ظاهرا پس از انتقادی که در خبرآنلاین در پی معرفی اعضای جدید هیئت امنای انجمن موسیقی منتشر شد، صدا و سیما نه از حبِّ علی(ع) که از بغض معاویه به سراغ این سوژه رفت؛ چرا که همه می‌دانیم این سازمان سال‌هاست کمترین اهمیت را برای موسیقی و اخبار این هنر قائل است و حالا از سر انتقاد از دولت به سراغ این سوژه رفت. اما اینکه چرا انجمن موسیقی مهم است که معاون وزیر مستقیما در انتصاب اعضای هیئت امنای آن دخالت می‌کند جای بحث دارد.
انجمن موسیقی به نوعی بازوی اجرایی دفتر موسیقی است و اهمیت آن از این جهت است که هزینه‌کردهای انجمن بدون تشریفات و روال اداری وزارتخانه صورت می‌گیرد و از آنجا که در اساسنامه این انجمن آمده «به‌صورت مستقل، غیردولتی و غیرانتفاعی» عمل می‌کند، طبیعتا از سختگیری‌های سازمان بازرسی نیز مصون است. همچنین در اساسنامه‌ی انجمن موسیقی پانزده وظیفه برای هیئت امنای آن تعریف شده که از مهم‌ترین وظایف می‌توان به «تصویب برنامه‌های کلان انجمن، تصویب ترازنامه، تصویب بودجه سالیانه» اشاره کرد.
از آنجا که بودجه‌های دولتی، اسپانسرهای خصوصی و درآمدهایی نظیر برگزاری کنسرت، نمایشگاه و ... همه با نظارت هیئت‌امنای انجمن هزینه می‌شود، از این رو انتخاب هیئت امنای امینِ مدیران بالادستی بسیار حساس بوده و هست. با آنکه مدیرکل دفتر موسیقی به‌صورت حقوقی رئیس هیئت‌امنای انجمن موسیقی است، اما در دوره‌ای شاهد اختلافاتی بین انجمن موسیقی و دفتر موسیقی بوده‌ایم تا آنجا که برای برگزاری و هزینه‌کرد برخی جشنواره‌ها، معاونت هنری و دفترموسیقیِ وقت دست به دامان موسسه توسعه هنرهای معاصر شدند. حال به‌نظر می رسد معاون هنری وزیر و رئیس دفتر موسیقی برای جلوگیری از چنین اتفاقاتی سعی در یکدست‌سازی انجمن موسیقی دارند. چنانچه یکی از نیروهای معتمدِ مدیرکل دفتر موسیقی که از سال‌ها پیش در بدنه‌ی انجمن موسیقی حضور داشته به‌عنوان مدیرعامل این نهاد مهم معرفی شد. اما حضور سحر فروزان با نام اصلی فاطمه فروزان علا ـ که نام اصلی در خبرهای رسمی اعلام نشده بود!ـ به‌عنوان یکی از اعضای هیئت امنای انجمن موسیقی، به هیچ عنوان تخلف نیست.آنچه این انتصاب را بحث‌برانگیز کرده حذف چهره‌های موسیقی از انجمن و حضور این چهره است که عمده فعالیت و سابقه‌اش به حوزه روابط عمومی بانک‌ها برمی‌گردد و حضورش در کنار پروژه‌های هنری و حتی مدیریت برنامه یکی از خوانندگان به احتمال زیاد با نقش جذب سرمایه اختصاص دارد.
حال سوال اینجاست که اگر با ابتکار عملِ این عضوِ جدیدِ هیئت امنا حمایت مالی بخش خصوصی، نیمه دولتی یا بانکی از انجمن موسیقی صورت بگیرد، انجمن برای نحوه‌ی هزینه کرد آن باید به چه کسی پاسخگو باشد؟ هیئت امنا.
حضور چهره‌های جوان در هر عرصه قطعا یکی از درخواست‌های جامعه از حاکمیت است. اما جایگزینی افرادی با اندک سابقه تخصصی در یک نهاد کاملا تخصصی و مهم که باید نقش راهبردی در موسیقی کشور ایفا کند با چه استدلالی صورت می‌گیرد؟ حضور افراد با تجربه نظیر داود گنجه‌ای، احمد صدری و حسن ریاحی (که در دوره فعلی کنار گذاشته شد) جدا از تجربه و تخصص؛ به دلیل آنکه این افراد با دولت‌ها و مقامات بسیاری سر و کار داشته‌اند، از استقلال رأی برخوردارند که در افراد بی‌تجربه این ویژگی دیده نمی‌شود.
در بحث انتصاب هیئت امنای انجمن، به یک سکوت اساسنامه‌ای یا خلأ قانونی نیز برمی‌خوریم؛ این که مشخص نشده اعضای هیئت‌امنا از میان چه افرادی، با چه تجربه و چه ساز و کاری باید توسط معاون هنری وزیر فرهنگ معرفی شوند. این روال در دهه‌های گذشته به شکل یک عرف از میان جامعه ریش‌سفیدان و متخصصان موسیقی صورت می‌گرفت اما با انتصاب اخیر این بیم می‌رود تا دوره‌های آینده هم روالی مشابه صورت گیرد و انجمن موسیقی از یک نهاد تخصصی موسیقی به بنگاهی اقتصادی زیر نظر مدیرانی که تمایل به ریاست بر همه‌ی امور را دارند بدل شود.
*روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی