بهناز شیربانی: محمد رضا آهنج کارگردان، مصطفی رستگاری نویسنده،فاطمه ثمرقندی تهیه کننده،دانیال عبادی،نیوشا ضیغمی،رحیم نوروزی،امیر آقایی بازیگران سریال «راستش را بگو»با حضور در کافه خبر به تعدادی از سئوالات کاربران خبرآنلاین پاسخ دادند.
عمده سئوال‌ها در خصوص موضوع سریال و ایده اصلی آن بود که مصطفی رستگاری به آنها پاسخ داد. برخی پرسش ها هم درباره حضور نیوشا ضیغمی در تلویزیون بود. سئوال‌ها به همان صورت که مطرح شده و بدون رعایت رسم الخط درج شده است.
صابر: خانم ضیغمی آیا بهتر نیست بازی‌های متفاوتی را در سینما و تلویزیون تجربه کنید؟ نمی‌گویم نقش‌های متفاوت چون بازیگر باید نقش‌های یکسان را هم متفاوت بازی کند و این قابلیت ابتدایی‌ترین ویژگی بازیگر است؟
ضیغمی: این مشکل من بازیگر نیست، مشکل سینما و فیلمنامه‌هایی است که به بازیگران پیشنهاد می‌شود. سینما بازیگر را به سمت این باتلاق می‌کشاند. من به عنوان بازیگر زن سینما برای بازی متفاوت نیاز به یک فیلمنامه خوب دارم. مدتی قبل فرم پروانه ساخت فیلم‌های سینمایی را می‌خواندم، نوشته بود بازیگر زن نباید سیگار بکشد، نباید حرف بد بزند و هزار بند و تبصره دیگر که اختیار عمل را از یک بازیگر زن سلب می‌کند. خب ممکن است بگویید یک بازیگر زن نقش منفی را چگونه باید بازی کند؟ بازیگری در سینمای ایران یک اتفاق بسیار پیچیده است.
من بازیگری هستم که در بدو حضورم در سینما فیلم‌های مثل «شوریده» و «حسن پنهان» را کار کردم و دیگر از این جنس فیلمنامه‌ها نمی‌بینم. شاید یکی از دلایلی که سعی کردم در سینما کمتر دیده شوم همین موضوع بود. من بعد از «راستش را بگو» کاری را نپذیرفتم. در حال حاضردوست دارم، بعد از 10 سال کار در سینما دلیل بودنم را پیدا کنم. امیدوارم کسانی که فیلنامه می‌نویسند و درآن به نقش زنان می‌پردازند و نگاه مسئولینی که پروانه ساخت صادر می‌کنند به گونه‌ای باشد که ما بتوانیم شخصیت‌های متفاوتی از زنان را نشان دهیم. متاسفانه در حال حاضر وقتی شخصیت یک زن کمی متفاوت است به سانسور و حذف دچار می‌شود.
آهنج: کاری که بازیگران بزرگ دنیا انجام می‌دهند این است که فیلمنامه‌های خوبی را که موجود است، انتخاب می‌کنند و آن را هدایت می‌کنند به سمت تولید. بازیگرانی مثل تام کروز یا نیکول کیدمن نمی‌نشینند تا به آنها کاری پیشنهاد شود.
نیوشا ضیغمی در کافه خبر
ضیغمی: من هم خواستم چنین کاری انجام دهم. با فیلم «پرتقال خونی» به نوعی وارد عرصه تولید شدیم و آن قدربه این کار من انتقاد شد که از کارم پشیمان شدم. نقدی نوشته بودند که نیوشا ضیغمی پول می‌دهد بازی می‌کند! در صورتی که من می‌خواستم این فیلمنامه تولید شود. من دیگر کار عادی هم نمی‌توانم انجام دهم. به محض اینکه سر کاری می‌روم می‌ترسم که موج انتقاد‌ها شروع شود. از طرفی در تمام دنیا شخصی یا شرکتی کنار هنرمندان وجود دارد که آنها را هدایت می‌کند، اگر جایی اشتباه می‌کنند به کمک آنها می‌آیند. اگردر حال فراموش شدن هستند برای آنها جریا سازی می‌کند. اما در ایران اگر مدیر برنامه داشته باشی موج انتقاد‌ها شروع می‌شود. من دلیل اینهمه جریان سازی را نمی‌دانم.
دلزدگی‌هایی که بین هنرمندان ایجاد شده است روز به روز آنها را بی‌انگیزه‌تر می‌کند. مخاطب با سینما قهرکرده است. آمار فروش فیلم‌ها در حال حاضر تلخ است. بیشتر اهالی سینما بی‌کار هستند. سرمایه گذار به چه دلیل باید در این شرایط اقتصادی روی ساخت یک فیلم سرمایه گذاری کند؟ درگیری فارابی، حوزه و ارشاد دلیلش این حاشیه سازی‌ها ست که در رسانه‌ها بوجود آمده.
نگار: قرار است با این فیلم روی مخاطب تاثیر بگذارید؟ این فیلم در هر قسمت کلی پیام به مخاطب می‌دهد اما دلیل سرازیر شدن این همه پیام یکجا چیست؟ فکر نمی‌کنید این شیوه مدت هاست منسوخ شده و مخاطب را گریزان می‌کند؟
رستگاری: حجم قصه گویی زیاد و شخصیت‌های متعدد و همین طور رفت و برگشت‌های زیاد میان گذشته و حال در «راستش را بگو» شاید این تصور غلط را به وجود می‌آورد که کار دارد به میزان زیادی پیام می‌دهد. این سریال شبیه آثار قبلی که مخاطب تلویزیون می‌دیده نیست. قصه با یک قهرمان جلو نمی‌رود، قهرمان‌ها موازی با هم جلو می‌روند و به زمان حالشان هم بسنده نمی‌شود. این قصه می‌گوید آدم‌های خوب هم شاید گاهی راستش را نگویند.
این را هم باید اضافه کنم که با همه این تفاوت سلیقه‌ای که گاهی بر سر محتوا و فرمِ «راستش را بگو» با مدیران شبکه یک داریم. آقایان فرجی و سیفی آزاد بسیار از کار دفاع و حمایت کردند و پای این سریال ایستادند، ما با هم تعامل می‌کنیم اما واقعا فشار اصلی روی آنها است. آنها به عنوان مدیر فرهنگی با وجود تمام هجمه‌های سیاسی، فرهنگی باید پاسخگو باشد. این تلاش آنها قابل تقدیراست و قدر نا‌شناسی است اگر به آن اشاره نکنیم.
مشروح نشست سریال «راستش را بگو» بزودی در خبرآنلاین منتشر می‌شود.
57247