکی از چاله های زندگی مان را با آن پرکنیم و چه نقشه هایی که برای این یارانه ها نکشیدیم. اما با برداشتن یارانه ها و آزاد شدن قیمت ها آن قدر همه چیز گران شد که وجود این پول اصلا در زندگی ما احساس نمی شود حتی اگر آن مبلغی را که بر کالاها و اجناس افزوده شده حساب کنیم می بینیم که از پول یارانه ها نیز بیشتر است.»
آن زمان که لایحه هدفمند کردن یارانهها به مجلس آمده وبد هم برخی نمایندگان چنین نگرانی هایی را پیش بینی می کردند. به همین دلیل علیرغم آنکه دولت در نظر داشت این جراحی اقتصادی را ظرف سه سال به اجرا درآورد، نمایندگان مجلس شیب اجرای آن را تا پنج سال افزایش دادند که فشار تورمی آن بر اقشار آسیب پذیر جامعه کمتر شود.
دولت و مجلس هرگز بر سر تورم ناشی از اجرای این قانون که همگان به دلیل فواید بلند مدتش از مدافعان آن بودند، به توافق نرسیدند و مجلسیان بارها آمارهای ارائه شده از سوی دولت را خوش بینانه و کمتر از میزان واقعی خواندند. احمد توکلی از نمایندگان منتقد اجرای ناقص قانون هدفمند کردن یارانهها بود که از ابتدا تورم ناشی از اجرای آن در کوتاه مدت را تا 60 درصد ارزیابی کرده و بعدها نیز ایرادات اجرایی این قانون را برشمرد.
او از منتقدان میزان یارانه نقدی پرداختی به مردم بوده و آن را نیز غیرواقعی می خواند. به زعم وی بهتر است دولت یارانه نقدی کمتری به خانوارها پرداخت کند و در عوض نرخ کالاها نیز کمتر افزایش یابد و به این ترتیب از میزان فشار ناشی بر مردم کاسته شود.
توکلی و دیگر نمایندگان همفکر وی این توصیهها را اردیبهشت ماه و در جریان بررسی لایحه بودجه 90 در صحن علنی مجلس مطرح میکردند. موضوعی که در نامه این زن خانهدار به آن اشاره شده و کامنتهای این مطلب نیز موید آن است. ذیل خبر نامه مذکور از میان بیش از 60 کامنتی که برای آن نوشته شده بود، 41 کامنت منتشر شده است.
ترجیع بند اکثر کامنتهای خبرآنلاین، تایید سخنان این زن گمنام و تایید گرانی موجود در جامعه است. برخی با این مادر که شرمنده نگاه حسرت زده فرزندانش است، اینچنین همدردی کردهاند که آنها هم شرمنده خواستههای حداقلی خانوادهشان هستند که از پس آن برنمیآینده و حتی از پس خرج زندگی و کرایه حملونقل و کرایه خانهاشان هم برنمی آیند.
برخی کاربران هم نگاه بدبینانهای به این نامه داشته و نویسنده ان را یک فرد عادی ندانستهاند. به زعم این دست کاربران این نامه جهت دار بوده و چه بسا با اغراض سیاسی نوشته شده است. این درحالی است که زن خانهدار در نامه اش قید کرده بود که نمی داند راست و چپ چیست و اتفاقا در انتخابات ریاست جمهوری هم به محمود احمدینژاد رای داده است.
برخی به طنز ارائه یک میلیون تومان به هر فرزند و خرید از محله رئیس جمهور با قیمتهای ارزانتر را راه حلی این مشکل دانشتهاند و برخی به جد خواستار توجه دولت بویژه شخص رئیس جمهور به درد دل مردم شدهاند. این دست کاربران، رئیسجمهور را همچون دوره انتخابات، «مردمینژاد» خطاب کرده و با یادآوری شعارهای وی برای کمک به اقشار محروم و بی بضاعت و مستضعف، خواستهاند که او همچون گذشته برای این قشر از جامعه چاره اندیشی کند.
/1729