پس از آن که سال گذشته رهبر انقلاب به صراحت رئیس دولت را از موازی کاری در دستگاه دیپلماسی و ایجاد پست های موازی در این نهاد نهی کردند و از این حیث، ماجرای نمایندگان رئیس جمهور برای مناطق جغرافیایی مختلف جهان منتفی شد، انتظار تکرار چنین اتفاقاتی نمی رفت، اما در حرکتی عجیب، احمدی نژاد اقدام به انتصاب معاون بین الملل برای نهاد ریاست جمهوری کرد که از آن برداشتی جز تکرار موازی کاری گذشته در قالبی جدید، نمی شود و بر همین مبنا انتظار می رود دکتر احمدی نژاد با توجه به توصیه رهبر انقلاب، حکم صادره برای سعیدلو را لغو و شکل دهی این نهاد جدید را کن کم یکن اعلام کند.
محمود احمدی نژاد در آخرین روز مرداد ماه 1389 طی احکامی جداگانه اسفندیار رحیم مشایی، حمید بقایی، محمدمهدی آخوندزاده و ابوالفضل ظهره‌وند را به ترتیب به عنوان نمایندگان ویژه خود در امور خاورمیانه، آسیا، دریای خزر و افغانستان انتخاب کرد. این عنوان بر اساس اصل 127 قانون اساسی پیش از این نیز به افرادی همچون مهدی صفری نماینده ایران در امور دریای خزر اعطا شده بود، ولی همه آن کسانی که قبلا نمایندگی ویژه داشتند همچون صفری در حوزه فعالیت خود این احکام را دریافت کرده بودند.
این اقدام احمدی نژاد از سوی کارشناسان موازی کاری با وزارت امور خارجه تعبیر شد و منوچهر متکی نیز در نهان گلایه هایی در خصوص این اقدام نادرست داشت، اما احمدی نژاد طبق معمول بر این اقدام نیز اصرار ورزید تا اینکه یک هفته بعد رهبر انقلاب در دیدار با دولتی ها به مناسبت هفته دولت، پرهیز از کارهای موازی درعرصه های مختلف از جمله سیاست خارجی و نیز اعتماد به وزیران درچارچوب اختیارات و وظایفشان را از دیگر نکات مدیریتی هیئت دولت دانستند و وزارت امور خارجه را مسئول هدایت منسجم و برنامه ریزی شده همه مسائلی دانستند که به نوعی با سیاست خارجی و روابط با دیگر کشورها مربوط می شود.
پیرو سخنان رهبری، 122نماینده مجلس به صورت کتبی به رئیس جمهور نسبت به تعیین نمایندگان ویژه در سیاست خارجی و لزوم تبعیت از فرامین و توصیه های رهبر انقلاب مبنی بر پرهیز از موازی کاری در این عرصه تذکر دادند. در خلال این مباحث و پس از حمایت صریح رهبری از محوریت وزارت امور خارجه در هدایت منسجم مسائل مربوط به سیاست خارجی کشور و همچنین پس از مصاحبه ای از بقایی مبنی بر انتصاب قریب الوقوع برخی افراد دیگر به عنوان نمایندگان ویژه رئیس جمهور در آمریکای لاتین، افریقا و ... منوچهر متکی لب به اعتراض گشود و با انتقاد شدید از اظهارات مشاور( درآن مقطع نماینده) ویژه رئیس جمهور در آسیا گفت: «سیاست خارجی عرصه ناپخته سخن گفتن نیست. مشخص نیست آقای بقایی براساس کدام مسئولیت و ازچه جایگاهی این گونه سخنان نسنجیده را بیان می کند در حالی که هنوز آثار منفی اظهارات اخیر وی که موجب بروز مشکل در روابط خارجی شد از بین نرفته است.»
وزیر امورخارجه ضمن فصل الخطاب دانستن نظر صریح رهبری در پرهیز از موازی کاری در سیاست خارجی تصریح کرد: «تضعیف دستگاه دیپلماسی کشور بویژه در شرایط کنونی آن هم توسط برخی از افراد دولت مصداق بارز بر شاخه نشستن و بن بریدن است. از مسئولان و مدیران بویژه در قوه مجریه می خواهم هزینه کشور را در اداره روابط خارجی با ناپخته سخن گفتن در این عرصه بالا نبرند.» متعاقب آن اظهارات و البته بعد از پخش همراه با تاخیر سخنان رهبر انقلاب در جمع اعضای کابینه از سیما، احمدی نژاد با تبدیل احکام نمایندگانش به مشاور عقب نشینی کرد، البته او تا 22 آذرماه به وزیر امور خارجه دست نزد تا متکی از مسئولان سنگالی خبر برکناری اش را بشنود و بدون تیم حفاظت مخصوص دیپلمات های ارشد، راهی هتل شود و اوج بی حرمتی به او رقم بخورد و البته سنگالی ها هم این رفتار را توهین تلقی کرده و ابتدا سفیرشان را از ایران فرا خواندند و سپس رسماً با صدور بیانیه ای روابطش را با کشورمان قطع نمایند.
