آیا آب دادن حضرت عباس به امام حسین در مجلس خطبه خوانی حضرت علی صحت دارد؟

شهید مطهری در کتاب حماسه حسینی می نویسد:

" این قضیه را من مکرر شنیده‏ام و لابد شما هم شنیده‏اید، و حاجی نوری در مقدمات قضایا آن را نقل کرده است که‏ می‏گویند روزی امیرالمؤمنین علی (ع) بالای منبر بود و خطبه می‏خواند . امام حسین (ع) فرمود من تشنه‏ام و آب می‏خواهم ، حضرت فرمود کسی‏ برای فرزندم آب بیاورد ، اول کسی که از جا بلند شد ، کودکی بود که همان‏ حضرت ابوالفضل العباس (ع) بود ، ایشان رفتند و از مادرشان یک‏ کاسه آب گرفتند و آمدند وقتی که وارد شدند در حالی وارد شدند که آب را روی سرشان گرفته بودند و قسمتی از آن هم می‏ریخت که با یک طول و تفصیلی‏ قضیه نقل می شود . بعد امیرالمؤمنین علی (ع) چشمشان که به این‏ منظره افتاد اشکشان جاری شد . به آقا عرض کردند چرا گریه می‏کنید ؟ فرمود قضایای این ها یادم افتاد که دیگر معلوم است گریز به کجا منتهی می‏شود .
حاجی نوری در این جا یک بحث عالی دارد ، می‏گوید شما که می‏گوئید علی در بالای منبر خطبه می‏خواند ، باید بدانید که علی فقط در زمان خلافتش منبر می‏رفت و خطبه می‏خواند . پس در کوفه بوده است و در آن وقت امام حسین‏ مردی بوده که تقریبا سی و سه سال داشته است . بعد می‏گوید اصلا آیا این‏ حرف معقول است که یک مرد سی و سه ساله در حالی که پدرش دارد مردم را موعظه می‏کند و خطابه می‏خواند ناگهان وسط خطابه بگوید آقا من تشنه‏ام آب‏ می‏خواهم ؟ اگر یک آدم معمولی این کار را بکند می‏گویند چه آدم بی‏ادب و بی‏تربیتی است ، و از طرفی حضرت ابوالفضل هم در آن وقت کودک نبوده ، یک نوجوان اقلا پانزده ساله بوده‏ است . می‏بینید که چگونه قضیه‏ای را جعل کردند . آیا این قضیه در شان امام‏ حسین است ؟ ! و غیر از دروغ بودنش ، اصلا چه ارزشی دارد ؟ آیا این شان‏ امام حسین را بالا می‏برد یا پائین می‏آورد ؟ مسلم است که پایین می‏آورد ، چون یک دروغ به امام نسبت داده‏ایم و آبروی امام را برده‏ایم ، طوری حرف‏
زده‏ایم که امام را در سطح بی‏ادبترین افراد مردم پائین آورده‏ایم. در حالی‏ که پدری مثل علی مشغول حرف زدن است ، تشنه‏اش می‏شود ، طاقت نمی‏آورد که‏ جلسه تمام شود و بعد آب بخورد ، همانجا حرف آقا را می‏برد و می‏گوید من‏ تشنه‏ام ، برای من آب بیاورید ! "
/30362