به گزارش خبرآنلاین، نماینده تهران در مخالفت با وزیر پیشنهادی نفت گفت:
بسم الله الرحمن الرحیم
مخالفت بنده با وزارت جناب آقای قاسمی بیش از آنکه مربوط به شخص ایشان باشد مربوط به یک اصل کلی درباره نظامهای سیاسی و خصوصا نظام جمهوری اسلامی است.
در واقع شخصیت حقیقی ایشان را از شخصیت حقوقی شان تفکیک می‌کنیم.
ویژگیهای فردی جناب آقای قاسمی قابل تمجید و ستایش است، از نظر اخلاص، تواضع، ساده زیستی، فداکاری در راه انقلاب اسلامی و تلاش جدی در سازندگی کشور، و در مجموع مثل همه فرماندهان سپاه پاسداران شخصیتی دوست داشتنی دارند.
ما باید نگاه کلانِ توأم با در نظر گرفتن مصالح و آینده نظام به این مسئله داشته باشیم، نه نگاه حزبی و گروهی.
آن اصل کلی مورد تأکید بنده لزوم پیوند نخوردن سپاه به عنوان یک قدرت نظامی با قدرت سیاسی و قدرت اقتصادی است و به عبارت دیگر دولتی نشدن سپاه، همان طور که دولتی نشدن روحانیت از طرف امام(ره) و شهید مطهری توصیه اکید شده است. سپاه پاسداران مظهر وحدت جامعه است، همچنان که روحانیت مظهر وحدت جامعه است. سپاه متعلق به همه اقشار جامعه است، با ورود به دولتها خواه ناخواه به فراگیر بودن آن آسیب وارد میشود و سرنوشت آن به سرنوشت دولتها پیوند می‌خورد.
تجربه وزارت اطلاعات در دوره سازندگی شاهد خوبی میتواند باشد. در آن دوره کارکنان وزارت اطلاعات تشویق به فعالیتهای اقتصادی شدند و طبعا از امکانات و اطلاعات ویژه و رانتها استفاده کردند و همین امر موجب رخنه فساد در برخی کارکنان آن وزارتخانه شد. تا این که از این کار منع شدند.
وزارت یک نظامی در وزارتخانه نفت موجب پیوند قدرت نظامی، سیاسی و اقتصادی خواهد بود که فسادآور است. عنصر تقوا تا حد زیادی میتواند مانع فساد شود ولی هرگز مصونیت‌آور نیست، این ما هستیم که نباید زمینه پدید آمدن فساد را ایجاد کنیم. منطق اسلام این است که به طور کلی در حوزه‌های قدرت و ثروت و شهوت، عامل تقوا مصونیت کافی نمی‌آورد بلکه باید زمینه‌ها را از بین برد.
در کشور همسایه ما، نظامیان کم کم دارند از قدرت سیاسی فاصله می‌گیرند ولی در کشور ما حرکت عکس آن آغاز شده است که به نظر نمیرسد امری مبارک باشد.
اولین اثر آن این است که سؤال و استیضاح و به طور کلی نظارت مجلس بر وزیر سخت خواهد شد. سپاه اکنون - درست یا نادرست - متهم است به تصاحب پروژه‌های عمرانی در یک رقابت نابرابر با بخش خصوصی، مانند واگذاری اپراتور سوم مخابرات به او. با اضافه شدن حوزه عظیم نفت به آن، این اتهام تشدید خواهد شد.
در اینجا توجه نمایندگان محترم را به فرازی از وصیت‌نامه امام(ره) جلب می‌کنم، می‌فرمایند: «وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان طور که از مقررات نظام، عدم دخول شخص نظامی، در احزاب و گروه‌ها و جبهه‌هاست، به آن عمل نمایند و قوای مسلح مطلقاً چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگه دارند. در این صورت می‌توانند قدرت نظامی خود را حفظ و از اختلافات درون گروهی مصون باشند. و بر فرماندهان لازم است که افراد تحت فرمان خود را از ورود در احزاب منع نمایند. و چون انقلاب از آنِ همه ملت و حفظ آن بر همگان واجب است، دولت و ملت و شورای دفاع و مجلس شورای اسلامی وظیفه شرعی و میهنی آنان است که اگر قوای مسلح، چه فرماندهان و طبقات بالا و چه طبقات بعد، برخلاف مصالح اسلام و کشور بخواهند عملی انجام دهند یا در احزاب وارد شوند که بی‌اشکال به تباهی کشیده می‌شوند و یا در بازیهای سیاسی وارد شوند، از قدم اول با آن مخالفت کنند.»
نکته آخر اینکه جناب آقای قاسمی در پروژه‌های نفتی زیادی دست داشته‌اند اما برای من ثابت نشد که از نظر مدیریت نفت کشور تجربه کافی داشته باشند و کادر لازم برای تشکیلات وزارت نفت داشته باشند. انتصاب مدیران ناآشنا و کم‌تجربه باعث نابسامانی در صنعت نفت میشود. وقتی وزیر سابق نفت به مجلس معرفی شد و نسبت به عدم دانش و تجربه وی در نفت اعتراض شد، گفته شد که ایشان مدیری استراتژیست است، شش ماه درباره نفت مطالعه و تحقیق می‌کند و بعد کار اصلاحات در نفت را شروع خواهد کرد. بعد از شش ماه آقای وزیر با صدور دستور توقف کلیه عملیات سواپ، اولین سیاست اصلاحی خود را اعلام کرد. حالا کارشناسان، ماه‌هاست که به دنبال راه‌اندازی مجدد عملیات سواپ هستند ولی شرکتهای مربوط زیر بار نمی‌روند.
به هرحال مخالفت من با شخص جناب آقای قاسمی نیست بلکه مخالفت با روند ورود نظامیان به قدرت سیاسی و دولت است.
2929