دارت یک آزمایش مهم در زمینه حفاظت از سیاره ما محسوب می‌شود. هدف این ماموریت پرتاب کردن فضاپیمایی بدون سرنشین برای تغییر مسیر یک سیارک است. چنین کاری می‌تواند روزی انسان را از مواجه شدن با یک سیارک یا دنباله دار خطرناک نجات دهد. خوشبختانه دیمورفس هیچ خطری برای ما ندارد.
در واقع هیچ سیارکی فعلا زمین را تهدید نمی‌کند؛ اما سیارک‌ها و اجرام آسمانی زیادی در فضا وجود دارند که هنوز شناسایی نشده‌اند. به همین خاطر اطلاعات به دست آمده از ماموریت دارت می‌تواند هر لحظه به کارمان بیاید. برخورد فضاپیمای DART با سیارک در دوشنبه ۴ مهر ماه رخ داد و در کمتر از دو روز دانشمندان با تلسکوپ‌های زمینی متوجه شکل‌گیری یک دنباله دار شدند.
در ۶ مهر ماه دو اخترشناس به نام‌های Teddy Kareta و Mattew Knight با استفاده از تلسکوپ SOAR در شیلی به مشاهده دیمورفس پرداختند. آنها گمان می‌کنند دم جدید این سیارک حداقل ۱۰ هزار کیلومتر طول داشته باشد. این مشاهده و مشاهدات دیگر اخترشناسان می‌تواند در هفته‌های آتی تصویری کامل‌تر و دقیق‌تر از دنباله دار ایجاد شده توسط فضاپیمای دارت ناسا به ما بدهد.
دانشمندان امیدوارند که این ماموریت بتواند در نهایت از آمدن هر مهمان ناخواسته‌ای به کره زمین جلوگیری کند.
4141