نسرین وزیری: در تمامی مجلس هشت گانه ایران نمایندگانی بودهاند که به عنوان وزیر یا معاون رئیسجمهور برگزیده شدهاند و به همین دلیل با استعفا از جایگاه نمایندگی به دولت پیوستهاند. اما این استعفای دسته جمعی 139 نماینده اصلاح طلب در مجلس ششم بود که به یک حادثه خبرساز و ماندگار بدل شد. استعفایی که واکنشی دسته جمعی به رد صلاحیت نمایندگان این مجلس از سوی شورای نگهبان برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس هفتم بود و عدم توانایی در انجام وظایف نمایندگی، دلیل اصلی آن اعلام شد. فاطمه حقیقتجو، علی مزروعی و محسن آرمین سه نمایندهای بودند که رسما از نمایندگی مجلس استعفا داده و از خانه ملت خارج شدند. استعفایی که رهبر انقلاب درباره آن در دیدار با نمایندگان مجلس هفتم در 8 خرداد 86 یادآور شدند: «...رفتن به سمت تحریم انتخابات، رفتن به سمت استعفای نمایندگان، اعتصاب در مجلس، مقابلهٔ مجلس - چیزهای بد و عجیبی بود و صدای عمومی مجلس، با خیلی از مبانی و اصول نظام مغایرت داشت....»
پیش و پس از این سخنان مقام معظم رهبری، نمایندگان اصولگرای مجلس هفتم، بارها و بارها این اقدام همکاران پیشین خود را تقبیح کردند. رویهای که در مجلس هشتم نیز در پیش گرفته شد. کمتر نماینده ای است که استعفای نمایندگان مجلس ششم را بر خلاف منافع ملی نظام نخوانده باشد یا دست کم در قبال آن سکوت نکرده باشد. اما در یکی دو هفته اخیر که به تدریج به انتخابات مجلس نهم نزدیک میشویم، هراز گاهی زمزمهای از استعفا در مجلس شنیده میشود. یک روز برای گلایه از انتقال آب رودخانه کارون، روزی در اعتراض به اقدامات استانداری تهران و روز دیگر در انتقاد به عملکرد هیات رئیسه مجلس در عدم بررسی طرح سوال از رئیسجمهور.
نخستین سنگ بنا در استعفا از مسئوایت نمایندگی در مجلس هشتم را روح الله حسینیان در اعتراض به ابقای علیاکبر محتشمیپور به عنوان یک چهره اصلاح طلب و حامی یکی از سران فتنه در ریاست کمیته دفاع از ملت فلسطین گذاشت و آخرینش هم اعلام استعفای علی مطهری در صورت به سرانجام نرسیدن طرح سوال از رئیسجمهور است که در هر دو مورد مخاطب آنها هیات رئیسه مجلس است. اولی با پادرمیانی علی لاریجانی و برکناری محتشمیپور ختم به خیر شد و حسینیان در مجلس ماند و آخری هنوز در هالهای از ابهام است. البته دیگر اعلام استعفاهای نمایندگان غالبا در اعتراض به برخی امور اجرایی و رفتار برخی مسئولان دولتی و یا تصمیمات آنهاست.
