به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پس از درگذشت جلیل شهناز، نوازنده پیشکسوت تار، بیشتر اهالی موسیقی ایران در رثای او سخن گفته یا پیام داده‌اند.
جلیل شهناز بعد از آن که در دهه 20 خورشیدی در عرصه موسیقی ایران درخشیدن گرفت، خیلی زود به چهره‌ای تابان تبدیل شد که برای چند دهه راه پیش روی هنرمندان نسل‌های بعدی را روشن کرد.
چه هنرمندانی که با این تار نواز برجسته همکاری کرده‌اند و چه آنان که تنها به نوای سحرآمیزش گوش سپرده‌اند، در این سخن هم آوا هستند که بسیار چیزها از او یاد گرفته‌اند و موسیقی ایرانی بسیار مدیون اوست.
از آن چه که در سال‌های قبل و به ویژه چند روز گذشته بر زبان اهالی موسیقی جاری و در قالب گفتگو و پیام در رسانه‌ها منتشر شده است، چکیده ای را فراهم آورده‌ایم تا از زاویه دید هنرمندان بار دیگر نگاهی به سیمای پر فروغ زنده یاد جلیل شهناز بیندازیم. تنها یادآور می‌شویم که تعدادی از این نقل قول‌ها مربوط به مراسمی در سال 1385 است که از آن میان دو استاد بزرگ موسیقی ایرانی، زنده یادان حسن کسایی و پرویز یاحقی دیگر در میان ما نیستند.
حسن کسایی (در آیین نکوداشت استاد شهناز در سال 85) : او در هم نوازی بی همتاست، این را از آن جا می‌گویم که برای 60 سال نی من و تار جلیل شهناز هم نوای هم بودند.
جوانی های جلیل شهناز (سمت چپ) و حسن کسایی
پرویز یاحقی (در آیین نکوداشت استاد شهناز در سال 85) :شهناز دفتر تار را بست.
محمد رضا شجریان (در آیین نکوداشت استاد شهناز در سال 85) : ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم، چرا که ساز این نوازنده بی بدیل، یک ساز آوازی است.
محمدرضا شجریان (پس از درگذشت استاد جلیل شهناز) : در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم. استاد جلیل شهناز بسان حافظ تکرار ناشدنی ست.
داریوش پیرنیاکان (در آیین نکوداشت استاد شهناز در سال 85): جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
شهرام ناظری: به اعتقاد من با درگذشت استاد جلیل شهناز شاید آخرین بازمانده از نسل غول‌های موسیقی ایران از میان ما رفت.
عیادت محمدرضا شجریان، داود گنجه‌ای و محمد سریر از استاد جلیل شهناز
فرهاد فخرالدینی: استاد شهناز یکی از نوازندگان برجسته تار بود که خیلی شیرین ساز می‌زد و سازش شنیدنی بود. نوازنده بزرگی را از دست دادیم و به این سادگی شهناز دیگری به وجود نمی‌آید.
حسین علیزاده: شهناز که نه، شه ساز بود. هیچ کلامی گویای نام و نغمه های جاودانه‌اش نیست.
کیهان کلهر: خداوندگار تار نخواسته و ندانسته معلم موسیقی همه مان بود گرچه به ظاهر شاگردی نداشت، از فواصل و جمله بندی گرفته تا ذوق و حال و صد چیز دیگر، معیار بود. مرجع مان بود.... نوای تارش، موسیقی خلوت موسیقیدانان بود.
کیوان ساکت: بیش از شش دهه ساز وی آرام‌بخش دل مردم این روزگار بود.
علیرضا قربانی: جلیل شهناز را همه با تار می‌شناسیم و شاید به حق باشد که بگوییم تار را با جلیل شهناز. آنقدر نوا و آواز تارنوازی این جلیل مرد موسیقی ایران در گوش دلمان هست که به راستی خوش به نواهایش خو کرده‌ایم.
سالار عقیلی:
استاد جلیل شهناز، مردی بود که دستانش بوی عشق می‌داد و از سرپنجه‌هایش موسیقی می‌چکید.
58245