تکه‌های این پازل با هم جور در نمی‌آید و حتی معلوم نیست درآمد حاصل از این فعالیت‌های تجاری دقیقاً کجا هزینه شده است؟
حتی اگر این فعالیت‌های تجاری در زمینه تجهیزات مربوط به ورزش شطرنج هم بود جای تعجب داشت چه برسد به کود، لب تاپ و شکر که هیچ ارتباطی با شطرنج ندارد!
هر طور به این ماجرا نگاه کنیم برای هیچ موردی جواب منطقی پیدا نمی‌شود و این نگرانی به وجود می‌آید که آیا در بقیه فدراسیون‌ها هم چنین فعالیت‌هایی وجود دارد؟
مسلماً ورود فدراسیون‌های ورزشی به فعالیت‌های اقتصادی در این حجم بالا و با توجه به نظارت ضعیف وزارت ورزش در امور مالی، باید نگران بود که رؤسای فدراسیون‌های ورزشی به جای تمرکز روی پیشرفت ورزش به فکر تجارت غیر مرتبط باشند و از ورزش فقط استفاده ابزاری شود.
شاید ماجرای مالیات فدراسیون شطرنج بتواند به این سئوال پاسخ دهد که چرا برای نشستن روی صندلی ریاست فدراسیون‌های ورزشی علیرغم بدهی‌ها و مشکلات مالی، همیشه رقابتی داغ بین کاندیداها وجود دارد؟
بیشتر بخوانید :
۲۲۰ ۲۵۶