پس از این در حالی که از ذاکر اصفهانی به عنوان گزینه وزارت امور خارجه یاد می شد، علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی وزیر امور خارجه شد و از مجلس رای اعتماد گرفت و اینگونه استنباط شد که مجلس از ترس معرفی گزینه ای ضعیف تر و یا بلاتکلیفی طولانی مدت دستگاه دیپلماسی حاضر به پذیرشش شد و انتظار می رفت شاهد موازی کاری تازه ای در امور خارجه نباشد ؛ اما این خواسته به زعم مجلسی ها به طور کامل تحقق نیافت و در همین رابطه علیرضا زاکانی در گفتگویی با یک سایت خبری داخلی در این باره که آیا به نظر شما آنچه موازی کاری در دستگاه خارجی نامیده می‌شود، برچیده شده است یا خیر، گفت: این چه سوال عجیب و غریبی است، خودتان بهتر می‌دانید که موازی کاری در سیاست خارجی برچیده نشده است.
امروز و با گذشت نزدیک به یک سال از دستور رئیس دولت و انتصاب جنجالی نمایندگانش برای نقاط مختلف جهان، احمدی نژاد، علی سعیدلو معاون اجرایی پیشینش که در دولت دهم رئیس سازمان تربیت بدنی شده بود را به سمت «معاون رییس جمهور در امور بینالملل» و به منظور پیگیری و برنامه‌ریزی مسئولیت‌های بینالملل رییس جمهور منصوب کرد تا بار دیگر مسئله موازی کاری طرح شود. با این انتصاب باید پرسید مگر برنامه های بین الملل (خارجه) روسای جمهور ایران در سی سال اخیر، از کانالی به جز وزیر امورخارجه پیگیری شده است؟ علاوه بر این، وقتی انتصاب نماینده رئیس جمهور در امور مناطق مختلف آسیا و جهان، موازی کاری تلقی می شود، آیا تشکیل معاونت بین الملل و انتصاب مسئول برای این کرسی را می توان موازی کاری با وزارت امور خارجه محسوب نکرد؟
آقای احمدی نژاد چه اصراری دارد، وقتی وزیر امور خارجه هماهنگ با مجموعه اش عمل می کند و روابط حسنه ای نیز با اسفندیار رحیم مشایی دارد، یک تشکیلات اینچنینی در دل ریاست جمهوری ایجاد کند و حالا در این بخش نیز در عوض بهره گیری از یک دیپلمات کارکشته، زمین شناسی که سابقه و تجربه دیپلماتیک ندارد و حتی زمان انتصابش به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی نیز، نقدهایی به این انتصاب غیرتخصصی وجود داشت، را به عنوان «معاون اموربین الملل رییس جمهور» منصوب نماید؟ آیا علی سعیدلو که علی الظاهر بعد از ادغام سازمان های تربیت بدنی و جوانان، بلاشغل تلقی می شد، حتی به زبان انگلیسی تسلط دارد و می تواند بهتر از محمد علی آبادی نطق کند و در این حد که حکم صرف و نحو این حوزه را دارد، مسلط است یا باید در انتظار فیلمی مشابه اجلاس اوپک این بار با نقش آفرینی سعیدلو بود که می توان اسمش را Geologist Speech یا سخنرانی زمین شناس گذاشت؟!
در شرایطی که با تاکتیک پنهان شدن موقت رحیم مشایی از انظار، قدری فضا آرام تر شده و التهابات به حداقل قابل تصور رسیده، این اقدام رئیس دولت در موازی کاری، آن هم با ابزار غیردیپلماتیک خلاف مصالح کشور بوده و انتظار می رود، دکتر احمدی نژاد با در نظر گرفتن شرایط حساس ایران و جهان، از این اقدام غیرضروری پرهیز کرده و با منتفی کردن تشکیل چنین معاونتی که شاید دفتر سازمان منحله ملی جوانان به آن تعلق گیرد، حکم صادره برای دوستش را لغو و بدین شکل از ایجاد شائبه موازی کاری مجدد در سیاست خارجی ایران جلوگیری شود
17212