به گزارش خبرآنلاین؛«یک ایجنت از من پنج درصد کمیسیون میخواهد، در حالی که چتجیپیتی فقط ۱۵ پوند بابت اشتراک ویژه از من میگیرد.» جسارت دیمتری میچل، مدافعی گمنام در لیگ یک (سطح سوم فوتبال انگلیس)، بخش ایجنتهای فوتبال را به حالت آماده باش درآورده است.
بسیاری از آژانسها، به خصوص نمایندگان رده دوم، حالا نگران ورود هوش مصنوعی به کسب و کار پرسود کمیسیونهای نقل و انتقالات هستند که امپراتوریهایی مانند Gestifute (شرکتی تحت کنترل ژرژ مندس)، CAA Stellar (جاناتان بارنت) و One Sarl (جانشین مینو رایولا) را ساخته است.
میچل استفاده از یک مدل هوش مصنوعی برای مذاکره بر سر انتقال را پیشگامانه آغاز کرده، مدلی که برای شناسایی الگوها و تصمیمگیری بدون دخالت انسان طراحی شده است. او اولین بازیکنی بود که بدون واسطه، قراردادی را با لیتون اورینت، باشگاهی معتبر در لندن، نهایی کرد. میچل ۲۸ سال دارد و محصول آکادمی منچستریونایتد است.
این اتفاقات برای زمانهای تازه هستند که بازآموزی حرفهای را در همه حوزهها میطلبند. اسکار کوردون، استاد هوش مصنوعی دانشگاه گرانادا، تاکید میکند اتفاقی که در فوتبال انگلیس رخ داده، مسیری را میگشاید اما مسیری که باید با احتیاط طی شود. او میگوید: «فعالیتهای زیادی، مثل سرمایهگذاری در بورس، دیگر به همان شکل سابق ضروری نیستند چون با یک تطبیق ساده دادهها میتوان اطلاعات مالی به دست آورد.
مذاکره بدون ایجنت در فوتبال قطعاً فراگیرتر خواهد شد اما راه حل همهچیز نیست. هوش مصنوعی یک مدل زبانی است که حرکتها را پیشبینی میکند اما این به معنای بازتاب دقیق واقعیت نیست. ماشین دچار چیزی میشود که ما آن را توهم مینامیم، یعنی خطاهای بنیادین. باید در استفاده از آن بسیار محتاط بود. ما از پیش میدانیم که برخی جوانان از آن در روابط شخصی استفاده کردهاند و برخی حتی به خودکشی رسیدهاند. این دنیای تعامل باید با نهایت احتیاط مدیریت شود.»
مکملی ایدهآل
به گفته کوردون، استفاده از هوش مصنوعی در حوزه نمایندگی و سایر بخشها رشد خواهد کرد: «هوش مصنوعی میتواند پیشنهاد جذب بازیکن بدهد و همچنین مشخص کند کدام فوتبالیست از نظر فنی و اقتصادی مکمل ایدهآل یک تیم است.» این استاد دانشگاه گرانادا همچنین یادآور میشود که استفاده از این مدلهای جدید میتواند کار روزمره واسطهها را بهبود ببخشد.
دانیل لورنزو، ایجنت اسپانیایی، میگوید آژانسهایی مانند مجموعه او از پیش در حال بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر فعالیتهای روزانه هستند: «در حال حاضر، هوش مصنوعی یک مدل پیشرفته از دادههای بزرگ است که حجم عظیمی از داده را فراهم میکند و حاشیه خطا را کاهش میدهد. باید از همه این ابزارها استفاده کنیم. باید سوار این قطار شویم اما با احتیاط. هنوز در مراحل ابتدایی هستیم.
برخی فوتبالیستها از همین حالا برای مذاکره درباره آیندهشان به این ابزارها روی آوردهاند. این موضوع روی ما اثر میگذارد و دربارهاش صحبت میکنیم اما نباید زاویه دیدمان را از دست بدهیم. یاد اتفاقی میافتم که با کتابهای الکترونیکی افتاد، زمانی که گفته میشد فروش کتاب را از بین میبرند. هوش مصنوعی گاهی درست عمل میکند اما اشتباهات زیادی هم دارد. به همین دلیل عامل انسانی در همه فعالیتها اساسی است.»
