الهام نداف: منوچهر محمدی تهیه‌کننده، همایون اسعدیان کارگردان و رابعه مدنی بازیگر فیلم «بوسیدن روی ماه» با حضور در خبرآنلاین به سوالات کاربران پاسخ دادند.
کاربری با نام «مسیح» پرسیده بود: «دلیل انتخاب این نام برای این فیلم با توجه به شباهت بسیار به نام رمان موفق «روی ماه خداوند را ببوس» مصطفی مستور چیست؟ آیا عمداً از این تشابه نام استفاده کرده‌اید؟ چون بعید است که با رمان آقای مستور آشنایی نداشته باشید.»
همایون اسعدیان در پاسخ به سوال وی عنوان کرد: «یک جا از آقای مستور هم همین سوال را پرسیدند و به ظاهر خیلی فروتنانه گفتند که بله این سوء استفاده شده، اما چون در ایران رایج است من چیزی نمی‌گویم. آقای مستور نام رمانشان را از یک اصطلاح عامیانه ایرانی تحت عنوان «روی ماهت رو می‌بوسم» برداشته‌اند. اصطلاح انگلیسی این عبارت را هم داریم که در ترجمه عین بوسیدن روی ماه است و در اشعارشان هم استفاده می‌شود. ما هم از این اصطلاح عامیانه استفاده کردیم. فیلم ما هیچ شباهتی به کتاب آقای مستور ندارد. استفاده از این عنوان نیاز به اجازه ندارد، چون ما از یک اصطلاح عامیانه استفاده کردیم. نه قصه من، به قصه ایشان شباهت دارد و نه این اصطلاح را ایشان ساخته‌اند. هم در ادبیات ما رایج است و هم در ادبیات انگلیسی.»
منوچهر محمدی نیز در ادامه توضیحات اسعدیان گفت: «زمانی که طرح را به آقای اسعدیان دادم همین عنوان را داشت. من معمولا طرح‌ها را با اسامی می‌دهم و تغییر نمی‌کند. برای من این صحنه و اتفاق -چون شاهدش بودم- آشنا بود. من سال ها شاهد عشق بازی مادرانه و بوسیدن تابوت‌‌هایی بوده ام پس از سال ها چشم انتظاری مادران آمده‌اند. از طرف دیگر روایتی هم در مورد کربلا هست که حضرت زینب(س) پس از آن که سر برادر بزرگوارشان امام حسین(ع) بریده می شود، رگ‌های برادر را می‌بوسد و می‌گوید من جایی را بوسیدم که مادرم هم نبوسید. این جمله در سر من بود و بیان آن را به نوه جوان سپردیم که به مادربزرگ خود بگوید از طرف من روی ماهش رو ببوس.»
کاربر دیگری با نام «مهدی» پرسیده بود: «راجع به پایان بندی کار و انتخاب شیدا خلیق بپرسید. همچنین چرا صدای محمد اصفهانی و نگار جواهریان را روی فیلم نمی‌شنویم؟»
اسعدیان نیز پاسخ داد: «صدا خانم جواهریان و آقای اصفهانی روی آنونس است و قرار نبود در فیلم باشد.»
وی ادامه داد: «در خصوص پایان بندی هم که تغییر کرده است. قراربود این دو پیرزن بروند مسجد و دیر برسند و اتوبوس‌ها حرکت کنند آن‌ها هم خودشان را به جلوی دانشگاه برسانند و در شلوغی اصلا نتوانند جلو بروند و تابوت‌ها را از نزدیک ببینند. بالاخره روی یک سکویی خسته می‌نشستند و فیلم با مرگ احترام همان جا تمام می‌شد. اما در حین فیلمبرداری که جلو رفتیم فکر کردم این پایان از جنس فیلم نیست و واقعی درنمی آید. اصرار من بر این بود که فیلم را در همان خانه‌ها و ساده تمام کنیم و با شلوغی آن را تمام نکنیم. من فکر می‌کردم احترام حرکتی که می‌کند عین آرش کمانگیر است، او هم تمام انرژی‌اش را در یک هفته می‌گذارد و خودش را تخلیه می‌کند و مهم این است که به هدفش می‌رسد و وقتی به آن رسید توجیهی ندارد که در آن شلوغی برود. ما حتی سکانس‌های جلوی مسجد را هم داشتیم اما بهترین فینال به نظرم همانی بود که درفیلم آمده است.»
کارگردان «بوسیدن روی ماه» در خصوص انتخاب شیدا خلیق توضیح داد: «دخترهای بسیاری آمدند و ازشان تست گرفتیم. به نظرم خانم خلیق توانایی‌اش را داشت. چهره و جنس بازی‌اش واقعی بود و به این خانواده می‌خورد. از انتخاب او پشیمان نیستم.»
