اگر هزینه طراحی و چاپ بنرها و پوسترها هم صرف بخشی از وظایف نهادها در برابر شهروندان ایرانی شود باز هم مردم 22 بهمن به خیابان ها می آیند و خودشان جشن‌شان را برگزار می کنند.
آن روزی جشن ملی رنگ و رویی غیرملی می گیرد که شرکت کنندگان آن احساسی برای مشارکت در آن نداشته باشند.
نگاهی به اقلام تبلیغی که مردم روز22 بهمن در دست داشتند نشان می دهد که ذوق و سلیقه و ابتکار مردم از پول‌های میلیونی که نهادها و ارگان های دولتی برای پرشور نشان دادن جشن ملی خرج می کنند بهتر و تاثیرگذارتر است و بیشتر دیده می شود.
مردم خیلی ساده و پر از حرف در راهپیمایی ها حاضر می شوند. وقتی هیچ فردی آنها را سازماندهی نمی کند پیام هایشان را ساده و رسا به گوشهایی که باید بشنود و چشم هایی که باید ببیند می رسانند. در ذهنتان تصاویر 9دی88 و راهپیمایی های روز قدس و 22 بهمن 2 سال اخیر را مرور کنید!
22بهمن برگزار شد ولی در دستان مردم تصویری از رئیس جمهور نبود. چرا تصاویر آقای محمود احمدی نژاد روز جشن ملی دیده نشد؟
نظرشما چیست؟
/2727