وزیر خارجه روسیه درباره برجام با بیان اینکه آمریکا این توافق را «به سطل زباله» انداخت، تاکید کرد که ایران هرگز برجام را نقض نکرد.

به گزارش خبرآنلاین، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه شامگاه دوشنبه در گفت‌وگویی با شبکه خبر جمهوری اسلامی ایران بیان کرد: «اروپایی‌ها و غربی‌ها با اقدامات خصمانه خود تلاش کردند فروپاشی برجام را به گردن ایران بیندازند اگرچه ایران هرگز این سند را نقض نکرد.»

به گزارش ایسنا، وزیر خارجه روسیه در ادامه خاطر نشان کرد: «ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که دیگر به این تصمیم شورای امنیت سازمان ملل متحد پایبند نیست. در حال حاضر، کل نظم جهانی درباره ایران به شدت در معرض آزمایش قرار گرفته است و درباره برجام باید گفت که این توافق توسط ایالات متحده به سطل زباله انداخته شد. سپس غرب به‌خصوص اروپایی‌ها از آمریکا تبعیت و ایران را متهم کردند.»

وزیر امور خارجه روسیه با بیان اینکه کشورش در مورد مسئله ایران با دولت آمریکا در تماس است، گفت: «ما با جمهوری اسلامی ایران همکاری می‌کنیم. ما کانال‌هایی برای ارتباط با دولت آمریکا داریم. اروپا نمی‌خواهد با ما ارتباط برقرار کند. همه آنها دچار توهم خودبزرگ‌بینی هستند. این انتخاب آنهاست. ما چیز زیادی برای گفت‌وگو با رهبران اروپایی از این نوع نداریم اما ما رویکردهای خود را در مورد چگونگی عادی‌سازی اوضاع کنونی پیرامون جمهوری اسلامی ایران به آمریکایی‌ها ارائه می‌دهیم.»

سرگئی لاوروف در رابطه با تجاوز رژیم صهیونیستی با همکاری آمریکا به ایران اظهار کرد: «ما این حملات را که هیچ مشروعیتی نداشت، محکوم کردیم و تاکنون هم هیچ مدرک محکمی مبنی بر اینکه ایران تخلف کرده، ارائه نشده است نه از سوی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و نه اسرائیلی‌ها یا آمریکایی‌ها. »

لاوروف در خصوص ایران در پاسخ به این سوال که شما به رفتار تبعیض آمیز غرب با برنامه هسته ای ایران اشاره کردید ٬ که البته مواضع مثبت روسیه در این خصوص قابل تقدیراست. در حال حاضر برخی دیدگاه ها در ایران وجود دارد که می گوید بعد از بمباران بخش هایی از تاسیسات هسته ای ایران دیگر ضرورتی وجود ندارد که ایران درمعاهده ان پی تی باقی بماند و از پروتکل های آژانس تبعیت کند. نظر شما در این مورد چیست؟

سرگئی لاوروف گفت:  در این‌باره بحث‌های مفصلی بین رؤسای جمهور ما، پوتین و پزشکیان انجام شد، تماس‌هایی در سطوح دیگر داشتیم، با همکارم جناب آقای عراقچی ، و مشاور رهبر معظم آقای لاریجانی، این مسائل خیلی مفصل بحث شد. و ما به طور قاطع از حقوق بی قید و شرط جمهوری اسلامی ایران، مانند هر کشور دیگری، برای دسترسی به انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز دفاع می‌کنیم. ایران به عنوان یک عضو با حسن نیت در پیمان منع گسترش (NPT) ، تمام حقوق مندرج در ان را دارد. وقتی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در شورای امنیت توافق و تصویب شد، یا بهتر بگویم تأیید شد، این یک اجماع بود، این تصمیم شورای امنیت بود.

