سایت ایرانتو نوشت:
در این گزارش که توسط خبرنگاران روزنامه " دایانا لومیسلیک" تهیه شده آمده است: شما قاعدتا نباید مرا برای مراقبت از مادر مریض خود استخدام کنید، اما این کار را می کنید. من دارای مدرک معتبر از یک کالج هستم، اما شما نمی‌دانید تا چه حد بی سوادم!
در حالی‌که دانشجویان یک کالج ثبت شده مجبور هستند، دست کم یک سال، دوره های عملی برای تزریقات، کمک‌های اولیه و مراقبت‌های ویژه را طی کنند، یک کالج در نورث یورک، در عرض چند هفته به دانشجویان یاد می‌دهد که چگونه رزومه قلابی تهیه کنند، معرفی‌نامه‌هایی از افراد غیرواقعی بنویسند و یا چگونه در مصاحبه‌های استخدامی دروغ بگویند تا پذیرفته شوند!
آنان با پرداخت ۴۸۰ دلار به عنوان شهریه و تماشای چند دی.وی.دی، شرایط لازم برای کار کردن و ارائه خدمات به آسیب پذیرترین افراد جامعه یعنی بیماران و سالمندان را در مراکز درمانی و منازل کسب می‌کنند.
خبرنگار تورنتو استار می‌افزاید: وقتی موضوع را با امور بازرسی ایالتی در میان گذاشتم، یکی از مسئولان به ما گفت، اخیرا بازرس کل استان " آندره مارین" در مورد ناتوانی انتاریو نسبت به تعطیل کردن کالج‌های خصوصی غیر استاندارد هشدار داده و گفته است، هزاران کالج و مدرسه عالی هم اکنون مشغول فعالیت هستند که بدون آموزش، فقط به ارائه مدرک می‌پردازند و از آنجا که برای کارفرمایان هر نوع مدرکی از مراکز کانادایی مورد قبول است، دانشجویان نیز به سمت آنها گرایش می یابند.
برخی از دانشجویان معتقدند، عدم سختگیری دولت محلی نسبت به موسسات مذکور، موجب ادامه آسان فعالیت آنها شده است.
در ادامه این گزارش، خبرنگار از خاطره خود تعریف می‌کند که روز یکشنبه گذشته به همراه ۱۴ زن دیگر به یک کالج خصوصی در خیابان بترست به نام Ontario Academy of Science and Technology مراجعه و با یک نام غیرواقعی خود را متقاضی تحصیل معرفی می‌کند.
وی می‌گوید هنگام ثبت نام نه از من مدرک زبان خواستند و نه حتی مدرک شناسایی! اما وعده دادند که پس از اتمام دوره بتوانم ماهانه دست کم ۱۵ تا ۱۸ دلار درآمد داشته باشم.
در حالی‌که بر اساس مقررات ایالتی، برای چنین دوره‌ای می بایست دانشجو حدود ۷۰۰ ساعت کلاس‌های تئوری و عملی را بگذراند، کالج مذکور تنها دو ساعت در هفته در روزهای یکشنبه را به عنوان حضور اجباری در کلاس‌ها اعلام کرد. آنان همچنین ۱۲ دی.وی.دی ( تولید سال ۱۹۹۰ آمریکا) درباره مقابله با بیماری ایدز و پوشه‌ای حاوی برگ‌های فتوکپی درباره همان مباحث را به ما دادند.
برخی از دانشجویان مبلغ شهریه سالانه ۲،۵۰۰ دلار را یکجا پرداخت کرده بودند تا مشمول تخفیف ویژه شوند.
دایانا در ادامه می‌نویسد: با اصرار من مبنی بر لزوم یافتن سریع‌تر کار، مایک، مدیر آموزش کالج موافقت کرد، دوره‌ای که به‌طور معمول می‌بایست ۶ تا ۸ ماه طول بکشد، در عرض دو هفته طی کنم! در ازای پرداخت ۴۸۰ دلار ، پس از دو هفته او به من مدرک " comprehensive program" in personal support work" ارائه و همچنین مرا واجد شرایط عنوان کمک پرستار اعلام کرد.( عنوانی که با آن می‌توان براحتی در آمریکا مشغول به‌کار شد)
وی می افزاید: مایک، مدارک مذکور را شخصا نوشته و به تاریخ چند ماه قبل با چاپگر اتاق خود آماده کرد تا کارفرمایان نگویند که من تازه دانش آموخته شده ام! ... وی در ادامه رزومه آماده‌ای را نیز به نام من تهیه کرد و گفت، اگر درباره تجربیات شما پرسش کردند، آنان را به من ارجاع بده.
دایانا پس از دانش آموختگی، مجددا به کالج مراجعه و این‌بار هویت واقعی خود را با مایک در میان گذاشته سعی کرد با او مصاحبه کند اما مایک که در حال ترک کالج بود تنها به گفتن این موضوع اکتفا کرد که کالج ما مراحل ثبت شدن را در وزارت آموزش عالی طی می‌کند!
خبرنگار تورنتو استار در پایان به متن تابلوی کوچکی اشاره می کند که بر روی دفتر آموزش کالج نصب شده بود. مضمون آن تابلو این بود: "Everything is possible to those who believe"