علیرضا معزی: هر قدر «خبرآنلاین» امکانی دلچسب و دلخواه از جنس زمان است، «خبر» جبری کاغذی است از جنس عادت مالوف رسانهای حاکم بر ایران. اینکه می‌گویم «جبر کاغذی» از آن باب است که ارباب رسانه و سیاست و فرهنگ سندیتی را که نسبت به رسانه مکتوب در باورهایشان نشسته هنوز برای رسانه سایبر قائل نیستند و اعتباری که برای آن قائل‌اند برای این در نظر نمی‌گیرند.
و باز اگر می‌گویم «جبر کاغذی» نه از آن رو است که «خبر» را از سراجبار منتشر می‌کنیم، بلکه از آن جهت که «خبر» به‌رغم تلاش‌هایی که تیم گرداننده آن - پس از سال‌ها تجربه متمادی در عرصه رسانه مکتوب- می‌خواهند تا روزنامه‌ای یکسر متفاوت و نو منتشر کنند، اما باز هم اقتضائات مشترک «روزنامه‌نگاری» ، آنها را به مدار تکرار پرتاب می‌کند. در حالی که این تیم در «خبرآنلاین» با به کارگیری قابلیت‌های مکشوف و نامکشوف عرصه سایبر توانسته‌اند با سهولتی بیشتر، کلیتی فراگیرتر را درگیر خود کنند. چه آن که برای اولین بار در ایران در همپایی سایت و روزنامه، ارجحیت بر سایت قرار گرفت و روزنامه، نسخه کاغذی تولیدات تحریریه برای سایت بود. به تعبیری می‌توان گفت: «خبر» رسانه مکتوب و خلاصه رسانهای بزرگ‌تر و فعال‌تر است به اسم سایت «خبرآنلاین».
تلاش گردانندگان و تحریریه خبر آنلاین و خبر از ابتدا بر آن بود که با تعریف و عملیاتی کردن مفاهیمی کلی چون «اخلاق رسانهای» و «کار حرفه‌ای» درقالب مرامنامه‌ای روشن، مدون و اعلام شده، طرحی نو دراندازند و در حال حاضر، تنها رسانه کشور که اولا آئین‌نامه اخلاقی - حرفه‌ای دارد و ثانیا در معرض عموم است.
آنچه تاکنون انجام پذیرفته تلاشی بوده است استوار بر استقلال، انصاف، بی‌طرفی، احترام و ... با رویکردی تحلیلی و انتقادی و در برابر کلیتی به اسم جامعه امروزی ایران و طبعا قضاوت میزان توفیق در نیل به این هدف به عهده مخاطبان است؛ اگرچه خبرنگاران رسانهای، ما را به لطف خود نواخته‌اند.
امید ما بر آن بودکه در همپایی این دو رسانه به اقتضاء هر کدام کاری متفاوت و به دور از آوانگاردبازی، ارائه دهیم. اما امروز ناگریزیم بار یکی از دو را هر چند موقتا بر زمین بگذاریم و بر دیگری متمرکز شویم.
آنچه عیان است آن که ترجیح می‌دهیم بر «خبرآنلاین» متمرکز شویم که امکانی دلچسب و دلخواه است و فعلا «خبر» را که جبری کاغذی است و جدای از همه گرفتاری و مشقت‌های خاص روزنامه‌ای امروز برخی تنگناها و سوء برداشت‌ها عرصه را بر آن تنگ کرده، بر زمین بگذاریم.
پس این شماره را وداعی موقتی بدانید تا زمانی نزدیک که دوباره میهمان شما خواهیم بود.