بعد از آنكه نيمه اول بازي تيم ملي فوتسال مقابل اسپانيا تمام شد، همه گفتند اين تيم ديگر نمي‌تواند مقابل قهرمان اروپا كاري كند. برخي بازي را رها كردند و خيلي‌ها با ياس مطلق بازي را دنبال كردند؛ اما درست در لحظاتي كه ايران بر خلاف نيمه اول داشت زيبا بازي مي‌كرد و يكي از گلهاي اسپانيا را جبران كرده بود، تصاوير قطع شد تا اخبار پخش شود.
اين حركت در خور توجه و ملي نشان از آن داشت كه تصميم‌گيرندگان رسانه ملي زياد از حد، عرق ملي دارند. اين حركت ملي آنها باعث شد هيچ كس در ايران نتواند گل دوم ايران را ببيند.
اينكه چه كسي در رسانه ملي تصميم مي‌گيرد كه چه زماني چه چيزي پخش شود مهم نيست. مهم اين است كه اين افراد به فكر مردم نيستند. اگر نظر مردم مهم بود كه درست در لحظات حساس شدن بازي براي مردم ايران، تصاوير را قطع نمي‌‍كردند. اگر در بازي ايران و اردن وقتي تصاوير قطع شد تا نمايش قهرمان وزنه‌برداري پارالمپيك پخش شود، هيچ كس اعتراضي نكرد براي اين بود كه تيم ملي زيبا بازي نمي‌كرد و بازي هم حساس نبود. در همين بازي اگر در نيمه اول كه ما تحت فشار بوديم و مردم با استرس و حرص بازي را مي‌ديدند، تصاوير قطع مي‌شد، به كسي برنمي‌خورد؛ اما رسانه ملي در اين روزهاي اخير در مقوله بازي با اعصاب مردم، تبحر و خبرگي فراواني پيدا كرده.
بازي تيم ملي نوجوانان واليبال و بازي تيم ملي فوتسال درست در لحظات برتري نماينده ما و هنگامي كه مردم دوست داشتند برتري ورزشكاران ايراني را ببينند، قطع مي‌شود. همه اين تصميم‌ها به اين دليل گرفته مي‌شود كه فرد تصميم‌گيرنده اصلا به مردم فكر نمي‌كند. اينكه در حساس‌ترين زمان مسابقه و در شرايطي كه همه ايراني‌ها به گل مساوي اميدوارند، اگر تصاوير قطع شود، مردم چه حسي پيدا مي‌كنند. مردم چه ناسزاها كه نمي‌گويند؛ اما مهم نيست. مهم اين است كه طبق تصميم يك مدير در سازمان صدا و سيما بايد اخبار ورزشي پخش شود.
تصميمي كه اجرا شد و اجازه نداد مردم ايران براي ديدن گل دوم تيم ملي كشورشان شادي كنند. آفرين به عرق و تعصب ملي آقاي مدير.