پوریا اخواص(خواننده موسیقی ایرانی) گفت: آلبوم «یک دَمِ یار» روایت داستانی عاشقانه است که وحدت مضامین آن در کلیت اثر حفظ می‌شود. در این اثر از تمام وسعت و توان صدایم استفاده کردم.

عطا نویدی: آلبوم «یک دَمِ یار» به آهنگسازی امیرفرهنگ حاتمی و آواز پوریا اخواص به تازگی به بازار موسیقی عرضه شده است. پوریا اخواص (خواننده موسیقی ایرانی) درباره این آلبوم به خبرآنلاین گفت: آوازهای آلبوم «یک دَمِ یار» را در زمان کرونا خواندم البته ضبط موسیقی آلبوم مدتی قبل‌تر از آن اتفاق افتاده بود اما به دلایلی اتمام کار به تعویق افتاده بود و همان‌طور که می‌بینیم با چند سال تاخیر در این روزها منتشر شده است.  

این خواننده و مدرس آواز ایرانی گفت: کلیت اثر یک وحدت مضمون از نظر شعری دارد و دارای فرم و حس و حالی عاشقانه است. در این اثر از اشعار کلاسیک معاصر از شاعرانی مانند فریدون مشیری و سایه استفاده کردیم. در آواز هم دو غزل از عطار و سایه انتخاب شد که همه‌ی این‌ها مضامین عاشقانه دارد.

او افزود: همین وحدت مضمون باعث شده که  بتوان به‌صورت داستان از ابتدا تا انتهای این آلبوم را بصورت یکپارچه شنید و نگاه ما مانند آن‌چیزی که این روزها باب شده نگاهی جداگانه و ترک‌های مستقل نبود. در واقع فرم کار مانند همان نوار کاست‌هایی است که در دستگاه می‌گذاشتیم و از ابتدا تا آخر گوش می‌کردیم.

پوریا اخواص درباره دستگاه‌ها و مقام‌های استفاده‌شده در این آلبوم گفت: جدا از اینکه در این کار از فواصل موسیقی کلاسیک ایرانی و دستگاه نوا وام گرفته شده است، در برخی از قطعات از موسیقی مقامی و مقامات تنبور هم بهره بردیم. به‌خصوص در قطعه‌ی «جانِ عطار» که قطعه‌ای طولانی‌ست، دائم در حال مدلاسیون و گردش در مقام‌ها و حالت‌های آوازی مختلف است  و شاهد پرده گردانی‌های بسیاری در این آواز هستید.

این خواننده موسیقی ایرانی افزود: در این آلبوم سعی کردم با توجه به مضامین شعر آن تصویر و ایماجی که باید را در صدای خودم ایجاد کنم و از بم‌ترین تا بالاترین جای صدا یعنی از تمام وسعت صدایی‌ام در این آلبوم استفاده کردم.

 اخواص در پایان گفت: تار و پود آوازها و تصنیف‌ها و حتی قطعات بی‌کلام به شکلی است که به کلیت مفاهیم کار کمک می‌کنند و همه در خدمت آن مضمون کلی اثر هستند.  

امیر فرهنگ حاتمی(آهنگساز) در بخشی از یادداشتی که در آلبوم منتشر شده می‌نویسد:«این اثر نخستین گام من در وادی آهنگسازی است که در حدود سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ خلق شد؛ گامی که هرچند در ظاهر نشانه‌هایی از خامی طبیعی تجربه‌های نخستین را در خود دارد اما در باطن سرآغاز سلوکی صوتی است.

قطعات مجموعه به شکلی زنجیروار و برای اجرا شکل گرفته‌اند. با آنکه فرآیند ضبط در استودیو به‌صورت منفصل انجام شد، وحدت شنیداری اثر با اجرای زنده هم‌تراز است؛ جز در قطعه «تن-ها» که ابتدا برای گروه کُر چهارصدایی و آواز ساخته شده بود و در جریان تولید، برای کوارتت زهی بازتنظیم شد.»

پوریا اخواص (خواننده)، کریم قربانی (ویلنسل)، علیرضا دریایی (کمانچه)، صابر سوری (عود)، فربد لطیفی (قیچک آلتو)، محمد نادری (سنتور)، فرهاد احمدی (دف، کاخن، دهل)، امیر خیری (تمبک، بندیر، دُم‌دُم)، تارا حاتمی (همخوان) و امیرفرهنگ حاتمی (آهنگساز، نوازنده تار و دیوان، همخوان) در این آلبوم همکاری دارند.

۵۹۲۴۳

منبع: خبرآنلاین