ایران تعهداتی را در زمینه شفافیت و دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تأسیسات و برنامه‌های هسته‌ای خود پذیرفت که فراتر از مجموعه تعهدات کشورهای عضو (NPT)بود. ایران تعهدات بیشتری همچون پروتکل الحاقی را پذیرفت. و آن زمان آژانس این را به عنوان سهمی بسیار قابل توجه در تقویت اعتماد از طریق افزایش شفافیت برای کشورهای غربی که سوءظن‌هایی داشتند، برجسته کرد. و به نظر ما همه سوءظن‌ها برطرف شده بود. اما وقتی آمریکا 3 سال بعد از تصویب برجام در شورای امنیت از آن خارج شد و اعلام کرد که دیگر تعهدی را انجام نخواهد داد تحول بسیار تأسف‌باری بود و ما تلاش کردیم با اروپایی‌ها همکاری کنیم تا واشنگتن را متقاعد کنیم به اجرای تعهداتش بازگردد.

اما اروپایی‌ها ترجیح دادند همه تقصیرها را گردن جمهوری اسلامی ایران بیندازند. و مکانیسمی را فعال کردند، همان به اصطلاح "اسنپ‌بک" که واقعاً در چارچوب برجام توافق شده بود، اما مستقیماً بین وزرای خارجه ایران و ایالات متحده توافق شده بود و بقیه، حداقل روسیه و چین، در تدوین این مکانیسم که در رویه جهانی بی‌سابقه است، شرکت نداشتند؛ مکانیسمی که به هر عضوی از این گروه که روی برنامه هسته‌ای ایران کار می‌کرد اجازه می‌دهد ادعا کند که ایران تعهداتش را اجرا نمی‌کند، پس من قطعنامه می‌دهم و هیچکس نمی‌تواند این قطعنامه را وتو کند. تحریم‌ها به طور خودکار بازمی‌گردند. وقتی ما در سال ۲۰۱۵ فهمیدیم که چنین راه‌حلی بین مذاکره‌کنندگان آمریکایی و ایرانی پیدا شده، از دوستان ایرانی سوال کردیم ، آیا  مطمئن هستید که این درست است؟ به ما گفتند ایران قصد ندارد هیچ چیزی را نقض کند و ما هم به این اعتقاد داشتیم. بنابراین، این بند ریسکی نداشت. اما در نظر گرفته نشد که آمریکایی‌ها می‌توانستند هر لحظه از اجرای تعهداتشان سر باز زنند، البته کاری که کردند اشتباه نبود . چون باز هم می‌گویم، هیچکس به این موضوع شک نداشت که ایران نقض نخواهد کرد. اما به قول معروف بلا از جایی آمد که انتظارش نمی‌رفت.
 

اما بله، من می‌دانم که در جامعه ایران نظرات زیادی بعداً مطرح شد و الان هم این نظرات وجود دارد. من درک می‌کنم که در هر کشوری سیاستمدارانی هستند، و ایران واقعاً کشوری است که در ان میتوان متنوع‌ترین نظرات را در فضای رسانه‌ای و امور سیاسی شنید، در عین حال ما  در همه مراحل مذاکرات، ما از جمهوری اسلامی ایران حمایت کردیم.

شما به آخرین نکته اشاره کردید که آیا ارزش دارد که ایران در NPT بماند یا نه؛ ما معتقدیم که ارزش دارد ماندن و نباید سعی کرد این موضوع را با انتقاد از همه وقایع، به افکار عمومی کشاند. من درک می‌کنم که آژانس گزارشی منتشر کرد که که چندان بی‌طرف نبود؛  ابهامات ظریفی در آن ذکر شده بود. آقای گروسی توضیح می‌داد که این کاملاً در چارچوب اختیارات اوست، اما به یاد بیاورید با چه اشتیاقی اروپایی‌ها؛ فرانسوی‌ها، آلمانی‌ها و انگلیسی‌ها به این گزارش چنگ انداختند. همین گزارش بود که مبنایی برای ارائه قطعنامه ضد ایرانی شد و در نهایت همین گزارش‌های آژانس برای فعال‌سازی مکانیسم بازگشت تحریم‌ها استفاده شد.

