- یکی از مهمترین وظایف حکومت دینی، تسهیل اجرای احکام دینی است. امر به معروف و نهی از منکر به عنوان دو مورد از مهمترین مصادیق فروع دین، نباید مورد غفلت قانونگذار قرار گیرند.
- روشن است که این فریضه دینی، اختصاص به مسئله حجاب ندارد و چه بسا به همین دلیل است که قانون مستقلی تحت عنوان حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر در نظام حقوقی ایران وجود دارد، لکن قانون جدید حوزه عفاف و حجاب نمیتواند بیتوجه به این واجب فراموش شده درصدد حل مسئله باشد.
- دولت مردمی و مجلس انقلابی که با اعتقاد به «مردمیسازی» و «مردممحوری» در مسند امر قرار گرفتهاند، توجه داشته باشند که راهحلنماها جایگزین راهحلهای واقعی نشود. بدون حضور و همراهی «مردم» این مسئله قابل حل نیست.
- لذا طراحی ساز و کارهای منطقی برای نقشآفرینی عموم افراد جامعه در حراست و حفاظت از سلامت اخلاقی جامعه با رعایت مراتب امر به معروف و الزامات شرعی آن باید در قانون جدید عفاف و حجاب مورد توجه باشد.
بیشتر بخوانید:
-
هشدار قالیباف درباره «برنامهریزی دشمن برای دوقطبیسازی بین مردم و ایجاد اغتشاش دوباره» در حوزه حجاب
۲۱۲۲۰