رئيس ستاد مشترک ارتش رژيم صهيونيستي هفته پيش گفته بود ايران بايد منتظر حوادثي غيرطبيعي در سال 2012 باشد. اين اظهارات که در نشست پشت درهاي بسته کنست، در بيت‌المقدس مطرح شد از اقدامات خرابکارانه اسرائيل حکايت دارد که معمولا از پيش و به‌طور سربسته اعلام مي‌شود. تصور اين که اگر يک کشور خارجي دانشمندان غربي را ترور مي‌کرد دولت‌ها‌شان چه واکنشي نشان مي‌دادند خيلي دشوار نيست. چنين اقدامي بايد به عنوان اقدام تروريستي محکوم شود و به‌طور قطع دولتي که مسئول چنين اقدامي است بايد مشمول عنوان «تروريست دولتي» يا «حامي تروريسم» قرار گيرد؛ زيرا رفتارهايش ناقض قوانين و اصول جامعه بين‌المللي بوده است. در اين صورت چنين کشوري «ياغي» قلمداد مي‌شود و دولت‌ها بايد ديپلمات‌هايشان را از آن خارج کنند. شوراي امنيت سازمان ملل هم بايد اين اقدام را محکوم کند و همچنين بايد درخواست کرد چنين دولتي تحريم شود. اما وقتي رژيم صهيونيستي عامل چنين اقدامي باشد، همه ساکت مي‌نشينند گويا هيچ اتفاقي روي نداده است.
سال‌ها پيش که رژيم صهيونيستي تازه تشکيل شده بود موشه شارت نخست وزير اين رژيم، اقدام شبه‌نظاميان صهيونيست را براي ربودن و قتل پنج اردني در سال 1955 محکوم کرد و گفت چنين اقداماتي، از اسرائيل وجهه يک دولت وحشي را نشان مي‌دهد که اصولي را که خودش پايه‌گذاري کرده زير پا مي‌گذارد.
نيم قرن از آن تاريخ مي‌گذرد اما صهيونيست‌ها با کشتارهاي روزانه در سرزمين‌هاي فلسطيني، همچنان بر اين اصل پايبندند که اجازه دارند هر کس را هر وقت و هر کجا که بخواهند بکشند بي‌آن که کشورهاي غربي آن را محکوم کنند يا اگر هم واکنشي صورت گيرد بسيار جزئي و سطحي خواهد بود.
ترديدي نيست که ترور دانشمندان ايراني بخشي از تلاش‌هاي رژيم صهيونيستي براي مقابله با پيشرفت علمي و فناورانه جمهوري اسلامي در حوزه‌هاي مختلف به‌ويژه فناوري صلح‌آميز هسته‌اي است، اما با توجه به «سياست ابهام» صهيونيست‌ها طبيعي است که آنها دست داشتن در اين ترورها را نه تأييد کنند و نه تکذيب.
رژيم صهيونيستي و مقامات آن با موساد به شدت با انعطاف برخورد و به گونه‌اي آن را تمجيد مي‌کنند که کمتر دولتي چنين رفتاري با سازمان اطلاعاتي‌اش دارد.
انگليس و اتحاديه اروپا پس از ترور محمود المبحوح از فرماندهان جنبش مقاومت اسلامي فلسطين، حماس، در ديماه 1388 در دوبي، اين اقدام را محکوم کردند اما اين محکوميت به خاطر خود عمل ترور نبود بلکه به اين خاطر بود که مأموران موساد از گذرنامه‌هاي جعلي اروپايي استفاده کرده بودند. هر چند اين اقدام، خود، مشارکت مستقيم يا غيرمستقيم اروپايي‌ها را در اين ترور نشان مي‌دهد.
ديويد ميليبند، وزير امور خارجه انگليس بي‌توجهي شديد موساد را به خاطر نقض حاکميت انگليس محکوم کرد و حتي مجلس عوام انگليس اخراج يک ديپلمات صهيونيست را خواستار شد. رئيس دفتر موساد در لندن احضار شد، اتحاديه اروپا هم از اين اقدام به شدت ابراز ناراحتي کرد، اما همه اين واکنش‌ها به اين خاطر نبود که مأموران موساد مبحوح را ترور کرده بودند.
با وجود اين بگومگوهاي مقطعي، دستگاه‌هاي اطلاعاتي غرب، موساد را به خاطر بي‌توجهي‌اش به قوانين بين‌المللي و اصول ديپلماسي، حقوق بشر يا روندي که دولت‌هاي دموکراتيک از آن دم مي‌زنند، تحسين و در پوشش‌هاي رسانه‌اي از اقدامات آن تمجيد مي‌کنند؛ به گونه‌اي که راديو بي.بي.سي، مرداد پارسال در مستندي موساد را يکي از مخوف‌ترين و معروفترين دستگاه‌هاي امنيتي معرفي کرد.
سرجان ساورز، رئيس دستگاه جاسوسي انگليس (آم.اي6) ششم آبان 1389 از اهميت فعاليت اطلاعاتي براي مهار قدرت هسته‌اي ايران خبر داد و گفت: «فعاليت اطلاعاتي براي جلوگيري از دستيابي ايران به تسليحات هسته‌اي، حياتي است.»
روزنامه گاردين هم چند روز پيش دستگاه اطلاعاتي رژيم صهيونيستي را عامل ترور دانشمندان هسته‌اي ايران معرفي کرد. دولت باراک اوباما رئيس جمهوري امريکا که همکاري نزديکي با موساد دارد و درس‌هاي بسياري از آن گرفته است مسئوليت ترور مصطفي احمدي روشن در تهران را رد و حتي محکوم کرد؛ بدون آن که اشاره کند مسئول احتمالي آن چه کسي مي‌تواند باشد. در عين حال هيلاري کلينتون از ايران خواست راهي براي پايان دادن به رفتارهاي تحريک آميزش پيدا کند بدون آن بمب‌گذاري و ترور اخير را اقدام تحريک‌آميز بداند.
اين واکنش‌هاي مقامات امريکايي و اروپايي ديگر نشان‌دهنده سياست معياردوگانه نيست، بلکه ثابت مي‌کند که اين اقدامات با همکاري با همکاري يا دست‌کم حمايت کشورهاي غربي به‌ويژه امريکا و انگليس صورت مي‌گيرد.
اندرو کامينگ مشاور پيشين در دفتر کارکنان امنيت ملي انگليس به تازگي در مقاله‌اي در روزنامه گاردين ترور دانش‌آموخته دانشگاه صنعتي شريف را نمونه‌اي روشن از تلاش‌هاي جدي براي جلوگيري از فعاليت‌هاي هسته‌اي جمهوري اسلامي دانست که در کنار تحريم‌هاي فزاينده، تهديد اقدام نظامي، اقدام اخير وزارت امور خارجه انگليس در تحريم بانک مرکزي در چارچوب عمليات مخفي عليه ايران صورت گرفت. اما به اعتقاد او با وجود اين که عمليات مخفي پيامدهايي دارد تأثيري بر عزم ملت ايران و مسئولان آن ندارد. از سوي ديگر براي نظام گانگستري غرب پذيرفتن اين که کشوري اسلامي فناوري هسته‌اي خود را گسترش دهد پذيرفتني نيست.
/2727