به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نشست بررسی و رونمایی از کتاب «در معیت پرزیدنت»، سفرنامه‌ای متفاوت همراه حسن روحانی در نمایشگاه کتاب تهران عصر دوشنبه برگزار شد. کتاب در «معیت پرزیدنت» توسط انتشارات خبر امروز منتشر شده که شامل همراهی عبدالجواد موسوی در سفر حسن روحانی به شهرهای خوزستان، هرمزگان و سیستان و بلوچستان است.
بنا به روایت روزنامه سازندگی، در این نشست سیدعبدالجواد موسوی، نویسنده کتاب گفت: «سال ۹۲ وقتی سفرهای استانی آقای روحانی شروع شد، آقای معزی که آن روزها رئیس شورای اطلاع‌رسانی بودند از من خواستند که بر این سفرها حاشیه‌نویسی کنم. ابتدا قرار بود، من عضو هیأت ویژه همراه رئیس جمهور باشم و کارتی هم صادر شده بود اما کارت را گم کردم و باعث مصیبت‌ها و موقعیت‌های طنزآمیز زیادی شدم که در این کتاب هم طنز و مطایبه در آن زیاد است. گم شدن کارت باعث شد از هیأت دور بیفتم و با خبرنگاران همراه شوم و آن اتفاقی که برایش برنامه‌ریزی کرده بودم، نیفتاد. بنابراین شروع به شخصی‌نویسی کردم و روزهایی همراه رئیس‌جمهور نبودم و در شهر می‌چرخیدم با مردم حرف می‌زدم. همان موقع هم تبدیل به کتاب شد ولی کسی حاضر نبود این کتاب را گردن بگیرد ولی آقای معزی، نوشته‌ها را به اطرافیان رئیس‌جمهور می‌دادند تا بخوانند اما محافظه‌کاری باعث می‌شد هیچ‌کدام گردن نگیرند و بگویند بقیه هم بخوانند. آن یادداشت‌ها جداگانه منتشر شد و ۱۰، ۱۲ سال طول کشید تا به شکل کتاب دربیاید و در معیت پرزیدنت منتشر شود. این بی‌عقلی است که یک نفر اسم کتابش را در معیت پرزیدنت بگذارد و عکس روحانی را روی جلد بگذارد بعد در صفحات اول بنویسد که من با روحانی حال نمی‌کنم.»
مگر مجبور بود؟
صادق زیباکلام هم درباره کتاب «در معیت پرزیدنت» گفت: «این کتاب همان‌طور سه قسمت مجزاست، اولین سفر استانی آقای روحانی به خوزستان که ایشان هم در التزام رکاب همایونی بودند. سفر بعدی به هرمزگان و سفر سوم به سیستان و بلوچستان. نکتۀ دوم اینکه من بعد از خواندن این کتاب متوجه نشدم که ایشان در این سفر چه کاره بوده است، سمت و شغلش چه بوده، اگر نبود چه می‌شد، حالا که هست چه می‌شود؟! این کتاب بیشتر خاطرات است، جنبۀ سیاسی، اجتماعی و معرفی مناطق ندارد بلکه بیشتر شرح احوالاتش است. آدم وقتی کتاب را می‌خواند متوجه می‌شود، نویسنده چقدر در رنج بوده که با روحانی هم‌سفر شده. آدم می‌تواند به ایشان بگوید مگر مجبور بود؟»
۱۷۶ جلسه خاطرات روحانی
حسام‌الدین آشنا، مشاور حسن روحانی در دوران ریاست جمهوری نیز در این مراسم کتاب گفت: «حرف آخر را اول می‌زنم. یک اینکه کتاب را بخرید و بخوانید و به این نشست اکتفا نکنید. این‌گونه سفرها یک رو پرده دارد، یک پرده، یک زیرپرده و یک پشت پرده. رو پرده همانی است که از آن سفر در رسانه‌های عمومی منعکس می‌شود. پرده آن چیزی از سفر است که افراد حاضر در آن محل و همراهان درک می‌کنند. راجع به زیرپرده خیلی حرفی نمی‌زنم، بیشتر همراهان درک می‌کنند. پشت پرده را نیز شاید تا سال‌ها خود آن رئیس‌جمهور هم نفهمد چه بود. این کتاب ژانر خاصی از سفرنامه‌نویسی است. این نوع سفرنامه دگرنوشته‌ای است که اتفاقاً دربارۀ خود کسی که سفر کرده نیست. غایب بزرگ در این کتاب خود رئیس‌جمهور است. ایشان (موسوی) سفرنامه خودش را نوشته است. ایشان سلوک درونی خودش را برای ما نوشته و آن‌چه با خود واگویه کرده است.»
آشنا در ادامه گفت: « سه نفر از سال ۱۴۰۰ تا الان درحال ضبط خاطرات آقای روحانی هستند. تاکنون ۱۷۶ جلسه خاطرات ایشان ضبط شده و به سال ۱۳۹۴ رسیده است. مسأله این است که اگر طرف حق داشته باشد و اجازه داشته باشد و امکان داشته باشد که پشت پرده را تعریف کند، آن وقت نگاه ما به آدم‌ها تغییر می‌کند. من نمی‌گویم ۱۰۰ درصد یا ۱۸۰ درجه عوض می‌شود اما می‌توانید خود را جای طرف قرار دهید که وقتی اجازه پیدا نمی‌کند که امام جماعت مسجد مکی زاهدان که خیر مقدم بگوید چرا نمی‌تواند بگوید، رئیس جمهور برای این موضوع چه کرده و چه اقدام جبرانی انجام شده است.»
انتخاب بدترین زمان برای انتشار
رضا امیرخانی دلیل حضور در این جلسه را رفاقت ۳۰ ساله با سیدعبدالجواد موسوی دانست و تأکید کرد: «به‌عقیده من، آدم موظف است که از این اقدام موسوی تقدیر کند. صفحات اولیه کتاب روایت از یک سفر استانی و توضیح دربارۀ چالش‌های آن است. به‌عقیدۀ من، سفرنامه آدمی مانند موسوی بسیار مهم است. نکتۀ مهم دربارۀ این کتاب، انتخاب بدترین زمان برای انتشار این سفرنامه است؛ زیرا بسیاری از افراد حاضر نیستند به جلسۀ رونمایی کتابی بیایند که درخصوص آقای روحانی است. روز پرداختن به بسیاری از سیاستمداران مانند آقای روحانی همین موقع است. انعزال از قدرت یک موضوع لذت‌بخش برای سیاستمداران است که به آنها لذت می‌دهد. برای من این دوره آقای روحانی که به آن پرداخته شده است، دوره مهمی است؛ زیرا برخی هستند که برای محبوبیت تلاشی زیادی نکرده‌اند اما توانسته‌اند برای توسعه ریل‌گذاری کنند. یکی از این چهره‌ها آقای روحانی است. ریل مدیریت اقتصاد شهری را آقای کرباسچی گذاشته است. او در ادامه تأکید کرد: مرحوم هاشمی نیز تأثیرگذار بوده است. از این منظر جایگاه آقای روحانی نیز ریل‌گذار و اثرگذار بوده. این کتاب راجع به یکی از افراد اثرگذار و ریل‌گذار است. و به نظر من به همین دلیل این کتاب می‌تواند مهم باشد. عکس تاریخ و نقشه می‌توانست به بهتر شدن این کتاب کمک کند.»