عصر تاسوعا، دشمن به خیمه‌های حسینی حمله‌ور شد. امام(ع) توسط برادرش جناب عباس بن علی(ع) یک شب از دشمن مهلت طلبید.

در کتاب «ثارالله، خون حسین(ع) در رگهای اسلام» تألیف آیت الله حاج شیخ حسین عندلیب همدانی درباره علت استمهال امام حسین از دشمن، به موارد زیر اشاره شده است:
1. این فرصت کوتاه برای انسان‌هایی که قابلیت هدایت را از دست نداده بودند، امکان تجدیدنظر به وجود می‌آورد. چنان‌که گروهی از سپاهیان دشمن به امام(ع) ملحق شدند.
2. امام (ع) و یارانش از هر فرصتی برای موعظه دشمن، استفاده می‌کردند، چنان‌که در همان عصر تاسوعا نیز بعضی از اصحاب، لشگریان عمر سعد را نصیحت می‌کردند. و این فرصت، با موعظه‌های عصر تاسوعا و صبح عاشورا افرادی چون حر را از خواب غفلت بیدار کرد.
3. برخی یکی از اسرار استمهال را «وصیت» امام(ع) به اهل بیت دانسته‌اند. و مسلم است که این وصیت، وصیت معمولی نبوده بلکه بقای امام(ع) با همین وصیت تضمین می‌شد.
4. علت دیگر استمهال که در کلام حضرت به آن تصریح شده، خواندن نماز و قرائت قرآن و دعا و راز و نیاز است و به عبارت دیگر، آماده شدن برای رسیدن به لقاء پرودگار، به ویژه آن که طبق نظر اکثر مورخین، عاشورا روز جمعه بوده و استفاده نمودن از چنین شبی می‌تواند در تعالی روح آنان موثر باشد و شاید الف و لام «العشیه» و یا «اللیله»به همین نکته اشاره داشته باشد.
/30462

منبع: خبرآنلاین