آنچه ناگفته پیداست آنکه عملا هیچ جدیتی برای عملیاتی کردن این استعفاها در کار نیست. چرا که عمدتا در نطقها و مصاحبهها مطرح میشوندو به جز ایجاد یک موج خبری کوتاه یا بلند، نتیجه دیگری ندارند. اما نمایندگان مجلس هشتم را چه شده که در پایان دوره نمایندگیشان به فکر استعفا افتادهاند؟ این یک تاکتیک برای دریافت امکانات بیشتر برای حوزههای انتخابیه است یا پلیتیکی برای کسب رای بیشتر در آستانه انتخابات مجلس نهم و یا فراری رو به جلو برای محق نشان دادن خود و مقصر جلوه دادن دیگران؟
آنچه در زیر میخوانید جدولی از اعلام استعفاهای نمایندگان مجلس هشتم با ذکر دلایل آن است:
| زمان اعلام استعفا |
نماینده استعفا دهنده |
علت استعفا |
نتیجه نهایی |
| 17 دی 88 |
روحالله حسینیان نماینده تهران |
جناح اصلاح‌طلب نزد رئیس مجلس عزیزتر و ارزشی‌تر شدند و هر روز ما مطرودتر و بی‌خاصیت‌تر. من خود را موجودی شکسته خورده و سرخورده می‌بینم وقتی می‌بنیم ریاست کمیته دفاع از ملت فلسطین یکی از فتنه‌گرانی است که از بانیان اتهام تقلب در انتخابات بود. امت حزب‌الله و به خصوص مردم تهران که به اینجانب رأی داده بودند عذرخواهی می‌کنم. من قول داده بودم که به شما خدمت کنم و حال خود را ناتوان از خدمت می‌دانم. امید است که در دو سال آینده فردی انتخاب شود که بتواند خدمتگزار شما ملت خدایی باشد. |
24 دی ماه این استعفا پس گرفته شد. |
| 12 بهمن 88 |
محمدرضا تابش نماینده اردکان |
در پی فیلتر شدن سایت پارلماننیوز -ارگان فراکسیون اقلیت مجلس- و ممانعت برای حضور خبرنگارش در مجلس
|
|
| 25 تیر 89 |
حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان |
در پی وقوع حادثه تروریستی مسجد جامع زاهدان، در راستای پیگیری تامین امنیت حوزه انتخابیهام و احقاق حقوق شهروندی موکلانم که خواستههای فراوان و به حقی دارند، میدهم و امیدوارم مسئولان چارهای بیندیشند. |
پس از رهنمودهای رهبری استعفای خود را در تاریخ 29 تیر 89 پس گرفت. |
| 27 تیر 89 |
پیمان فروزش و عباسعلی نورا نمایندگان زاهدان |
در پی رخ دادن دو انفجار تروریستی در مسجد جامع شهر زاهدان و در اعتراض به عدم اقتدار کامل مدیریتی در منطقه، عدم تمرکز مدیریت یکپارچه، ضعف مدیران، بی‌توجهی به فرهنگ بومی درمنش و راهبردها، نبود استراتژی واحد مبتنی بر شرایط منطقه و ....* |
در تبعیت از فرمان و توصیه رهبری، استعفایشان را در 29تیرماه همان سال پس گرفتند. |
| 18 خرداد 90 |
استعفای دسته جمعی نمایندگان چهارمحال بختیاری |
در اعتراض به حفر تونل گلاب و انحراف مسیر رودخانه زایندهرود به سمت استان اصفهان |
...... |
| 22 خرداد 90 |
مصطفی ذوالقدر نمیانده ابادان |
در اعتراض به واردات بی رویه محصولات کشاورزی و افزایش قیمت گاز و برق کشاورزان که توان تولید آنها را میکاهد. |
...... |
| 8 شهریور 90 |
استعفای دسته جمعی نمایندگان خوزستان |
انتقال آب از سرشاخه‌های رودخانه کارون به فلات مرکزی ایران و عدم تامین اب شیرین برای مردم حوزههای انتخابیهشان |
...... |
| 30 شهریور 90 |
داریوش قنبری نماینده ایلام |
در اعتراض به بی توجهی به انجام وظایف نظارتی نمایندگان و بی سرانجام ماندن سوالات نمایندگان اقلیت از وزرای دولت. |
..... |
| 2 مهر 90 |
حسین گروسی نماینده شهریار |
انتقاد از سوء مدیریت در استانداری تهران و اینکه همچنان برخی مناسب با حضور سرپرست اداره میشود و اغلب مشکلات لاینحل مانده است. |
...... |
| 2 مهر 90 |
علی مطهری نماینده تهران |
در اعتراض به عدم به جریان افتادن طرح سوال از رئیس جمهور از سوی هیات رئیسه مجلس |
....... |
تنها استعفایی که در مجلس هشتم پذیرفته شد، استعفای محمدرضا میرتاجالدینی نماینده تبریز در تاریخ 17 آبان 88 بود که به عنوان معاون پارلمانی به دولت پیوست.
/2729