بهناز شیربانی: بسیاری از مخاطبان تلویزیون نام و چهره محمد فیلی را با بازی در نقش‌های «بسیم بیگ» و «نسیم بیگ» سریال «روزی روزگاری» به خاطر می‌آورند. او پس از سال‌ها در تجربه جدید امرالله احمدجو نقش آفرینی کرده که این شب‌ها روی آنتن شبکه سه سیما است. فیلی در این سریال نقش «تلخک» قصه را بازی می‌کند که به گفته خودش ادامه نقش بسیم بیگ «روزی روزگاری» است. به بهانه نقش آفرینی محمد فیلی در این سریال با او گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:
چه شد در «پشت کوههای بلند» مجددا با آقای احمدجو همراه شدید؟
من با احمد جو دوستی دیرینه‌ای دارم و وقتی فیلمنامه «پشت کو‌های بلند» را می‌نوشت -که البته عنوانش فیلمنامه «ملیجک» بود- با من تماس داشت و گفت که می‌خواهم بازهم یک تجربه مشترک با هم داشته باشیم. من ابتدا تمایلی به حضور در این کار نداشتم چون قصه خاصی داشت و شدیدا نگران بودم که این تجربه روی خاطره خوب «روزی روزگاری» سایه بیندازد. اما آقای احمد جو می‌گفت: وقتی فیلمنامه را می‌نویسم یک نفر به قصه مدام سرک می‌کشد و وقتی این شخصیت را به فیلمنامه اضافه کردم شیرینی خاصی به کلیت کار داد. وقتی دیدم آقای احمدجو این احترام را برای من قائل شده است که برای من می‌نویسد، دور از ادب دانستم که پیشنهاد بازی در این مجموعه را قبول نکنم. ضمن اینکه من بعد از بازی در نقش شمر «مختار نامه» نیاز داشتم تا حدی از فضای آن نقش منفی در ذهن مردم دور شوم و این بهترین موقیعت بود.
«ملیجک» چه تفاوتی با نسیم بیگ و وسیم بیگ «روزی روزگاری» دارد؟
من نمی‌خواستم باز هم نسیم بیگ و بسیم بیگ را در این سریال تکرار کنم و فکر کردم باید این شخصیت تغییراتی جزئی در رفتار و حرکات‌اش باشد. مثل طرز راه رفتن و... را حذف کردم به نظر من «تلخک» بالغ شده بسیم بیگ است که حالا با تجربه‌تر و عاقل‌تر شده است و کارهایش را برحسب صلاح و مصلحت انجام می‌دهد.
فکر می‌کنید سریال «پشت کوههای بلند» می‌تواند موفقیت «روزی روزگاری» را تکرار کند؟
من پیشنهاد بازی در این مجموعه را با استرس زیادی پذیرفتم؛ چرا که تجربه «روزی روزگاری» برای همه کسانی که در ساخت آن دستی داشتند، تکرار ناشدنی است. به همین خاطر کوچک‌ترین اتفاقی که باعث به وجود آمدن خدشه ای به خاطره آن سریال شود برای همه ما به نوعی ریسک محسوب می‌شد. در حال حاضر نمی‌دانم میزان استقبال مردم از این سریال چقدر بوده است. من از بازی در مجموعه «پشت کوههای بلند» راضی هستم و امیدوارم مردم هم از دیدن آن لذت ببرند.
محمد فیلی و مهوش صبر کن در نمایی از«پشت کوههای بلند»
برگردیم به زمان ساخت سریال «روزی روزگاری» زمانی که این سریال رابازی می‌کردید چند ساله بودید؟
38 سال داشتم.
گویا «روزی روزگاری» نخستین تجربه حضور شما یک نقش بلند تلویزیونی بود؟
بله تا قبل از آن، یعنی از سال 50 تا 57 در تئا‌تر مشغول بودم تا اینکه در تلویزیون در چند کار تصویری کوتاه حاضر شدم و از سال 59 در یکی-دوتا کار سینمایی بازی کردم و آشنایی من و امر الله احمد جو به سال 67 برمی گردد که او فیلم «گشتی‌ها» را با بازی من دیده بود و از من برای بازی در فیلم «شاخه‌های بید» دعوت به همکاری کرد و بعد هم مجموعه «روی روزگاری» را با هم کار کردیم که هیچکدام فکر نمی‌کردیم به چنین موفقیتی در بین مردم دست پیدا کند.
غیر از کارگردانی و فیلمنامه «روزی روزگاری» بازیگران این مجموعه هم سهم زیادی درموفقیت‌اش داشتند که متاسفانه بسیاری از آن‌ها دیگر در میان ما نیستند.
بله متاسفانه ما پنج نفر از عزیزانی که در سریال «روزی روزگاری» بودند را از دست دادیم. زنده یاد خسرو شکیبایی، منوچهر حامدی، جمشید لایق، حسین پناهی و جمشید اسماعیل خانی عزیز، دیگر در میان ما نیستند. از تک تک این بزرگواران خاطره دارم. اما یکی از خاطراتم را که مربوط به خسرو شکیبایی عزیز است، هیچ وقت فراموش نمی‌کنم. روز اولی که من باید مقابل دوربین قرار می‌گرفتم با مراد بیگ که نقش آن را زنده یاد خسرو شکیبایی ایفا می‌کرد، بازی داشتم، خیلی استرس داشتم موقع ضبط پلانم دیدم خسرو شکیبایی کنار چادر نشسته است و به من زل زده و با دقت بازی مرا زیر نظر داشت، من هم با تمام استرسی که داشتم شروع کردم به بازی کردن و منتظر واکنش خسرو شکیبایی بودم. بعد از پلان آمد و دست‌اش را روی شانه من انداخت و گفت: «من بازیتو خیلی دوست دارم تو بازیگر موفقی می‌شی» و این جمله خسرو عزیز مهر تائیدی بر فعالیت بازیگری من بود و خیلی خوشحالم کرد.
57247