به گزارش خبرآنلاین، زنده‌یاد فریدون پوررضا حدود یک سال با بیماری تنفسی و مشکل ریوی دست و پنجه نرم می‌کرد.
او متولد سال 1311 در لشت نشا بود. پوررضا تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ناصر خسرو به پایان رساند و سپس در مغازه پدر به آرایشگری پرداخت. پوررضا از استادان آواز یونس دردشتی، سعادتمند قمی و غلامحسین بنان آواز ایرانی را آموخت و سال 1333 کار تعزیه را به همراه علی به‌کیش آغاز کرد.
او همان سال نمایشنامه‌ای برای تئا‌تر و اجرای آن در سالن سینمای لشت نشاء نوشت. شش سال بعد در آزمون خوانندگی رادیو گیلان رتبه اول را کسب و به طور رسمی به عنوان خواننده شروع به کار کرد.
پوررضا از اردیبهشت 1350 همکاری با تلویزیون را آغاز کرد و همان سال به عنوان پژوهشگر آواهای بومی و با همراهی چهره‌های فرهنگی و هنری ایران از جمله سیمین دانشور، محیط طباطبائی، منوچهر آتشی، محمود عنایت و ایرج افشار به لندن رفت.
او سال 1367 همکاری‌اش را با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران به عنوان کار‌شناس موسیقی آغاز و همان سال کنسرتی در رشت برگزار کرد. از آن تاریخ به بعد کنسرت‌هایی در داخل و خارج کشور برگزار کرد.
دو کاست «می‌گیلان» و «گیله لو» آثار بعد از انقلاب اوست. در سال 1379 تیتراژ پایانی سریال «پس از باران» را اجرا و یک سال بعد مقام اول موسیقی در فیلم و سریال‌های کشور را از آن خود کرد.
چاپ مقالات تحقیقی در گیلان‌نامه و دیگر جراید، همکاری با جهانگیر اشرفی و علی عبدلی در گردآوری «موسیقی گیلان و مازندران»، عضویت در شورای فنی و آموزش‌های آزاد موسیقی وابسته به وزارت ارشاد و تالیف کتاب موسیقی فولکلوریک گیلان از دیگر فعالیت‌های زنده‌یاد پوررضا بود.
5858