خبرآنلاین - رسول سلیمی: ۱۴ شهریور ۱۴۰۴ (۵ سپتامبر ۲۰۲۵)، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، با امضای فرمان اجرایی شماره ۲۰۰، نام وزارت دفاع را به «وزارت جنگ» تغییر داد، اقدامی که پیت هگست، وزیر دفاع، آن را «بازتاب روح جنگجویی» و نشانه‌ای از عزم آمریکا برای «پیروزی قاطع» خواند. این تغییر، که با پیش‌نویس جدید راهبرد دفاعی و فرمان اجرایی شماره ۳۳ برای تشدید فشار بر ایران هم‌راستاست، نشان‌دهنده چرخشی به سوی سیاست خارجی تهاجمی‌تر است.
چه آنکه تغییر نام وزارت دفاع به «وزارت جنگ» با فرمان اجرایی شماره ۲۰۰ در ۱۴ شهریور ۱۴۰۴ (۵ سپتامبر ۲۰۲۵) اعلام شد، اقدامی که به گزارش نیویورک تایمز، بخشی از بازتعریف نقش نظامی آمریکا با تأکید بر «حداکثر تخریب» و بازدارندگی است. این تغییر، که نیازمند تأیید کنگره برای دائمی شدن است، با فرمان اجرایی شماره ۳۳ (۲۰ ژانویه ۲۰۲۵) هم‌راستاست که به گفته وال استریت ژورنال، تحریم‌های نفتی و بانکی علیه ایران، نظارت بر گروه‌های نیابتی، و تقویت حضور نظامی در خاورمیانه را الزامی کرد. اقدامی که می‌تواند به‌عنوان تهدید به زور (نقض ماده ۲ منشور سازمان ملل) تفسیر شود، در حالی که دولت آمریکا با استناد به ماده ۵۱ (حق دفاع مشروع) و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، که برنامه هسته‌ای ایران را محدود می‌کند، آن را توجیه می‌کند. چه آنکه به گفته مایکل اوهانلون از موسسه بروکینگز، این چرخش ممکن است اجماع جهانی علیه اقدامات تهاجمی آمریکا را تضعیف کند.
در همین راستا اظهارات دونالد ترامپ و مقامات دولتش، نشان‌دهنده عزم برای بازدارندگی نظامی و کاهش دیپلماسی است: چرا که از یک سو ترامپ در سخنرانی فلوریدا گفت: «ما به دشمنانمان، از ایران تا چین، نشان می‌دهیم که آمریکا دیگر ضعف نشان نمی‌دهد» و از سوی دیگر تغییر نام را «بازگشت به عظمت نظامی» خواند. پیت هگست، وزیر دفاع نیز در سی‌ان‌ان اظهار داشت: «ما جنگجویان را پرورش می‌دهیم، نه دیپلمات‌هایی که تسلیم می‌شوند» و افزود که وزارت جنگ برای «حداکثر کشتار» طراحی شده است.
این در حالی است که مارکو روبیو، وزیر خارجه، در دیدار با محمد بن سلمان هم تأکید کرد: «ما با متحدانمان برای مقابله با ایران متحد هستیم». از سویی شان پارنل، سخنگوی پنتاگون، در کنفرانس مطبوعاتی گفت: «این تغییر نام نشان‌دهنده پیروزی در جنگ‌هاست، نه مدیریت درگیری‌های بی‌پایان». این در حالی است که برایان هوک، مسئول انتقال وزارت خارجه، نیز در رویترز اظهار داشت: «فرمان اجرایی شماره ۳۳ فشار بر ایران را بی‌سابقه کرده است». این اظهارات، که با فرمان شماره ۳۳ برای تشدید تحریم‌ها و نظارت بر گروه‌های نیابتی ایران هم‌راستاست، نشان‌دهنده تمرکز بر قدرت سخت و سیگنال‌دهی تهاجمی است. از منظر حقوقی، این اظهارات می‌توانند نقض ماده ۲ منشور سازمان ملل تلقی شوند، زیرا تهدید به زور بدون اثبات تهدید فوری با ماده ۵۱ سازگار نیست.
