تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۸۸ - ۰۷:۲۶

دو گروه علاقه ندارند منازعات پس از انتخابات پایان یابد و لذا همچنان بر طبل واگرایی می کوبند.

گروه اول کسانی اند که دل در گرو نظام و بلکه کشور ندارند و فضای موجود را به زعم خود ، مناسب ترین زمان برای یک طرفه کردن کار و تحقق آرزوهای سی ساله یافته اند ؛ گروه دوم نیز آنانی هستند که با عصبیت های غیر معقول ، ‌افراط گری پیشه کرده اند و راه افراط کاری را می پیمایند . طرفه آن که این دو گروه ، به ظاهر مخالف یکدیگرند اما چون دو لبه قیچی ، هدف واحدی را تعقیب می کنند .

جالب اینجاست در این چند ماهه ، هر زمانی که کورسویی از همدلی دیده می شده است ،‌ یکی از این دو گروه افراطی ( و بلکه ‌هر دو گروه!) بازی را خراب کرده اند تا بر آتش کینه دمیده شود و فتنه باز نشانده نشود . نان این دوستان و آن دشمنان در دعواست و می دانند به میزان فاصله گیری جامعه از مواضع رادیکال ، نقش آفرینی و محوریت آنان رنگ می بازد .

تداوم وضع موجود به نفع کشور نیست . نه می توان مسئولان سی ساله اخیر را در دلالتی بی مبنا به پیمان شکنان صدر اسلام حوالت داد و نه می توان حمایت های معنادار معاندان این بوم را قرینه ای بر حقانیت و مقبولیت شمرد . اولی مصداق «دفع حداکثری» و دومی نشانه ای از نبود دشمن شناسی و مرزبندی است .

عقل و اعتدال ،‌ همزاد هم اند ، همچنان که بنا به آیه کریمه ،‌ اعتدال همزاد تقوی است . متقابلا" افراط ، هر فضیلتی را به رذیلت مبدل ساخته و قدرت تخریب در اختیارش می گذارد . بر این مبنا ،‌ هر حرکت تند و آمیخته با تعصب ، ضد عقل و مغایر تقوی است و هر اقدامی که متضمن اعتدال ،‌آرامش ، بازگشت به قانون ، نگاه مهربان و همگرا باشد ، قرین عقل و تقوی دانسته می شود . علاوه بر این ، انسجام اجتماعی ،‌گمگشته امروز ماست . منافع ملی ، یک عبارت کلی و صرفا مناسب سخنرانی نیست بلکه مبتنی بر شاخص های دقیق است که یک دولت - ملت را به اولویت بندی وا می دارد ، و راهبردهای تدافعی یا تهاجمی در سوژه های مختلف را الزام می کند . منافع ملی ، ‌معیار اصلی همه سندهای بالادستی ، راهبردها و سیاست هاست . درجه انسجام ملی یکی از شاخص های مهم امنیت و به تبع آن منافع ملی است و بنا براین کاهش آن زنگ خطری در آسیب پذیری امنیتی محسوب می شود .

اگر در هفته های گذشته ، بزرگانی که درد دین و مملکت دارند درصدد پایان بخشیدن به منازعات بوده اند ، این‌ سودا را در نظر داشته اند . بیانیه تحلیلی که دیروز توسط گروهی از فضلای برجسته حوزه علیمه قم صادر شد نیز‌ اگرچه ادعای میانجیگری ندارد اما محورها و پیش نویس اصولی است که منطقا" تمامی فرزندان داخل خانواده انقلاب به آن باور دارند و از این رو می تواند نقطه عزیمت آشتی واتحاد قرار گیرد .

تهیه کنندگان این بیانیه تحلیلی ، برآمدگان فقاهت نوین هستند که به عکس بسیاری از مدعیان ، ریشه ای عمیق در حوزه دارند و در زمره امیدهای آینده فقاهت دانسته می شوند . این گروه ، ‌علاوه بر ریشه حوزوی ،‌ به علوم روز دانشگاهی مجهزند و از نقص یکسونگری های رایج مبرایند ؛ جهان و روندهای آن را می شناسند و از جهل و تعصب به دورند . از ایده های روشنفکری جدید دنیای غرب اطلاع دارند و جریان اصیل نواندیشی دینی را پدید آورده اند . علاوه بر همه این فضایل ، به آفت خودنمایی ابتلاء ندارند و اگر حرفی می زنند در پی سکه زدن یک نقطه عطف به نام خود نیستند ، از همین رو تعدادی از آنان جلوه رسانه ای نداشته اند . استقبال دردمندان میانه رو از این بیانیه ، بازتاب نیت پاک نویسندگان آن است . و خـدا پژواک دهنده نیات و اعمال صالحه است .

 

منبع: خبرآنلاین