کاربری با نام «عشق سینما» عنوان کرده بود: «به نظر من بوسیدن روی ماه کشش یک فیلم داستانی بلند رو نداشت. آقای اسعدیان با این نظر موافق هستند؟»
اسعدیان نیز پاسخ داد: «اگر بوسیدن روی ماه فیلم خوبی نشده است آن را به حساب ضعف من بگذارید. این قصه برای یک کار درام موضوع خوبی داشت و کشش لازم را هم داشت. اگر ضعفی هست به من برمی گردد.»
اما کاربر دیگری پرسیده بود چرا فروغ با دیدن تابوت باور نمی‌کند جنازه پسرش در تابوت است، کارگردان «بوسیدن روی ماه» نیز پاسخ داد: «فروغ یک جایی موقع وصیت نامه نوشتن می‌گوید محمد و حسین رفتند من و احترام می‌دانیم اما دلخوش هستیم که برگردند. زمانی که فروغ در ستاد معراج پای تابوت می‌آید وقتی می‌گوید این بچه من نیست یک واکنش روانی نشان می‌دهد. نه اینکه بگوید این بچه من نیست. در نهایت خودش را متقاعد می‌کند و می‌گوید که باید بپذیرد پسرش شهید شده است. همانطور که احترام واکنشی را نشان نمی‌دهد و خبر شهادت پسرش را می‌پذیرد مادری هم نمی‌تواند باور کند. به خاطر همین فروغ می‌گوید من شب‌ها خانه خودم بخوابم شاید کسی بیاید. منظورش از کسی پسرش است. این باور به شکل روانی به این صورت در در ذهن من بروز پیدا کرد و اگر برای خیلی‌ها ابهام بوده شاید ما نتوانستیم به خوبی آن را نشان دهیم.»
کاربری با نام «کامبد» پرسیده بود: «چرا فیلم بوسیدن روی ماه با حواشی زیادی در اکران روبرو بود؟ دلیل مخالفت با اکران این فیلم چه بود؟ آیا تبلیغات گسترده تا این اندازه برای این فیلم نیاز بود؟»
منوچهر محمدی نیز در پاسخ به این کاربر گفت: «مقوله‌ای به نام تولید و مقوله‌ای به نام پخش داریم. چون من شرکت پخش ندارم به صورت مستقل تصمیم گرفتیم فیلم را به شرکت پخشی بدهیم که به فیلمی با این موضوع علاقه داشته باشد به همین خاطر به حوزه هنری دادیم. آن‌ها هم تشخیص دادند که عید فیلم را اکران بکنیم مناسب‌تر است. وقتی به ما گفتند ما هم گفتیم محاسباتشان را کرده‌اند اما ارشاد پروانه نمایش نداد و به ما هم دلیلشان را نمی‌گفتند. مدام امروز و فردا می‌کردند و بنا داشتند اکران را جور دیگری بچینند. و این این کار را کردند. ما 15 اسفند با مدیر کل اداره نظارت و ارزیابی سازمان سینمایی به این نتیجه رسیدیم که نمی‌خواهند پروانه نمایش بدهند و مشخص نبود مشکل ممیزی دارند یا چیز دیگری. شرایط رقابت سالم با این کار برداشته می‌شد. آیا اگر فیلم عید اکران می‌شد موفق‌تر از الان نبود که شرایط روانی و اقتصادی مردم به هم ریخته است؟ پاسخش مثبت است اما چاره‌ای جز این نبود چون ما پروانه نمایش نداشتیم.»
اسعدیان نیز در ادامه صحبت‌های محمدی گفت: «کاش ما بتوانیم برای همه فیلم‌ها تبلیغات گسترده کنیم و تلویزیون هم حمایت کند. اگر فیلمی تبلیغات گسترده داشته باشد که خیلی خوب است، اما فکر نمی کنم تبلیغات بوسیدن روی ماه گسترده باشد.»
کاربری نیز ار رابعه مدنی پرسیده بود چرا دیر وارد عرصه بازیگری شده است؟ وی پاسخ داد: «تا زمانی که همسرم بودند فرهنگی بودم و مشغول زندگی. اما بعد از رفتن او شهاب به من گفت بیا یک پلان بازی کن. بالاخره ما را به سینما و تلویزیون کشاند. همین حضور هم همت آقای اسعدیان و آقای نعمت الله(کارگردان سریال وضعیت سفید) است.»
مشروح این نشست را می توانید فردا در خبرآنلاین بخوانید.
57246