اهداف تغییر نام وزارت دفاع به وزارت جنگ
از سوی دیگر هدف تغییر نام وزارت دفاع به «وزارت جنگ» سیگنال‌دهی به دشمنان، تقویت روحیه نظامی، و بازتعریف نقش آمریکا به‌عنوان قدرت تهاجمی است: چرا که ترامپ در ۳۱ آگوست ۲۰۲۵ اظهار داشت: «ما دیگر در برابر ایران و چین منفعل نیستیم»، که نشان‌دهنده هدف بازدارندگی از طریق نمایش قدرت است. هگست در ۴ سپتامبر ۲۰۲۵ گفت: «این تغییر روحیه جنگجویی را در نیروهای مسلح تقویت می‌کند» که به دنبال جلب حمایت داخلی و افزایش انسجام نظامی است. روبیو هم در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵ تأکید کرد که این اقدام «پیامی به دشمنان» برای اتحاد با متحدان است. به همین دلیل مجموعه ای از این اظهارنظرها نمایانگر آن است که این اهداف، سیگنال‌دهی تهاجمی به کشورهایی است که امریکا با آنها منازعه دارد.
راهبردها و سیاست‌های دولت ترامپ برای آینده
در چنین شرایطی، راهبردها و سیاست‌های دولت ترامپ شامل عملیات‌های تهاجمی پیش‌دستانه، تقویت اتحادهای استراتژیک، و فشار حداکثری بر ایران است: هگست در ۴ سپتامبر ۲۰۲۵ به سرمایه‌گذاری در پهپادها و تسلیحات سایبری برای حملات پیش‌دستانه اشاره کرد، روبیو در ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۵ بر همکاری نظامی با اسرائیل و عربستان تأکید کرد ، که با فرمان اجرایی شماره ۳۳ برای گسترش اتحادهای ضدایرانی هم‌راستاست. هوک نیز در ۱ سپتامبر ۲۰۲۵ اظهار داشت که تحریم‌های نفتی و نظارت بر گروه‌های نیابتی ایران بخشی از این استراتژی است. پارنل نیز گفته: «ما درگیری‌های بی‌پایان را مدیریت نمی‌کنیم، بلکه پیروز می‌شویم» این سیاست‌ها، که دیپلماسی را به حاشیه می‌رانند، می‌توانند با نقض تعهدات دیپلماتیک قطعنامه ۲۲۳۱، آمریکا را در شورای امنیت منزوی کنند. البته اگر ابتکار حقوقی از سوی کشورهای مقابل امریکا صورت پذیرد.
پیامدهای تغییر نام و راهبرد جدید
در مجموع، تغییر نام وزارت دفاع به «وزارت جنگ» و سیاست‌های تهاجمی دولت ترامپ، که با فرمان اجرایی شماره ۳۳ برای فشار بر ایران تقویت شده، پیامدهای عمیقی دارد: تشدید تحریم‌ها و رزمایش‌های نظامی می‌تواند به درگیری مستقیم با ایران منجر شود، به‌ویژه اگر ایران به سمت تسلیحات هسته‌ای حرکت کند. تقویت اتحاد با اسرائیل و عربستان خطر درگیری‌های نیابتی در یمن و عراق را افزایش می‌دهد. این رویکرد ممکن است با نقض ماده ۲ منشور سازمان ملل، اجماع جهانی را تضعیف کرده و توجیه اقدامات با ماده ۵۱ به دلیل فقدان تهدید فوری شکننده باشد.
به همین دلیل، تغییر نام وزارت دفاع به «وزارت جنگ» و سیاست‌های تهاجمی دولت ترامپ و فرمان اجرایی شماره ۳۳ منعکس شده، نشان‌دهنده تمرکز بر بازدارندگی نظامی، کاهش دیپلماسی، و فشار بر ایران است. اهداف این تغییر شامل سیگنال‌دهی به دشمنان، تقویت روحیه نظامی، و بازتعریف نقش تهاجمی آمریکا است.
۲۱۳/۴۲