دو سال است که مدیران محترم «خبرآنلاین» معتقدند که باید حتماً سرویس طنز داشته باشیم. هرچه گفتم و دلالت کردم که اخبار طنز زیاد نیست، تولید مطالب کم است، دسترسی به آثار گذشتگان آسان نیست، هر مطلبی را هم نمی‌شود منتشر کرد اما از آنجایی که دوستان به شدت معتقدند به دموکراسی، به زور ما را سرویس کردند لذا از همین الان سرویس طنز سایت خبرآنلاین به صورت 24 ساعته در خدمت شماست.
طبیعتاً هرآنچه در این بخش خواهید خواند، تولیدات «امروز» نیست، یا مشخصاً برای «خبرآنلاین» نوشته نشده است. سری به آرشیو‌های شخصی‌ام می‌زنم، وبگردی می‌کنم، کتاب‌های دیروز و امروز را می‌خوانم و هر روز حاصل این سرگردانی و گشت‌وگذار‌ها را می‌گذارم توی همین صفحات.
از همه دوستان و عزیزان هم خواهش می‌کنم که دستی زیر بال ما بگیرند و هر کدام در حد توان شانه‌ای زیر بار بدهند تا بلکه اوضاع و احوال‌مان بهتر شود توی این صفحات سایت. مطمئنم که در صفحات ما به مطالبی برمی‌خورید که پیشتر خوانده‌اید اما نکته مهم این است که بعد از مدتی همین صفحات تبدیل می‌شود به آرشیوی خوب از متون طنز گذشتگان و همروزگاران‌مان.
می‌خوانیم و می‌خندیم و تفکر می‌کنیم. از این راه جهان‌مان دگرگون خواهد شد. اگر دگرگون کردن جهان میسور و میسر نیست، ما که می‌توانیم منظر‌مان را عوض کنیم. دیدگاه ماست که جهان را نزد ما تعریف می‌کند. با عینک طنز بر بلند‌ترین نظر‌گاه ایستادن فرصت مغتنمی در زندگی است.
فعلاً این چند بیت از میرزاده عشقی را بخوانید تا کمی با دیدگاه جماعت طنز‌پرداز آشناتر شوید:
من که خندم نه بر اوضاع کنون می‌خندم
من بدین گنبد بی‌سقف و ستون می‌خندم
همه کس بر بشر بوقلمونی خندد
من به حزب فلک بوقلمون می‌خندم
خلق خندند به هر آبله‌رخساری و من
به رخ این فلک آبله‌گون می‌خندم
هرکس ایدون به جنون من مجنون خندد
من بر آنکس که بخندد به جنون می‌خندم
آنچه بایست به تاریخ گذشته خندید
کرده‌ام خنده، بر آینده کنون می‌خندم
بعد از این من زنم از علم و فنون دم، حاشا
من به هرچه بتر علم و فنون می‌خندم
242