فدراسیون روسیه هم درسطح شخص رئیس‌جمهور و در سطوح مختلف در بحث با دوستان ایرانی درباره وضعیت موجود شرکت داشت. ما در مورد چگونگی برخورد با این وضعیت و چگونگی و شرایط احیای روابط با آژانس انرژی اتمی و همان کشورهای غربی البته در صورت علاقه مندی شما  ایده‌هایی داشته‌ایم و داریم، که با دوستان ایرانی خود در میان گذاشته‌ایم. اما تصمیم نهایی، قطعاً و بدون شک، بر عهده سران جمهوری اسلامی ایران است.

روابط روسیه-آمریکا

وزیر خارجه روسیه با بیان اینکه هنوز افراد معقولی در ایالات متحده و اروپا وجود دارند که حامی احیای اصول محدودیت و کنترل تسلیحات هستند، گفت: «امروزه افراد معقولی از جمله در ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی، و همچنین در ساختارهایی که هر ۲ کشور ما در آن شرکت دارند مانند سازمان همکاری شانگهای، وجود دارند. آنها افرادی هستند که از احیای چارچوب‌های محدودیت و کنترل تسلیحات از جمله اقدامات شفافیت، حمایت می‌کنند. ایران و روسیه در حمایت از این رویکرد فعالانه عمل کرده‌اند.»

از سال ۲۰۰۸، روسیه پیشنهاد داده بود که همسایگان اروپایی و آمریکایی‌اش در مورد اصول امنیتی در اروپا به توافق برسند و ابتکارات مکرری در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۲۱ انجام شد اما وزیر خارجه روسیه افزود که این پیشنهادها نادیده گرفته شدند.

لاوروف همچنین گفت: «ما به غرب گفتیم که تشویق اوکراین به رویارویی با فدراسیون روسیه و پر کردن آن با سلاح، آن را در مسیر خطرناکی قرار می‌دهد. ما پیشنهاد توافق بر سر اصول امنیتی را دادیم و پیش‌نویس معاهده‌ای را برای تضمین اینکه ناتو به دنبال گسترش بیشتر نباشد، ارائه کردیم. اما غرب با تکبر خود همه اینها را نادیده گرفت. بنابراین ما اینجا هستیم.»

جنگ اوکراین

وزیر امور خارجه روسیه در توصیف رویکرد اروپا در قبال جنگ اوکراین بیان کرد: «اروپا مانند یک پزشک شکست‌خورده است که برای تشخیص بیماری بیماران خود تلاش می‌کند و برای تسکین علائم، حتی برای مدت کوتاهی، به‌طور تصادفی قرص تجویز می‌کند. این پزشکان اروپایی تمایلی به تشخیص بیماری نداشته‌اند.»

لاوروف با بیان اینکه اروپا با تزریق سلاح، پول و اطلاعات به کی‌یف، با روسیه در جنگ است، تصریح کرد: «اکنون اروپا بار دیگر با اوکراینی‌ها زیر پرچم نازی‌ها، با استفاده از پول، مربیان و تمام داده‌های اطلاعاتی و شناسایی غربی، در حالی‌که اروپا اوکراین را با سلاح‌های مدرن‌تر به‌طور فزاینده‌ای تزریق می‌کند، با ما در حال جنگ است. نظامی‌گری در آلمان در حال احیا شدن است و دفعه قبل که این اتفاق افتاد، تحت شعارهای ناسیونال سوسیالیسم و ​​فتح سایر ملت‌ها بود.»

جنگ غزه

سرگئی لاوروف در بخش دیگری از این مصاحبه با اشاره جنگ غزه و توافق آتش‌بس گفت: «ما اکنون طرح صلح دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا را دریافت کرده‌ایم. اسرائیل و حماس در مورد نقض مفاد آن رایزنی می‌کنند. بنابراین، اجرای بیشتر این طرح صلح زیر سوال است.»

وی افزود: «ما در کنار کسانی بودیم که از ابتکار دونالد ترامپ استقبال کردند زیرا این طرح امکان پایان دادن به یک مرحله حیاتی انسانی از این بحران، بازگرداندن اجساد و آزادی اسرای باقی مانده و اعضای زندانی حماس را فراهم کرد اما تصور آنچه در آینده رخ خواهد داد برای من دشوار است.»

