به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، زلدا ویلیامز می‌گوید: «شما هنر خلق نمی‌کنید، دارید هات‌داگ‌های نفرت‌انگیز و بیش‌ازحد پردازش‌شده‌ای می‌سازید از زندگی انسان‌ها.»
زلدا ویلیامز، دختر بازیگر فقید رابین ویلیامز، از طرفداران خواسته است که دیگر برای او ویدئوهای تولیدشده با هوش مصنوعی از پدرش نفرستند.
ویلیامز، یکی از محبوب‌ترین بازیگران آمریکا و ستاره‌ی فیلم‌هایی چون خانم «داوت‌فایر» و «انجمن شاعران مرده»، در سال ۲۰۱۴ در ۶۳ سالگی خودکشی کرد.. در ماه‌های منتهی به مرگ او، وی با مشکلات جسمی دست و پنجه نرم می‌کرد؛ ابتدا به‌اشتباه مبتلا به پارکینسون تشخیص داده شد، اما کالبدشکافی نشان داد که او به زوال عقل «جسم لوی» دچار بوده؛ بیماری لاعلاجی که باعث بی‌خوابی، توهم و از دست دادن توانایی‌های حرکتی می‌شود.
زلدا ویلیامز، کارگردان فیلم «لیزا فرانکنشتاین»، در پستی در شبکه‌های اجتماعی نوشت که فرستادن این‌گونه ویدئوهای دیجیتال «اتلاف وقت و انرژی» است، زیرا چیزی نیست که پدرش بخواهد.
او ادامه داد: «شما هنر نمی‌سازید. شما هات‌داگ‌های چندش‌آور و بیش‌ازحد فرآوری‌شده‌ای از زندگی انسان‌ها، از تاریخ هنر و موسیقی درست می‌کنید و آن‌ها را به زور در گلوی دیگران فرو می‌کنید به امید این‌که یک لایک کوچک بگیرید. چندش‌آور است.»
ویلیامز سخنان خود را با امتناع از خطاب کردن هوش مصنوعی به‌عنوان «آینده» به پایان رساند: «هوش مصنوعی فقط در حال بازیافت بد و بالا آوردن دوباره‌ی گذشته است تا دوباره مصرف شود. شما در حال بلعیدن یک «هزارپای انسانی» از محتوا هستید، آن هم از آخرین حلقه‌ی زنجیره، در حالی که آدم‌های جلوی صف می‌خندند و می‌خندند، مصرف می‌کنند و مصرف می‌کنند.»
اظهارات او چند ماه پس از آن مطرح شد که متیو لارنس، بازیگر فیلم «خانم داوت‌فایر» (که نقش پسر رابین ویلیامز را بازی می‌کرد) گفت دوست دارد صدای ویلیامز را با استفاده از نرم‌افزار هوش مصنوعی بازسازی کند. او در مصاحبه‌ای با اینترتینمنت ویکلی در ژوئیه امسال گفت اگر «با احترام و تأیید خانواده» ویلیامز همراه باشد، دوست دارد «کاری واقعاً خاص» با صدای او انجام دهد.
لارنس افزود: «برای یک نسل، آن صدا بسیار نمادین است. این فقط برای من که او را می‌شناختم و با او کار کردم نیست ــ آن صدا در ذهن همه است. خیلی باحال می‌شود.»
رابین ویلیامز در طول دوران کاری‌اش صداپیشگی بسیاری از فیلم‌های انیمیشن را بر عهده داشت: از جمله نقش غول چراغ جادو در «علاءالدین» (۱۹۹۲)، فندر پین‌ویلر در «ربات‌ها» (۲۰۰۵) و رامون و لاولاِیس در «خوش‌قدم» (۲۰۰۶).
این نخستین بار نیست که زلدا ویلیامز علیه استفاده از هوش مصنوعی برای خلق تصاویر افراد بدون رضایتشان موضع می‌گیرد.
او در جریان اعتصاب بازیگران هالیوود در سال ۲۰۲۳، که بخشی از آن درباره استفاده از هوش مصنوعی بود، در استوری اینستاگرام خود نوشت: «من در مبارزه‌ی صنف بازیگران علیه هوش مصنوعی صدای بی‌طرفی نیستم. سال‌هاست که شاهد بوده‌ام بسیاری می‌خواهند این مدل‌ها را آموزش دهند تا بازیگرانی را خلق/بازآفرینی کنند که قادر به رضایت دادن نیستند، مثل پدرم. این موضوع فرضی نیست، کاملاً واقعی است. من بارها شنیده‌ام که از صدای پدرم با هوش مصنوعی استفاده کرده‌اند تا هر چیزی که بخواهند بگویند، و این برای من بسیار آزاردهنده است. پیامدهای آن بسیار فراتر از احساسات شخصی من است.»
او افزود: «بازیگران زنده سزاوار آن هستند که با انتخاب‌های خود شخصیت بسازند، دوبلور کارتون‌ها شوند و تلاش و زمان انسانی خود را برای اجرای نقش صرف کنند. این بازسازی‌ها در بهترین حالت نسخه‌ای ضعیف از افراد بزرگ‌ترند، و در بدترین حالت هیولای فرانکنشتاینی هولناکی‌اند که از بدترین بخش‌های این صنعت به‌هم وصله شده‌اند، به جای آن‌که نشان‌دهنده‌ی چیزی باشد که باید نمایندگی کند.»
از زمان عرضه ابزار ویدئویی جدید اوپن ای‌آی به نام سوار ۲، شبکه‌های اجتماعی پر شده از ویدئوهای هوش مصنوعی شامل چهره‌های درگذشته‌ای مانند مایکل جکسون و رابین ویلیامز. در تیک‌تاک حتی یک آگهی جعلی اپل و یک تعامل ساختگی در مراسم جوایز با حضور بتی وایت فقید منتشر شد.
اوایل امسال نیز اسکارلت جوهانسون نسبت به «خطرات قریب‌الوقوع هوش مصنوعی» هشدار داد؛ پس از انتشار یک ویدئوی دیپ‌فیک که در آن او و دیگر چهره‌های یهودی مانند جری ساینفلد، دریک و آدام سندلر نشان داده می‌شدند که به کانیه وست بی‌احترامی می‌کنند.
ترجمه: زینب کاظم‌خواه
منبع: ایندیپندنت
۵۹۵۹