بهناز شیربانی: هومن برق نورد بازیگرسینما، تئا‌تر و تلویزیون از جمله چهره‌هایی است که می‌کوشد با ایفاینقش‌های مختلف در مدیوم‌های گوناگون به تکرار نیفتد، و این بزرگ‌ترین وجه بازیگری او است. سریال «دزد و پلیس» با بازی او در نقش داود نیز همین ویژگی را داشت. او که این روز‌ها مشغول بازی در سریال «زمانه» حسن فتحی است، معتقد است که با بازی در سریال «دزد و پلیس» به محبوبیتی میان مردم رسیده است که برای خودش قابل حدس نبود. به بهانه حضورش در سریال «دزد و پلیس» با او گپ و گفتی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
آقای برق‌نورد، مهراب قاسم‌خانی معتقد است که شما از جمله بازیگرانی هستید که دونقش یکجور را متفاوت بازی می‌کنید. این تفاوت در بازی‌های شما از کجا نشات می‌گیرد؟
به نظر من همه چیز به متن بر می‌گردد. اگر متن خوب نباشد بازیگر گیج می‌شود. ما در «چک برگشتی» و «ساختمان پزشکان» هم متن خوبی داشتیم. اما متن مهراب قاسم‌خانی در «دزد و پلیس» این قابلیت را داشت که اختیار عمل زیادی به عنوان بازیگر داشته باشی. برای ورود به نقش داود کلید‌های خوبی داشتم. بخشی از آن دیالوگ‌های خوب متن بود و یا سکانس‌های خوبی که دست مرا در ایفای نقش باز می‌گذاشت. من نقش داود را در قسمت پنجم کشف کردم.
اما فکر نمی‌کنم که همه چیز به متن مربوط شود، قطعا تحلیل‌های یک بازیگر از نقش هم به پرداخت شخصیت کمک می‌کند.
بله. بخشی از این اتفاق هم به هوش یک نفر مربوط می‌شود. من در هر کاری سعی می‌کنم چیزی ارائه دهم که شبیه نقش‌های قبلی نباشد. در حال حاضر مشغول بازی در سریال «زمانه» به کارگردانی حسن فتحی هستم. ژانر این سریال ملودرام است و من نقش یک وکیل را بازی می‌کنم و تمام تلاشم را کردم که این نقش رنگ و بویی از سریال «ساختمان پزشکان» یا سایر نقش‌هایم نداشته باشد.
سریال «دزد و پلیس» را نمی‌توان صرفا یک سریال کمدی دانست، اما در این سریال بیشترین بار طنز بر دوش شماست. در متن این اتفاق افتاده بود یا خیر؟
وقتی یک دیالوگ برای یک نقش نوشته می‌شود، از همان یک دیالوگ می‌توان فهمید شخصیت چه روحیه‌ای دارد. من از نشانه‌های موجود در نقش، متوجه می‌شوم که چه باید بکنم؟ و نقش چطور باید پرداخت شود.
هومن برق نورد در نمایی از سریال«دزد و پلیس»
تا چه حد همبازی شدن با بهنام تشکر و شقایق دهقان در پرداخت شخصیتی که ایفا کردید موثر بود؟
همبازی شدن با این دوستان شانس من بود. بهنام و خانم دهقان طنز را می‌شناسند و مهمتر از آن این که در سریال «ساختمان پزشکان» هم با هم کار کرده بودیم، و با روحیه هم آشنا بودیم. ما در کار هم دخالت نمی‌کردیم. همه می‌دانستیم که نقش اول این سریال بهنام است، و بار قصه بر دوش او است، او باید قصه را جلو ببرد و طنز قصه هم بر دوش من بود. همه از موقیعت‌های هم با خبر بودیم و همه سر جای خودشان بودند.
ظاهرا برخی از دیالوگ‌هایی که در متن وجود داشت تبدیل به تکیه کلام‌های شما شد، همینطور است؟
دیالوگ هایی در متن وجود داشت که ممکن بود نویسنده از روی آن رد شود. من دیالوگ‌های با مزه متن را پیدا کردم و از آن استفاده می‌کردم. دیالوگ «ما دو تا راه بیشتر نداریم» در متن بود، اما جای مانور بسیاری داشت و قابلیت این را داشت که در کار از آن استفاده کنم. گاهی مهراب با دیدن راش‌ها، در می‌یافت که من از دیالوگی به جا استفاده کردم، و آن را در متن می‌گنجاند. مثل «دوست خوب من» یا «ممنونم» اما من همه این تکیه کلام‌ها را خرج نمی‌کردم و سعی کردم بجا از آن‌ها استفاده کنم.
تا چه حد هدایت سعید آقاخانی به عنوان کارگردان به پرداخت شخصیت «داود» کمک کرد؟
من پیش از این هم با سعید کار کرده بودم. سر این سریال سعید متن را می‌خواند و در ذهنش صحنه‌ها را دکوپاژ می‌کرد. مهراب دیالوگ نویس خوبی است، و گاهی حجم دیالوگ‌هایش زیاد می‌شد، اما اگر کارگردانی سعید نبود و در کار اینقدر حرکت نبود، ممکن بود، فقط دیالوگ گفتن مخاطب را خسته کند. ما حتی یک سکانس هم نداریم که بی‌تحرک باشیم. هر چند که تصویر برداری امیر معقولی هم به این اتفاق کمک کرد.
ظاهرا شخصیت «داود» محبوبیت بسیاری میان مخاطبان این سریال پیدا کرده استوشما چه عکس العمل‌هایی از مردم دیدید؟
می‌دانستم که داود شخصیت شیرینی می‌شود. اما از عکس العمل‌های مردم سر این سریال تعجب کردم. مثلا آقایی در فرودگاه اصفهان رسما روی کول من بود و ابراز لطف می‌کرد و فکر نمی‌کردم تا این حد شخصیت دوست داشتنی شود. مردم من را شرمنده لطفشان کردند.
57247