این واسطه میگوید تیمهای فوتبال همین حالا هم با کمک هوش مصنوعی طراحی میشوند اما این تضمین کننده موفقیت نیست: «هوش مصنوعی بر اساس آنچه قبلاً رخ داده است پیشبینی میکند. به بازیکن میگوید چه نقاط قوتی دارد و چه چیزهایی را باید بهبود بدهد اما مثلاً توضیح نمیدهد چگونه باید با مربیاش کنار بیاید یا وقتی با یک مشکل شخصی یا خانوادگی روبرو میشود، در زمین چه واکنشی نشان خواهد داد. هوش مصنوعی احساسات را تحلیل نمیکند و فوتبال دقیقاً یک مولفه احساسی بسیار قوی دارد. به همین دلیل همه چیز قابل پیشبینی نیست.»
ردههای پایینتر
این کاستیها دیمتری میچل را دلسرد نکرد. او از مشاور جدیدش کاملاً راضی بود. مدافع لیتون اورینت در پادکست From My Left گفت: «شروع کردم به استفاده از چتجیپیتی و از آن پرسیدم چطور باید برای قرارداد مذاکره کنم و چه بگویم. به او گفتم فصل قبل چقدر دستمزد میگرفتم، این که باید به لندن نقلمکان کنم، هزینههای زندگی آنجا چطور است و این که همسر و پسرم همراهم خواهند بود. میدانستم میتوانم بالاتر از پیشنهادی که داده بودند مذاکره کنم.»
ابتکار میچل در کوتاه مدت بر آژانسهایی اثر خواهد گذاشت که نماینده بازیکنان خارج از سطح نخبگان هستند و در دستههای پایینتر تخصص دارند. بازیکنان تراز اول همچنان به واسطههای قدرتمندی تکیه خواهند کرد که توان اثرگذاری مستقیم بر چینش ترکیب تیمها را دارند. یک مدیر که ترجیح میدهد نامش فاش نشود، میگوید: «خیلی از مدیران بر اساس دوستیشان با ایجنت قرارداد امضا میکنند. این شبکهها همیشه وجود داشتهاند و همیشه هم خواهند بود.»
کار مدیر ورزشی و استعدادیاب نیز تحت تاثیر فناوریهای جدیدی قرار گرفته است که میتوانند ویژگیهای موردنیاز یک ترکیب را تحلیل کنند. پپ گواردیولا از دوران حضورش در بارسلونا از سیستمهای داده و آمار مربوط به پاس، شوت و سرعت برای بهبود عملکرد تیم استفاده کرده است.
لورنزو تاکید میکند: «هوش مصنوعی میتواند فهرستی از بازیکنانی تهیه کند که بر اساس سن، دستمزد یا سبک بازی با یک باشگاه سازگار هستند و حتی میتواند یک تیم بسازد اما نمیتواند پیشبینی کند که مثلاً یک مدافع میانی در مقطعی به عنوان مدافع کناری بازی کند و از آن تغییر بهترین عملکرد دورانش را ارائه دهد. وقتی خطایی رخ میدهد، چه کسی پاسخگوست؟ هوش مصنوعی نیست.»
واقعیتهای سرد و سخت
جویس مورنو، ایجنت و مدافع سابق رئال مادرید، در همین باره صحبت میکند: «ورود هوش مصنوعی برای بخش ما نگرانکننده است. همین حالا در حال بحث درباره تاثیرات احتمالی آن هستیم. در سالهای اخیر چندین پلتفرم شکل گرفتهاند که کار استعدادیابها را در زمینه ارزشگذاری و ویژگیهای بازیکنان بهبود دادهاند. این باید به عنوان یک امتیاز برای کار ما دیده شود.
باید خودمان را تطبیق بدهیم و نوسازی کنیم اما من دادههای بی احساس درباره تیمی که ممکن است به آن بپیوندید یا عملکرد خاص یک بازیکن را دوست ندارم، چون در مذاکره باید متغیرهای دیگری مثل تربیت، خانواده، محیط و پیشینه فوتبالیست را هم در نظر گرفت. در هر مذاکرهای عوامل ناملموسی وجود دارد که هوش مصنوعی آنها را درک نمیکند.»