تحولات سوریه

وزیر خارجه روسیه در پاسخ به سوالی درخصوص روزهای پایانی دوران حکومت «بشار اسد، رئیس جمهور پیشین سوریه گفت: «الجولانی (رئیس موقت سوریه) با ما هیچ هماهنگی و هیچ رویکردی را دنبال نکرد. البته که ما با اسد روابط نزدیکی داشتیم.»

سرگئی لاوروف در ادامه افزود: «ما در سال ۲۰۱۵ به کمک دولت او آمدیم، زمانی که دمشق عملا محاصره شده بود و هر لحظه ممکن بود در برابر حملاتی که اپوزیسیون تدارک دیده بود سقوط کند. بله، ما به کمک آمدیم، حضور نظامی خود را آنجا ایجاد کردیم، ۲ پایگاه هوایی و دریایی را افتتاح کردیم و فعالانه برای نابودی کانون‌های تروریستی تلاش کردیم. با دیگر کشورهای جامعه بین‌الملل، قبل از همه با جمهوری اسلامی ایران و با  ترکیه همکاری کردیم. می‌توانم بگویم روند، نسبتا مثبت پیش می‌رفت. ما کنفرانس مردم سوریه در سوچی را به یاد داریم، فکر می‌کنم سال ۲۰۱۸ بود و توافقات مشخصی حاصل شد. اما توافقاتی که ما با ایرانی‌ها و دوستان ترکیه‌ای به آن دست می‌یافتیم، هر بار به نوعی اجرا نمی‌شد. البته همه چیز به دولت بشار اسد وابسته نبود.»

لاوروف گفت: «ما در سوریه وقتی حوادث یک سال پیش شروع شد، واحدهای رزمی نداشتیم. ما ۲ پایگاه داشتیم، هوایی و دریایی؛ و آن سرعتی که اپوزیسیون به رهبری الجولانی سرزمین‌ها را می‌گرفتند، در واقع غیرمنتظره بود. مقاومتی عملا وجود نداشت و الان ما در تماس با مقامات جدید هستیم.»

رویکرد اروپا

لاوروف تاکید کرد: «اروپا سرش به کار خودش باشد و به آمریکا دل نبندد. همچنین اولویت آمریکا در درجه اول مقابله با چین است و نمی‌خواهد در درجه دوم بماند.»

وزیر خارجه روسیه گفت: «دارایی‌های ایران، ونزوئلا و برخی کشورهای دیگر نیز به‌طور مشابه توسط غرب مسدود شده است. این اقدامات نشان‌دهنده تمایل فزاینده غرب به مصادره اموال کشورهاست. اکنون حتی در میان خود کشورهای غربی نیز درباره امکان مصادره دارایی‌های روسیه اختلاف و بحث وجود دارد. همچنین، دزدی در خون اروپایی‌هاست و تمایل به دزدی در غرب، ژنتیکی است.»

او استدلال کرد: «در غرب صداهای منطقی و سالمی شنیده می‌شود اما این صداها غالبا زیر فشار فضای سیاسی بروکسل (اتحادیه اروپا) خاموش می‌شوند.»

سرگئی لاوروف درباره تحریم‌های غربی اظهار کرد: «آمریکایی‌ها وقتی تحریم‌ها را اعمال می‌کنند، مستقیما می‌گویند که دلیل آن مواضع سیاسی فلان کشور یا فلان شخص است که البته این نابرابری و بی‌احترامی به حقوق بشر است، این دیکته کردن و تحمیل است. وقتی این تحریم‌ها مربوط به ممنوعیت فعالیت بزرگترین شرکت‌های جهانی همچون شرکت خصوصی روسیه «لوک‌اویل» و شرکت دولتی «روس‌نفت» می‌شود من چیزی جز تمایل به سرکوب رقبا با روش‌های ناپاک نمی‌بینم.»

وزیر خارجه روسیه افزود: «این بدان معناست که غرب، از جمله ایالات متحده، دیگر توان کافی برای مبارزه منصفانه را ندارند و مجبور است برای حفظ سلطه خود به روش‌های ناپاک، ضد دموکراتیک و ضد بازار متوسل شود.»

310310