کشتی فرنگی ایران شرایط خوبی ندارد. موجی از دلسردی و نا‌امیدی بعد از رفتن محمد بنا در این تیم به وجود آمده است. فدراسیون کشتی نیز در چنین شرایطی با کشتی‌گیران منتقد خود سخت برخورد می‌کند و آنها را از تیم‌ملی خط می‌زند. در چنین وضعیتی برخی کشتی‌گیران قصد دارند برای تیم‌های ملی دیگری کشتی بگیرند. آذربایجان به عنوان یکی از کشور‌هایی که در زمینه کشتی فرنگی سرمایه‌گذاری کلانی داشته است، از کوچ کشتی‌گیران ایرانی به‌طور ویژه استقبال می‌کند وسعی دارد آنها را جذب تیم‌ملی خود کند. در این خصوص با محمد یزدانی‌‌خرم، رئیس اسبق فدراسیون کشتی هم صحبت شدیم. او درباره این اتفاق برخلاف خیلی‌ها نگاه مثبتی دارد.
آقای یزدانی خرم! در کشتی فرنگی اتفاقات امیدوار‌کننده‌ای رخ نمی‌دهد. به نظر می‌رسد بعد از المپیک که تیم محمد‌بنا موفق شد افتخار بزرگی را کسب کند و تحسین همگان را برانگیزد، حالا موجی از نا‌امیدی در کشتی فرنگی به راه افتاده است.
من نمی‌دانم شما دقیقا به چه دلیلی این صحبت را مطرح می‌کنید. به نظرم در این مورد مسئولان کشتی باید صحبت کنند و پاسخگو باشند. من مسائل را دنبال می‌کنم، اما بهتر است بعداً درباره خیلی از مسائل صحبت کنیم.
اما موضوع کوچ کشتی‌گیران و مربیان کشتی فرنگی به آذربایجان اتفاقی نیست که شما نتوانید درباره‌اش صحبت کنید، به خصوص زمان مدیریت شما آنها خیلی اصرار داشتند که با کشتی ایران تعامل داشته باشند، اینطور نیست؟
بله، همینطور است. کشور آذربایجان چند سالی است که به طور جدی در رشته‌های مختلف ورزشی در حال فعالیت و پیشرفت است. حتی رئیس جمهور آنها در مسابقات ورزشی بارها حاضر شده و این نشانه مهمی است که به ما می‌گوید آنها تا چد حد به مساله ورزش و پیشرفت در این عرصه اهمیت می‌دهند. البته همانطور که گفتید آنها در دوره حضور من در فدراسیون کشتی هم سعی داشتند با ما ارتباط برقرار کنند. چند بار هم از ما درخواست کردند که استان‌هایی را در ایران و آذربایجان انتخاب کنیم و به عنوان برادر‌خوانده معرفی کنیم، اما ما قبول نکردیم چون مساله شکل سیاسی به خود می‌گرفت و برخی مشکلات به‌وجود می‌آمد. ما در مورد همه مسائل با نهاد‌های مختلف همکاری داشتیم و هماهنگی و تعامل خوبی برقرار شده ود. به همین دلیل در چنین شرایطی شتابزده عمل نمی‌کردیم و درست تصمیم می‌گرفتیم. مثلا در مورد اعزام‌ها با وزارت خارجه هماهنگ بودیم و در مورد سایر مسائل هم همینطور. بحث برادر خواندگی میان استان‌های ایران و آذربایجان هم اساساً از عهده اختیارات ما خارج بود و به همین دلیل کار غیر قانونی نکردیم.
آذربایجانی‌ها سخت به دنبال جذب کشتی‌گیر از کشور‌های صاحب کشتی هستند، اینطور نیست؟
بله، همین طور است. آنها یکی، دو سالی است که به‌طور مرتب به دنبال جذب ستاره‌های کشتی از کشور‌های قدرتمند در این رشته ورزشی هستند. البته اروپا شرایط خاصی را برای آنها ایجاد کرد که نتوانند در این زمینه به تاخت حرکت کنند.
