به گزارش خبرآنلاین، کتاب «وهابیت و تبرک» از سلسله مباحث وهابیت شناسی به قلم علی اصغر رضوانی تأ‌لیف و با تدوین مرکز تحقیقات حج از سوی مؤسسه فرهنگی هنری مشعر منتشر شده است.
وهابیان، تبرک به آثار صالحان و برگزیدگان امت و اماکن و مشاهد مقدسه را به شدت انکار و با کسانی که قصد تبرک جستن از آثار انبیای الهی و صالحان را دارند، مبارزه می‌کنند؛ از این رو تبرک یکی از مسائل اختلاف برانگیز بین وهابیان و مسلمانان است.
کتاب توسل و تبرک در بخش‌های «مباحث تمهیدی»، «مصادیق تبرک در قرآن کریم»، «انواع تبرک مشروع از منظر قرآن و حدیث»، «موارد اختلاف در تبرک» و «تبرک به تربت امام حسین علیه السلام و سجده بر آن» تنظیم و موارد یاد شده را مورد بررسی قرار می‌دهد.
یکی از امور بدیهی در نزد تمامی مسلمانان تبرک به آثار انبیا و اولیای الهی به ویژه رسول گرامی اسلام صلی الله و علیه و آله است، اما وهابیان تنها فرقه‌ای هستند که با این کار مخالفت نموده و آن را بدعت می‌شمرند؛ ابن عثمین از مفتیان وهابی می‌گوید :«تبرک به پارچه کعبه و دست کشیدن به آن از جمله بدعت‌هاست.»
در این کتاب در بخش مصادیق تبرک در قرآن کریم آمده است: «کلمه برکت در قرآن کریم به الفاظ گوناگون به کار رفته است، برای افاده این معنا که برخی از اشخاص یا مکان‌ها یا زمان‌های معینی را خداوند به جهات خاصی برکت افاضه کرده است؛ بنابراین ما نیز می‌توانیم از برکات استفاده کنیم، اما با این اعتقاد که همه چیزها و کارها به اذن و مشیت الهی است.»
از مصادیق تبرک که در قرآن به آن اشاره شده می‌توان به برکت در حضرت عیسی علیه‌السلام اشاره کرد که خداوند متعال در آیه 45 سوره عمران آورده است: «ای مریم! خداوند تو را به کلمه‌ای از طرف خودش بشارت می‌دهد که نامش مسیح، عیسی پسر مریم است؛ در حالی که در این جهان و جهان دیگر، صاحب شخصیت خواهد بود و از مقربان الهی است.»
تبرک مشروع از منظر قرآن و حدیث انواعی از تبرک است که نزد عموم مسلمانان حتی وهابیان صحیح می‌باشد که از جمله جواز آن تبرک می‌توان به اسم خداوند متعال، تبرک به صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله، تبرک به تلاوت قرآن کریم و تبرک به پیامبر در زمان حیات ایشان اشاره کرد.
وهابیان در دو مورد از تبرک، با دیگران اختلاف دارند و آن را جایز نمی‌دانند؛ یکی تبرک به آثار پیامبر پس از وفات در غیر منصوص و دیگری تبرک به غیر پیامبر است، همچون مسأ‌له مسح کردن و دست کشیدن بر قبور اولیای الهی و حتی پرده خانه کعبه و دیوار کعبه، که آنها حکم به حرمت و شرک بودن این عمل کرده‌اند و حتی به مقابله فیزیکی می‌پردازند.
در بخشی از کتاب درباره فضیلت سجده بر تربت حضرت سیدالشهداء(ع) می خوانیم:
«شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء (رحمه الله) در بیان حکمت استحباب سجده بر تربت حسین ( علیه السلام ) می‌فرماید:
از جمله اغراض و مقاصد عالی در استحباب سجود بر تربت حسین ( علیه السلام ) آن است که نمازگزار هنگامی که پیشانی خود را بر تربت می‌گذارد به یاد فداکاری و عشق بازی امام حسین ( علیه السلام ) در پیشگاه الهی می‌افتد و اینکه چگونه یک انسان می‌تواند در راه عقیده و مبدأ، این‌گونه فداکاری کرده و با ظالمان مقابله کند. و از آن جا که سجود بهترین حالات یک بنده نزد خداوند است، مناسب است که در آن حالت به یاد ارواح پاک و طیب و طاهری بیفتد که جانشان را در راه معشوق فدا کردند. در این هنگام و با این تفکّر، حالت خضوع و خشوع در انسان ظاهر می‌شود و دنیا و آنچه در آن است در نظرش حقیر جلوه می‌کند و حالتی عرفانی و معنوی در نفسش نسبت به خداوند متعال حاصل می‌شود، همانند حالتی که برای امام حسین ( علیه السلام ) و اصحابش حاصل شده است. و این به جهت توسل و ارتباط با امام حسین ( علیه السلام ) از طریق تربت اوست. از همین رو در روایات می‌خوانیم که سجده بر تربت حسین ( علیه السلام ) حجاب‌های هفت‌گانه را پاره می‌کند. پس در حقیقت سجده بر تربت حسین ( علیه السلام ) سرّ صعود و عروج از تراب به ربّ الارباب است...
عبدالرزاق مقرّم ( رحمه الله ) می‌نویسد:
از جمله اسلوب‌هایی که اهل بیت ( علیهم السلام ) به جهت شناساندن مظلومیّت امام حسین ( علیه السلام ) به مردم به کار گرفته‌اند، امر به سجود بر تربت حسینی ( علیه السلام ) است، زیرا از مهم‌ترین اسرار آن این است که نمازگزار هر روز در وقت نمازهای پنج‌گانه‌اش هنگامی که چشمش به تربت حسینی ( علیه السلام ) می‌افتد به یاد امام حسین ( علیه السلام ) و فداکاری‌های او، و اصحاب و اهل بیتش می‌افتد و معلوم است که یادآوری این چنین الگوهایی از حیث روان‌شناسی اثر تربیتی و معنوی عجیبی در نفس انسان خواهد گذاشت...»
کتاب وهابیت و تبرک در 140صفحه و به قیمت هزار و پانصد تومان از سوی موسسه فرهنگی هنری مشعر منتشر شده است.
6060