رسول خادم همان کسی است که وزارت ورزش را می‌خواست؛ با تمام معاونت‌ها و زیرشاخه‌هایش. می‌خواست نفر اول ورزش کشور باشد و به واسطه مدال‌ها، تحصیلات و سابقه حضورش در شورای شهر، حق خودش می‌دید که چند سالی ورزش کشور را مدیریت کند. او حالا سرمربی تیم ملی کشتی آزاد شده است، تیمی که با وجود مدال‌آوری‌هایش، یکی از کوچک‌ترین زیرشاخه‌های وزارت ورزش است. او که هدفی بزرگ را نشانه رفته بود، در نهایت به جزئی کوچک از آن هدف رضایت داد و با قبول مدیریت تیم‌های ملی کشتی و سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد، به ورزش بازگشت.
شخصیتی که رسول خادم در این چند سال برای خودش ساخته بود، حداقل به اندازه شخصیت یک رئیس فدراسیون بود. او با توجه به تحصیلاتش و البته بیشتر به خاطر ورود به شورای شهر، چهره‌ای فراورزشی شناخته می‌شد؛ کسی که قابلیت مدیریت یک مجموعه را دارد. انتظاری هم که از خادم می‌رفت، بازگشت به ورزش در قامت یک رئیس فدراسیون بود. اما در هنگامه تشکیل وزارت ورزش و رایزنی‌های دولت برای معرفی وزیر به مجلس، نام خادم هم به عنوان یکی از گزینه‌ها مطرح شد و آنجا بود که جامعه ورزش فهمید بازگشت رسول خادم به ورزش، در سمتی فراتر از حضور در یک فدراسیون خواهد بود.
گرچه خادم به مجلس معرفی نشد و شانسی برای ورود به وزارت ورزش پیدا نکرد، اما نام او همچنان ابهت گذشته را حفظ کرده بود و بیش از این‌که از او توقع مربیگری وجود داشته باشد، توقع مدیریت ورزشی وجود داشت. اما او ناگهان با سمت مدیریت تیم‌های ملی کشتی به ورزش بازگشت. چند روز بعد هم سرمربیگری تیم ملی کشتی آزاد را قبول کرد و با این کار رسما شخصیتی که سال‌ها برای خودش ساخته بود را تا سطح یک مربی پایین آورد. حضور رسول خادم در کادر فنی تیم ملی کشتی آزاد درست مثل این است که محمد دادکان پس از چند سال دوری، به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال به ورزش برگردد. کسی از محمد دادکان انتظار ندارد با سمتی به جز رئیس فدراسیون فوتبال یا وزیر ورزش، به صحنه ورزش برگردد و اگر او سرمربیگری تیم ملی فوتبال را قبول کند، خودش جایگاهی که سال‌ها برای خود ساخته را خراب می‌کند. خادم هم حالا جایگاه و شخصیتی که با زحمت ساخته بود را خراب کرده و با این شرایط بزرگ‌ترین سمتی که می‌تواند برای آینده ورزشی‌اش متصور شود، ریاست فدراسیون کشتی است، نه بیشتر از آن.
الان این سوال برای همه بی جواب مانده که چرا خادم تن به چنین کاری داده است؟ رسول خادم از آن نسل ورزشکارانی است که جامعه قبول کرده توانایی مدیریت در ورزش را دارد. حالا این‌که خود او هنوز به این باور نرسیده، بحثش جداست.
43 43