به نظر می‌رسد که با ورود محصولات جدید به بازار، این صداهای خاطره‌انگیز هم مثل دستگاه‌های ایجاد کننده‌شان منسوخ می‌شوند.
نسترن صائبی: برندان چیلکات، «موزه» آنلاینی را در ابتدای سال 2012 برای حفظ صداهای مشهور دستگاه‌های قدیمی مورد علاقه‌اش مثل صدای تلق‌تلوق دستگاه پارچه‌باف و یا وزوز نوار VHS که به داخل دستگاه JVC مدل HR-7100 VCR سال 1983 کشیده شده، راه‌اندازی کرد.
موزه صداهای خاطره‌انگیز در حال حاضر از مجموعه نسبتا محدودی شامل برفک تلویزیون‌های لامپ کاتدی، زنگ قدیمی موبایل نوکیا که توسط تریگر هپی تی‌وی (Trigger Happy TV) جاویدان شده و وزوز کشدار درایو دیسک فلاپی تشکیل شده است. چیلکات می‌گوید که برنامه‌ای 10 ساله دارد که طی آن تا سال 2015 مجموعه اطلاعاتش را تکمیل می‌کند و سپس هفت سال را صرف می‌کند تا زبانی را طراحی کند که صداها را به یک قطعه هنری باینری تبدیل می‌کند. او در سایت خود می‌گوید: «دنیایی را تصور کنید که در آن هرگز نمی‌توانیم دوباره صدای سمفونیک بالا آمدن ویندوز 95 را بشنویم. تصور کنید که نسل‌های آینده کودکان هیچ آشنایی با پچ‌پچ‌های فرشته‌هایی که در گوشه و کنار لامپ‌ها تلویزیون‌های CRT یا لامپ اشعه کاتدی جا گرفته بودند، ندارند. همچنین زمانی را تصور کنید که دیگر نمی‌توانید صدای انگشت‌های‌تان روی کیبورد qwerty را نمی‌شنوید.»
wired
2121