یکی از مهم‌ترین چالش‌های حوزه بهداشت و درمان استان سمنان، کمبود پرستار برای پوشش نیازهای فعلی و توسعه آتی خدمات درمانی است. دانشگاه علوم پزشکی استان به‌طور فوری به جذب بیش از ۱۵۰ پرستار نیاز دارد؛ نیازی که بر اساس استانداردهای ملی و جهانی، برای حفظ کیفیت خدمات درمانی اجتناب‌ناپذیر است.
بر اساس استاندارد کشور، تعداد پرستار به تخت باید به ۱/۵ برسد، اما در استان سمنان این شاخص پایین‌تر از میانگین ملی است و جذب حدود ۱۵۰ پرستار دیگر برای جبران این فاصله ضروری خواهد بود. همچنین طبق استاندارد جهانی، به‌ازای هر تخت فعال باید ۱/۸ نیروی انسانی وجود داشته باشد، در حالی که این رقم در سمنان تنها ۱/۱ است. این فاصله ۰/۷ دهمی به‌خوبی نشان‌دهنده عمق مشکل است.
در حال حاضر حدود یک‌هزار و ۱۵۰ پرستار در استان مشغول به فعالیت‌اند که نزدیک به ۳۰ درصد آنان غیربومی هستند. بیش از ۸۰ درصد پرستاران استان را بانوان تشکیل می‌دهند و به همین دلیل نگهداری فرزندان، یک نیاز اساسی برای این قشر محسوب می‌شود.
مسئله مسکن نیز از جدی‌ترین مشکلات پرستاران است. افزایش اجاره‌بها و قیمت مسکن فشار مضاعفی را بر دوش آنان گذاشته و این مشکل برای پرستاران متأهل و مجرد به یک دغدغه جدی تبدیل شده است. حدود ۴۲ درصد از هزینه‌های سبد خانوار مربوط به مسکن است و استان سمنان با نرخ تورم بالا، به‌عنوان گران‌ترین استان کشور شناخته می‌شود. طبق آمار، شاخص تورم اجاره مسکن در استان سمنان ۵۲/۶ درصد است، در حالی که میانگین کشوری ۴۱/۲ درصد برآورد می‌شود.
از سوی دیگر، طی یک سال اخیر حدود ۳۰ نفر از پرستاران استان به دلیل استعفا یا مهاجرت، از سیستم درمانی خارج شده‌اند. این مسئله باعث افزایش ساعت کاری و بار کاری برای سایر پرستاران شده و در کنار مشکلات معوقات مالی، انگیزه کادر درمان را کاهش داده است.
در چنین شرایطی، راهکار عملیاتی پیشنهادی می‌تواند به شکل زیر باشد:
-استفاده از ظرفیت خیرین برای تأمین مسکن و مهدکودک ارزان‌قیمت ویژه زوج‌های جوان پرستار.
-ایجاد پانسیون ویژه برای پرستاران مجرد.
-بازسازی واحدهای مسکونی رهاشده در دانشگاه علوم پزشکی و سایر دستگاه‌های اجرایی با دستور استاندار و واگذاری آنها به پرستاران.
-بهره‌گیری از مسئولیت اجتماعی صنایع و معادن استان برای احداث مسکن ویژه پرستاران.
-اختصاص زمین رایگان برای ساخت مسکن پرستاری در مجاورت بیمارستان‌ها و مراکز درمانی خصوصی.
تنها با چنین حمایت‌هایی می‌توان جذابیت لازم برای جذب و ماندگاری پرستاران در استان سمنان را فراهم کرد. واقعیت این است که پرستاران ستون اصلی نظام سلامت‌اند و بدون رفع مشکلات معیشتی و رفاهی آنان، نمی‌توان انتظار ارتقای کیفیت خدمات درمانی را داشت. حمایت کافی از کادر درمان، به معنای سرمایه‌گذاری مستقیم بر سلامت مردم استان سمنان است؛ سرمایه‌ای که بازگشت آن، سلامت، آرامش و امید به زندگی در جامعه خواهد بود.
46