از اول هم قرار نبود ما در لیگ قهرمانان آسیا دو سهمیه مشروط داشته باشیم. طبق برنامه کنفدراسیون فوتبال آسیا ما دو سهمیه کامل داشتیم و یک سهمیه مشروط هم برای ما در نظر گرفته شد. به این ترتیب دو تیم جامانده ایران که به دلیل چهر سهمیه همیشگی، به لیگ قهرمانان آسیا امیدوار شده بودند، ابتدا باید با هم بازی می‌کردند تا نماینده ایران برای بازی پلی‌آف (بازی با الاتفاق عربستان) مشخص شود. گروهی که قرار است برنده بازی نماینده ایران با الاتفاق عربستان وارد آن شود، نه تیمی از عربستان دارد و نه تیمی از ایران. یعنی از اول هم قرار نبود ما دو سهمیه مشروط داشته باشیم. چون برنده آن بازی پلی‌آف (بین تیم‌های اماراتی و ازبکستانی) به گروه پرسپولیس می‌رود و دیگر گروهی وجود ندارد که تیمی به آن راه یابد.
داستان خیلی واضح است. ما دو تیم جامانده داشتیم که باید با هم بازی می‌کردند و برنده آنها تبدیل به نیم سهمیه ما می‌شد؛ اما از آنجا که فدراسیون فوتبال ایران دو سهمیه‌اش را یکجا پریده دید، مجبور شد بگوید دو سهمیه قطعی و دو سهمیه مشروط داریم. این دروغ بزگی بود که هواداران فوتبال شنیدند تا امیدوار شوند که ذوب آهن و استقلال می‌توانند با بازی‌های پلی‌آف به لیگ قهرمانان آسیا برگردند. دروغی که حالا حال همه را بد می‌کند چون هواداران فوتبال در این روزها آنقدر دروغ شنیده‌اند که از فوتبال هم بدشان آمده.
حق این مردم این نیست که فقط دروغ بشنوند. برخی مدیران فوتبال و ورزش ما عادت کرده‌اند در این روزها فقط به مردم دروغ بگویند و روی ایرادهای فنی کار خود را بپوشانند. فوتبال ما با این همه درد و مشکل، فقط دارد دور خود می چرخد و مدام به مردم غم هدیه می‌کند. حقیقت بزرگ این روزهای فوتبال آسیا این است که امارات که تمامی تیم‌های آن در همان مرحله اول گروهی لیگ قهرمانان حذف می‌شوند و هیچ افتخاری ندارند، 5/3 سهمیه دارد و فوتبال ما با کوهی از افتخار و پیشینه، 5/2 سهمیه.
این نتیجه خواب فدراسیونی است که هنوز در این هزاره سرعت و تکنولوژی، افتخار می‌کند که دارد لیگش را با عنوان «برتر» برگزار می‌کند. بی آنکه امکاناتی باشد، بی آنکه تاسیساتی وجود داشته باشد، بی آنکه این فوتبال از نظر سخت افزاری تجهیز شده باشد و بی آنکه فوتبال ما به فوتبال روز دنیا نیم نگاهی داشته باشد.
4141