این شرایط خاص چیست؟
فدراسیون کشتی آن کشور باید رضایت‌نامه صادر کند و از این گذشته آن کشتی‌گیر باید دو سال در آن کشور اقامت داشته باشد که بتواند در آنجا به کشتی‌اش ادامه بدهد.
چرا اروپا مقابل آذربایجان ایستاد؟
آذربایجان قهرمان اروپا شد و این اتفاق برای آنها گران تمام شد. به همین دلیل این قانونی که عرض کردم را به فیلا بردند تا آذربایجان نتواند به راحتی یکه‌تازی کند.
این قانون البته در مورد مربیان وجود ندارد، درست است؟
بله، مربیان مختار هستند هر جایی که می‌خواهند کار کنند. من در مورد کشتی‌گیران صحبت کردم.
به نظر شما این موضوع که کشتی‌گیران ما به سمت کشور‌هایی مثل آذربایجان کشیده می‌شوند، ایراد ندارد؟
نه شما به شرایط نگاه کنید. آن وقت متوجه می‌شودی که چرا می‌گویم ایرادی ندارد. البته این نظر من است، شاید دیگران طور دیگری فکر کنند.
یعنی هیچ ایرادی ندارد؟
من منظور شما را می‌فهمم. شاید شما می‌خواهید درباره عرق ملی صحبت کنید. بله، اگر بخواهیم اینطور نگاه کنیم باید بگویم وقتی یک کشتی‌گیر با پرچم کشور دیگری بالای سکو برود، دوستداران تیم‌ملی کشتی ایران با دیدن این صحنه خوشحال نخواهند شد. البته این را هم بگویم این اتفاق اگر در کاراته و جودو رخ بدهد خیلی‌ها با افتخار درباره‌اش حرف می‌زنند و بحث لژیونر شدن را پیش می‌کشند، اما مساله کشتی فرق می‌کند. کشتی در ایران ورزشی پهلوانی است.
اما عده‌ای معتقدند این به ضعف مدیریت فدراسیون برمی‌گردد که کشتی‌گیران ما قصد دارند برای کشور دیگری کشتی بگیرند.
درباره کشتی‌گیران و حضورشان در کشور‌های دیگر نظری ندارم، اما در مورد مربیان باید بگویم این موفقیت فدراسیون است که مربیانش لژیونر می‌شوند. این موضوع نشان می‌دهد که همه کشور‌ها چشم‌شان به دنبال موفقیت‌های ماست. تیم‌ملی کشتی فرنگی ما در لندن خوش درخشید و همین موضوع باعث شد کشور‌های صاحب کشتی و قدرتمند را نگران کنیم.
اما کشتی‌گیران معتقدند در اینجا با مشکلات مالی فراوانی روبه‌رو هستند. نظر شما چیست؟
در این مورد شکی وجود ندارد. اما آیا فدراسیون کشتی می‌تواند به همه کشتی‌گیران حقوق بدهد و برای آنها مزایایی ایجاد کند که راضی باشند؟ طبیعی است که نمی‌تواند. چون تعداد کشتی‌گیران این مملکت خداراشکر کم نیست و فدراسیون نمی‌تواند همه‌شان را زیر چتر حمایت خودش قرار دهد.
همین موضوع باعث دلسردی می‌شود، موافق نیستید؟
بله، در این مورد بحث افت روحیه را قبول دارم، اما ما در شرایطی نیستیم که خودمان را با آذربایجان و روسیه مقایسه کنیم. از لحاظ مالی اجازه نداریم که دست به چنین قیاسی بزنیم، مگر آقای پوتین قبل از المپیک نگفت که هر ورزشکاری در المپیک لندن مدال طلا بگیرد یک میلیون دلار پاداش خواهد گرفت. خب در اینجا مبلغ این پاداش چقدر بود؟200 سکه! خب این تفاوت اقتصادی میان ما و آنهاست آنها سرمایه‌گذاری کلانی دارند و مادر این مورد واقعاً دچار ضعف هستیم.
30123