به گزارش خبرآنلاین، با وجود اینکه در ماه‌های پایانی دولت دوازدهم ایران و اروپا به یک توافق نزدیک بودند، تغییر سیاست‌ها در ایران مانع از امضای توافقی شد که پیش از این به دست آمده بود. در تهران مقامات دولت سیزدهم ایده خرید زمان برای به دست آوردن بیشترین نتیجه را در پیش گرفتند و در نهایت موفق به دریافت امتیازات موردعلاقه خود نشدند.
علی‌رضا معزی عضو شورای سردبیری خبرآنلاین در این خصوص می‌گوید: دو دهه است که دو رویکرد در مورد پرونده هسته‌ای وجود داشته است. یکی اینکه سیگنالی به جهان بدهیم که اقدامات هسته‌ای ما در چارچوب نظم پذیرفته شده هسته‌ای قرار دارد و ما طبق این چارچوب رفتار می‌کنیم و با این روش با جهان به زبان حقوقی حرف بزنیم. رویکرد دیگری هم وجود داشته که در این دو دهه دوبار جا به جا شده و هر دوبار این اتفاق افتاده و این بوده که دنیا دارد با زبان زور و تهاجم با ما حرف می‌زند و ما هم باید با زبان زور و تهاجم باید با آنها حرف بزنیم.
معزی تاکید می‌کند: مقامات اروپایی می‌گویند ما در سال ۹۲ در مورد حمله به ایران توافق کرده بودیم اما در مورد زمانش به توافق نرسیده بودیم. ما در آنجا توانستیم از یک روزنه‌ای استفاده کنیم و پیامی را به جهان بدهیم که ما می‌خواهیم توافق کنیم و همه آن چیزی که جزو حقوقمان است هم می‌خواستیم. ما می‌گفتیم انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست که غنی‌سازی بود و در برجام به دست آمد. می‌خواستم به دنیا بگوییم که ما نمی‌خواهیم از توانایی هسته‌ای خود استفاده غیرمسالمت آمیز کنیم که با پی‌ام‌دی آن را حل کردیم.
۳۱۲/۴۲