١. بر اساس اصل یکصد و پانزدهم قانون اساسی رئیس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، مومن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.
٢. اصل نود و هشتم تفسیر قانون اساسی را به عهده شورای نگهبان قرار داده است که با تصویب سه چهارم آنان انجام می شود.
٣.اصل نود و نهم قانون اساسی مسئولیت نظارت مطلق بر انتخابات مجلس خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مراجعه به آراء عمومی و همه پرسی را برعهده شورای نگهبان قرار داده است.
بنابراین، بهترین مرجع تعیین معیارها و نشانه‌های رجل سیاسی ـ مذهبی را می‌توان شورای نگهبان دانست. اطلاع از این نشانه‌ها علاوه بر افزایش دانش سیاسی مردم و آگاهی داوطلبان شرکت در این انتخابات برای سنجش خود با این نشانه‌ها و تصمیم مناسب برای ورود به رقابت‌های ریاست جمهوری، قضاوت عمومی درمورد تصمیمات شورای نگهبان در بررسی صلاحیت داوطلبان ریاست جمهوری را نیز آسان می‌کند و زمینه هرگونه ابهام ناشی از "تأیید" و "رد" صلاحیت‌ها را در جامعه از بین می‌برد.به ویژه این که این روزها در رسانه ها با نام کسانی به عنوان داوطلب ورود به انتخابات مواجه می شویم که صرف نظر از درستی یا نادرستی اطلاق عنوان 'رجل' به آنها، بیشتر به شخصیت هایی اقتصادی، اقتصادی- مذهبی، فرهنگی - مذهبی، اجرایی و نظیر اینها شهرت دارند؛ درحالی که قید قانون اساسی ' رجل مذهبی سیاسی' است.