فیلم «یک سطر واقعیت» فیلم مبتذلی نیست، و همین در وضعیت فعلی سینمای ایران به خودی خود بسیار مهم است.
نکات مثبت فیلم: پرداختن به بخشی از دشواری‌های زندگی روزنامه‌نگاران کشور؛ روزنامه‌نگارانی که هم دیوارشان کوتاه است، هم جیبشان خالی. روزنامه‌نگارانی که به فکر مهاجرتنند چون در اینجا چشم‌اندازی برای خود نمی‌بینند و در نهایت به این نتیجه می‌رسند که برای داشتن زندگی‌ای بهتر راهی جز کوچ ندارند. فیلم از نظر تکنیکی هم مشکل خاصی ندارد؛ بازی‌ها، دکوپاژ، تدوین و...
نکات مثبت فیلم: پرداختن به بخشی از دشواری‌های زندگی روزنامه‌نگاران کشور؛ روزنامه‌نگارانی که هم دیوارشان کوتاه است، هم جیبشان خالی. روزنامه‌نگارانی که به فکر مهاجرتنند چون در اینجا چشم‌اندازی برای خود نمی‌بینند و در نهایت به این نتیجه می‌رسند که برای داشتن زندگی‌ای بهتر راهی جز کوچ ندارند. فیلم از نظر تکنیکی هم مشکل خاصی ندارد؛ بازی‌ها، دکوپاژ، تدوین و...
این‌ها نکات مثبت فیلم بود. اما نکته منفی: به نظر من بد‌ترین ویژگی این فیلم این است که داستانش کشش کافی برای یک فیلم بلند را ندارد. فیلمنامه این فیلم برای یک فیلم حداکثر نیم ساعته مناسب است. یعنی همه حرف‌هایی که فیلم می‌زند با چنین تایمی قابل گفتن بود.
فیلم که تلنگر مهم هم به آن‌هایی که به فکر مهاجرت هستند می‌زند: زیاد ساده نباشید و راحت گول نخورید! با پانزده یا بیست هزار یورو نمی‌شود به تورنتو رفت!
5858
5858