به گزارش خبرآنلاین سایت فرارو نوشت: او اردیبهشت ۹۲ در جمع دانشجویان شریف با بیان این که بیان این که به نظر من مذاکره با آمریکا راحت تر از مذاکره با اروپا است گفته بود: «بسیاری از اروپایی‌ها آقا اجازه می‌خواهند اما آمریکایی ها به قول معروف کدخدا هستند پس اگر با کدخدا ببندیم راحت‌تر هستیم تا اینکه به سراغ یک مقام پایین تر برویم.» او همین جمله را در سومین مناظره انتخاباتی سال ۹۲ نیز در پاسخ به کنایه غلامعلی حداد عادل که گفته بود «در تبلیغات آقای روحانی آمده بود باید با کدخدا کنار بیاییم. اگر منظور از کدخدا آمریکاست یعنی ما رعیت این کشور هستیم؟» اظهار داشت: «از من پرسیده بودند که مذاکره با آمریکا راحت‌تر است یا مذاکره با اروپا؟ من گفتم مذاکره با آمریکا راحت‌تر از اروپاست چون اروپایی‌ها یک کدخدا دارند که مرتب باید بروند اجازه بگیرند، برویم با همان کدخدای آن‌ها مذاکره کنیم راحت‌تر است. این جملات من هست، نوارش هم وجود دارد.»
فلسفه این سخنان که چند وقت یکبار داغ می‌شود، در نهایت مردادماه امسال به صورت تفصیلی از سوی رسانه دفتر روحانی منتشر شد که اشاره‌ای به مذاکرات ایران و اروپا در سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۴ زیر نظر روحانی داشت. این توضیحات ۳۰ مرداد منتشر شد در حالی که تصویر رهبران اروپایی مقابل ترامپ در دفتر کارش، بحث‌های رسانه‌ای زیادی به وجود آورد.
در بخشی از این مطلب آمده بود: «در اسفند ۱۳۸۳، روحانی در مقام دبیر شورای عالی امنیت ملی به پاریس و برلین سفر می‌کند؛ در کاخ الیزه به دیدار ژاک شیراک می‌رود و در برلین، گرهارد شرودر، صدراعظم وقت آلمان را ملاقات می‌کند. صدراعظم آلمان درخواست تداوم مذاکرات را دارد و می‌گوید: «مذاکرات باید ادامه پیدا کند. ما سه کشور هم باید در مورد پیشنهادهای شما صحبت کنیم. اگر من به تنهایی یکی را انتخاب کنم، کار حرفه‌ای نکرده‌ام. با شیراک هم صحبت کرده‌ام و از مذاکرات شما با شیراک مطلع هستم.
اما در ادامه، شرودر سخن اصلی‌اش را در میان می‌گذارد: «مشکل این نیست که ما و شما یکدیگر را مجاب کنیم، دیگرانی (آمریکا) هم هستند که باید مجاب شوند» و اینجا برای روحانی کاملاً آشکار می‌شود که اروپا بدون امریکا، اذن و اراده حل مسأله را ندارد و بی‌درنگ به شرودر پاسخ می‌دهد که این حرف بدان معناست که مذاکرات ما با اروپا در غیاب امریکا، بی‌فایده است. در پایان هم روحانی به هیأت همراهش می‌گوید: ظاهراً باید با رئیس اینها مذاکره کنیم.»