به گزارش خبرآنلاین، معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد روز چهارشنبه در سمینار بررسی مسائل مطبوعات ایران که در سالن همایشهای بینالمللی صدا و سیما برگزار شد، گفت: «روزنامهنگاری حرفهای مقابلش روزنامهنگاری غیرحرفهای نیست، بهتر است بگوییم روزنامهنگار آماتور یا تازهکار که این خیلی هم بد نیست، زیرا هر کسی از آماتوری به حرفهای بودن میرسد.امروز در مطبوعات و خبرگزاریها جوانانی هستند که در کنار مشاغل دیگر کار روزنامهنگاری هم میکنند و گاهی کارهای خوبی هم عرضه میکنند.»
محمدجعفر محمدزاده در ادامه درباره راههای حرفهای شدن مطبوعات در کشور توضیح داد: «برای حرفهای شدن تلاش و برای هویتیابی این رشته وظایف سهگانه را قائلم؛ بخش اول متولیان مطبوعات اعم از دولت و مدیران رسانه هستند که چه بسترهایی را فراهم میکنند تا روزنامه نگاری حرفهای شکل گیرد. وظیفه دوم وظیفه خود رسانه و دستاندرکاران آن است. یعنی خود روزنامهنگار چه کارهایی برای حرفهای شدن میکند، بخش سوم هم مردم هستند. مردم تفاوتهای یک رسانه خوب و ضعیف را میشناسند. اگر ما بحث روزنامهنگاری حرفهای را یک مقوله کیفی فرض کنیم حتما کیفیت بر مبنای کمیت شکل میگیرد. تا در کشور صد یا 150 روزنامه نداشته باشیم از آن میان 20 روزنامه خوب نداریم. مبنای اولیه ما بر کمیت بود. الان کمیت مناسب است باید به فکر کیفیت باشیم.»
محمدجعفر محمدزاده در ادامه درباره راههای حرفهای شدن مطبوعات در کشور توضیح داد: «برای حرفهای شدن تلاش و برای هویتیابی این رشته وظایف سهگانه را قائلم؛ بخش اول متولیان مطبوعات اعم از دولت و مدیران رسانه هستند که چه بسترهایی را فراهم میکنند تا روزنامه نگاری حرفهای شکل گیرد. وظیفه دوم وظیفه خود رسانه و دستاندرکاران آن است. یعنی خود روزنامهنگار چه کارهایی برای حرفهای شدن میکند، بخش سوم هم مردم هستند. مردم تفاوتهای یک رسانه خوب و ضعیف را میشناسند. اگر ما بحث روزنامهنگاری حرفهای را یک مقوله کیفی فرض کنیم حتما کیفیت بر مبنای کمیت شکل میگیرد. تا در کشور صد یا 150 روزنامه نداشته باشیم از آن میان 20 روزنامه خوب نداریم. مبنای اولیه ما بر کمیت بود. الان کمیت مناسب است باید به فکر کیفیت باشیم.»
محمدزاده متذکر شد: «آییننامه حرفهای کار روزنامهنگاری تعریف شده است. آموزشهای مداوم هم برای سطح جامعه و هم روزنامهنگاری تدوین شده که به روزنامهنگاری تخصصی کمک میکند.»
او همچنین یادآور شد: «من که مدیر فرهنگی هستم گاهی مطلبی مینویسم بنابراین روزنامهنگار حرفهای نیستم، از این رو در جشن پیشنگاران حرفهای این موضوع مدنظر قرار گرفت که حتما از کسی تجلیل شود که روزنامهنگار باشد.»
او براین باور است که اگر مردم به مطبوعات اقبال یابند حرفهای شدهایم و یک روزنامهنگار حرفهای حتما زبان روزنامهای را میداند و زبان روزنامهای زبان عامه مردم است.
محمدزاده در پایان یادآور شد: «اگر روزنامهنگاری خود را به در و دیوار زد که توقیف شود حرفهای نیست. روزنامهنگار حرفهای کسی است که میان حقوق مطبوعات و حدود مطبوعات تعادل ایجاد و در خط اعتدال حرکت کند.»
پدرام پاکآیین مدیر کل مطبوعات و خبرگزاریهای داخلی نیز در این نشست روزنامهنگاری حرفهای را در مقابل روزنامهنگاری غیرحرفهای دانست و در ادامه صحبتهایش گفت: «روزنامهنگار مثل کتابنویس و هر اندیشمند دیگری نیازمند پشتوانه علمی و فرهنگی و یا نظر و نظریه است، به گونهای که خواننده از آن لذت ببرد.»
او در ادامه این پرسش را مطرح کرد که آیا روزنامهنگار حرفهای باید فرآیند تجربی را طی کرده باشد و ادامه داد: «چه تعداد از روزنامهنگاران کتابهایی که در حوزه خودشان چاپ شده خواندهاند؟ اگر ما یک نظام صنفی داشته باشیم، این نظام چه تعریفی از شغل مطبوعاتی به دست خواهد داد؟ آیا نویسندگان مطبوعاتی روزنامهنگاری حرفهای هستند؟ اینها سئوالاتی است که پاسخهایش روشن است آنچه مهم است اهتمام دقیق به سوالات و نیازسنجیهاست.»
پاکآیین متذکر شد: «روزنامهنگار حرفهای در ساختار حرفهای معنا مییابد. غالب روزنامهها نام سردبیر در آن درج نمیشود، نام شورای سردبیری درج میشود، بدون اینکه شرح وظایف آنها مشخص باشد. روزنامهنگار حرفهای مترصد چه هدفی است؟ روزنامهنگاری برای روشنگری یا برای دستیابی به شهرت و ثروت؟ روزنامهنگاری کدامیک از اینهاست؟»
58244