به گزارش خبرآنلاین، حسین مرعشی سخنگوی حزب کارگزاران یکی از منتقدین دولتهای احمدینژاد بود که از مناظره انتخاباتی در سال 84 گرفته تا پایان دولت دهم، همواره به انتقاد از عملکرد وی پرداخته است. او که مهمان خبرآنلاین بود، از گفت و گویش با علی زادسر نماینده اصولگرای سابق جیرفت سخن گفت که به او گفته بوده «نقد این دولت به معنی تقابل با رهبری می تواند باشد». اما مرعشی در پاسخ به زادسر به پیش بینی رفتارهای آتی احمدی نژاد پرداخته که تقریبا محقق شده است.
این بخش از خاطرات وی را در ادامه بخوانید: {مشروح این گفت و گو را اینجا ببینید}
یادم هست یک زمانی آقای زادسر نماینده اسبق جیرفت (که همیشه رقیب ما بود ما در جناح‌های مقابل) یک روز در هواپیما به من نصیحت برادرانه‌ای کرد، گفت: «چرا شما اینقدر به آقای احمدینژاد انتقاد می‌کنید.» من گفتم:«چه اشکالی دارد؟ آقای احمدینژاد که مقام قدسی نیست، یک مقام عرفی و منتخب مردم است و می‌شود از ایشان انتقاد کرد.» گفتند: «اشکال در این است که چون مقام رهبری از ایشان حمایت می‌کنند، ممکن است از انتقاد شما این تلقی بشود که مخالفت با رهبری است.» من گفتم: «شما واقعا اینگونه فکر می‌کنید؟ به نظرم این گفته صحیح نیست، آقای احمدینژاد اگر خیالش از بابت ما راحت شود و ما ول کنیم نقد عملکرد ایشان را، متوقف نمی‌شوند و در مقابل رهبری هم قرار می‌گیرند. بگذارید ما با ایشان مشغول باشیم و سر گرمشان کنیم.» گفت: «یعنی به نظر شما اینگونه است. گفتم: «حتما.» گفت: «چرا؟» بعد من برای ایشان چند مثال زدم و استدلال کردم.
گفتم، ببینید اولا ما باید یاد بگیریم که برآورد آینده را با تحلیل گذشته انجام دهیم. شما اگر بخواهید تحلیلتان از آینده و پیش‌بینی آن، واقعی باشد، نمی‌توانید گذشته را در نظر نگیرید. مثلا همین حالا در مورد آقای روحانی باید ببینید که ایشان در گذشته چه تدابیری داشته و چه موفقیت‌هایی به دست آورده و آینده را بر اساس آن حدس بزنید و بر آورد می‌کنید. من آن موقع د رهواپیما به آقای زاد سر گفتم، ببینید آقای احمدینژاد در دولت آقای هاشمی فرماندار بوده و بعد در دولت ایشان استاندار شده، خب یک شاگرد می‌تواند رقیب استاد و مربی خودش هم بشود و هیچ اشکالی هم ندارد، انتقادی هم بر آن وارد نیست. آقای احمدینژاد می‌توانست بعد از این که زمانی استاندار آقای هاشمی بوده، رقیب ایشان هم بشود، حتی می‌توانست برنامه‌های اجرایی قوی‌تر از آقای هاشمی هم بدهد و در انتخابات برنده هم بشود. اما دلیل نداشت که توهین بکند، فحاشی یا بی‌ادبی بکند. کسی که در گذشته یکبار با مربی و بزرگتر خودش چنین رفتاری را کرده در آینده هم همین کار را می‌کند. بعد مثال دیگری زدم، در مورد زمانی که آقای احمدینژاد شهردار تهران بود و آقای خاتمی رئیس جمهور ایران. آن موقع اگر خاطرتان باشد، یک بارندگی صورت گرفت و ترافیک شد تهران. مردم هم نتوانستند به زندگی‌شان برسند، آقای خاتمی آمدند،بزرگواری کردند و گفتند که من از مردم عذرخواهی می‌کنم. آن موقع آقای احمدینژاد می‌توانست بیاید بگوید، نه جناب آقای خاتمی، من از شما سپاسگزارم، ولی من باید عذرخواهی بکنم. من شهردار بودم. اما ایشان آمد گفت شما چکاره‌اید که عذرخواهی می‌کنید؟ این جمله را خطاب به رئیس جمهور مملکت گفتند، یک زمانی هست شهردار یک پروژه‌ای را موفق پیش برده و رئیس جمهور می‌‌آید آن را به نام خودش تمام می‌کند، خب آن موقع می‌شود، حرفی زد، اما یک کاری که اینجا خراب جلو رفته و رئیس جمهور هم بابت آن عذر خواهی کرده، در مقابلش چه نیازی به این حرف هست.
من یک مثال دیگری را هم زدم و گفتم در زمانی که آقای خاتمی رای آورده بودند رئیس جمهور منتخب شده بودند(مثل همین ایام که آقای روحانی رئیس جمهور منتخب هستند) یک زلزله‌ای در اردبیل شد، دفتر آقای هاشمی از آقای خاتمی خواهش کردند که به عنوان رئیس جمهور منتخب به دیدار زلزله زدگان بروند. قرار شد آقای خاتمی به صورت رسمی، قبل از ریاست جمهوری به این سفر بروند. به آقای احمدینژاد هم این موضوع ابلاغ شد که بروند از آقای خاتمی استقبال کنند، اما ایشان در استانداری نشستند و به استقبال آقای خاتمی نرفتند، بعد هم اعلام کردند که آقای خاتمی الان در مملکت کاره‌ای نیستند و رئیس جمهور منتخب هستند. خب کسی که در گذشته این گونه با مسائل برخورد می‌کرده، چنین برخوردی را با بزگتر‌های مملکت داشته، معلوم است در اولین فرصتی که پیدا کند و زمینه فراهم شود در مقابل دیگر بزرگان مملکت هم قرار میگیرد.
آن روزی هم که این خصوصیت سر قضایای آقای مشایی و این‌ها علنی شد، به آقای زادسر زنگ زدم و گفتم: «آقای زادسر دیدید؟» گفت:«بله».
/2929