گییرمو ریکاردو سیماری، متخصص علوم کامپیوتر و مدیر آزمایشگاه تحقیق و توسعه هوش مصنوعی در دانشگاه ملی جنوب در بوئنوس آیرس، نسبت به سواستفاده از این ابزارها هشدار میدهد: «سیستمهایی مانند LLMها، چتجیپیتی یا جمینای به شدت غیرقابل اتکا هستند چون چیزی تولید میکنند که طراحان آن را توهم مینامند. چون درکی از مفهوم حقیقت ندارند، هر چیزی را که به نظرشان مناسب میآید وارد متن تولیدی میکنند. اینها سیستمهای هوشمند نیستند. فقط متنهای پرزرق و برق را کامل میکنند.»
سیماری میگوید این مدلها هرگز جایگزین حرفهایها، مانند ایجنتها یا مدیران ورزشی، نخواهند شد اما به عنوان پشتیبان برای بهبود فعالیتهایی که از پیش به آن مسلط هستند به کار خواهند آمد: «اگر استعدادیاب انسانی با احتیاط از آن استفاده کند، میتواند مفید باشد. اینها کاملکنندههای پیشرفته متن هستند.»
ابزارهای نوآورانهای که در دنیای پیچیده فوتبال آمدهاند تا بمانند. بازیکنان، مربیان و ایجنتها در حال آماده شدن برای مواجهه با آنها هستند.
در همین زمینه این سئوال را از هوش مصنوعی پرسیدیم و وی چنین پاسخ داد:
نه، دوران ایجنتها به پایان نرسیده است — ولی نقش آنها در آیندهی نزدیک تغییر قابلتوجهی خواهد داشت. در واقع، هوش مصنوعی (AI) و «ایجنتهای هوشمند» با هم در حال تحول هستند و ارتباط نزدیکی با هم دارند. بیایید ببینیم معنای این موضوع چیست:
۱. تفاوتِ «هوش مصنوعی» با «ایجنت»
هوش مصنوعی (AI): فناوری یا مجموعه فناوریهایی است که میتواند وظایف «هوشمندانه» انجام دهد — یادگیری، پیشبینی، تصمیمگیری و …
ایجنت (Agent): یک سیستم یا نرمافزار مستقل که در یک محیط عمل میکند، هدف دارد و برای رسیدن به آن هدف تصمیم میگیرد و عمل میکند.
مثال ساده:
AI مثل مغز است.
ایجنت مثل موجودی است که این مغز را دارد و در جهان عمل میکند.
۲. نقش هوش مصنوعی در توسعهی ایجنتها
AI در واقع انقلاب ایجنتها را به جلو رانده است.
ایجنتهایی که با AI ساخته میشوند میتوانند:
✔ مستقلتر تصمیم بگیرند
✔ تجربه و دادهها را یاد بگیرند
✔ مسیرهای بهینه برای حل مسئله انتخاب کنند
✔ در تعامل با انسان یا سایر ایجنتها بهتر عمل کنند
یعنی نهتنها ایجنتها حذف نشدهاند، بلکه قدرتمندتر، هوشمندتر و کاربردیتر شدهاند.
۳. چرا ممکن است فکر کنید «دوران ایجنتها تمام شده»؟
چند دلیل رایج:
اشتباه در تعریف
بعضیها تصور میکنند «هوش مصنوعی جایگزین همه ابزارها میشود»، در حالی که در واقع AI در دل ابزارها و ایجنتها جا میگیرد.
تغییر شکلِ ایجنتها
ایجنتهای سنتی ممکن است کنار بروند، اما ایجنتهای هوشمندتر و خودکارتر جایگزین میشوند.
۴. آیندهی ایجنتها با هوش مصنوعی
ایجنتهای شخصی دیجیتال
مانند دستیارهای هوشمندتر که وظایف شخصی شما را مدیریت میکنند.
ایجنتهای تجاری و سازمانی
برای خودکارسازی فرایندها، تحلیل دادهها، تصمیمگیریهای سریع.
ایجنتهای تعاملی در خدمات مشتری که میتوانند بهتر از چتباتهای سنتی پاسخ دهند.
ایجنتهای محیطی و رباتها که در جهان واقعی تعامل میکنند (مثلاً در کارخانه، خانه، سلامت و …).
جمعبندی
*هوش مصنوعی پایان ایجنتها نیست. بلکه دوران جدیدی از ایجنتها را رقم زده که هوشمندتر، مستقلتر و توانمندتر هستند.
*ایجنتها همچنان وجود خواهند داشت، اما شکل و عملکردشان تغییر میکند — از ابزارهای ساده به سیستمهای هوشمندتر.
253 258