تحقیقات جدید در آمریکا نشان می دهد که ژن ها تا حد زیادی در میزان سیگار کشیدن افراد و توانمندی آنها برای ترک سیگار نقش ایفا می کنند.
این تحقیقات نشان می دهد: ژنهای افراد سیگاری می توانند برای پیش بینی اینکه آیا آنها به درمانهای دارویی برای رهایی از اعتیاد به نیکوتین پاسخ می دهند یا نه کمک کند.
محققان اطلاعات بیش از 6000 سیگاری را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند: همان متغیرهای ژنتیکی که ترک سیگار را مشکل می کنند؛ شانس پاسخ افراد سیگاری به درمانهای جایگزین نیکوتین و داروهایی که تمایل به خواست نیکوتین را کم می کنند، افزایش می دهند.
دکتر لی شیون چن، استادیار روانپزشکی دانشگاه واشنگتن گفت: افرادی که دارای شاخص های ژنتیکی پرخطرهستند؛ به طورمتوسط 2سال بیشتر از افرادی که این شاخص های ژنتیکی پرخطر را ندارند؛ سیگار می کشند و کمتر احتمال ترک سیگار بودن درمان دارویی را دارند.
چن گفت: با وجود این ژنها است که می توان پاسخ فرد به داروهای ترک سیگار را پیش بینی کرد و افرادی که دارای ژنهای پر خطر هستند؛ با احتمال بیشتری به درمان دارویی پاسخ می دهند.
براساس تحقیقات کلینیکی، افراد سیگاری که دارای متغییرهای پرخطر هستند؛ سه برابر بیشتر از سایرین به درمانهای دارویی مثل آدامس نیکوتین، جایگزینهای نیکوتین، بوپروپیون و سایر داروهای مورد استفاده برای ترک
سیگار پاسخ می دهند.
بوپروپیون یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که به عنوان داروی کمک به ترک سیگار نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
محققان گفتند: در این تحقیقات متغیرهای ژنی تنها عامل سیگار کشیدن، معتاد شدن یا مشکل در ترک سیگار محسوب نمی شوند اما به طور کلی جز مهم معمای اعتیاد به نیکوتین هستند.
301301