جناب پرزیدنت اوباما سلام! این نامه‌ای‌ست به پارسی و از شما که به فرهنگ ایران ابراز علاقه کرده‌اید انتظار می‌رود که بدون کمک گرفتن از گوگل ترجمه و صرفاً با اشاره خم ابرو به مترجم پارسی‌زبان کاخ سفید از مفاد آن اطلاع یابید.اطلاع یافتن حق شماست همان طور که زنده ماندن در آسیا حق ماست.

آقای اوباما!

خوشحالم که شما فیلم می‌‌‌بینید و از سینما لذت می‌برید و به خانواده‌تان عشق می‌ورزید اما ناامیدم که هنوز نگاه‌تان به جهان همچون نگاه جان وین در «کلاه سبزها»ست.یادتان که هست آن سکانسی را که هلکوپتر سقوط می‌کرد و همه از آن سالم در می‌آمدند.یادتان که هست به سربازهای نسل شما در همان آموزش‌های مقدماتی چه می‌گفتند:«جان وین فقط فیلم بازی کرده! اون جوری برین جلو شصتا تیکه میشین!» شما الان دارید همان طوری می‌روید جلو.من هم مثل شما وسترن‌های جان وین را دوست دارم اما دنیا از زمان وایت ارپ تا حالا خیلی عوض شده.شما هنوز دنبال «مردی که ریبرتی والانس را کشت» هستید؟ به نظرم«تیرانداز» دان سیگل منطقی‌تر بود.دنیای مدرن، دنیای من و شما، نیازی به هفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تیرکش‌ها ندارد.

آقای اوباما!

ما هم در آسیا که قاره کهن است به اندازه شما در امریکا که قاره نو است از قتل عام ،سلاح‌های مرگبار، سلاح‌های کشتار جمعی بدمان می‌آید.ما هم از دمکراسی خوش‌مان می‌آید. ما هم دوست داریم مثل شما جنگ را فقط در فیلم‌های آرنولد و استالونه ببینیم نه جلوی ِ دَر ِخانه‌مان.دوست داریم تروریست‌ها،افراطی‌ها و کسانی که فکر می‌کنند با کشتن ما به بهشت می‌روند در کنارمان نباشند اما شما،شما که نه، دولت‌های امریکا از دهه هفتاد تاکنون غیر از اشتباه در تشخیص منافع ملی خودتان ،نه حتی ما، چه کرده‌اید؟ باور کنید که عملکرد امریکا در آسیا و مخصوصاُ خاورمیانه به اندازه کیفیت اکثر فیلم‌های B جنگی یا تریلرهایB   تروریستی غیر قابل تحمل است! توصیه می‌کنم برای رسیدن به یک ارزیابی مفید اطلاعاتی ،مدتی از دیدن تریلرهای کلاسیک جاسوسی مثل «کاندیدای منچوری» اجتناب کنید. فیلم‌های کلاسیک لذت‌بخش‌اند -با شما موافقم در این مورد- اما به شدت میهن‌پرستانه،رمانتیک و کودکانه به دنیا نگاه می‌کنند.کودکان تصورشان از جنگ،عروسک‌هایی‌ست که به زمین می‌افتند ولی من و شما که بزرگسالیم بهتر می‌دانیم که آن عروسک‌ها در واقعیت می‌میرند.

آقای اوباما!

نتیجه باورهای آزاداندیشانه‌ی رویای امریکایی پس از فتح سواحل نرماندی، چه بوده برای جهان؟ برای ما در آسیا چه بوده؟ کمی به حافظه خود رجوع کنید. دیکتاتورهای آسیایی هیچ شباهتی به «یول براینر» در «سلطان و من» ندارند اما شما همچنان با همان نگاه از آنها حمایت کردید. ما کشته شدیم تا شما تصور کنید در حمایت از بن‌لادن در افغانستان، اشتباه تاریخی اروپا را در نبرد با صلاح‌الدین ایوبی جبران کرده‌اید اما وقتی برج‌های دو قلو در تصاویری که انگار متعلق به فیلم‌های B بودند سقوط کردند شما شباهت بن‌لادن را با سلطان مهربان «دزد بغداد» از یاد بردید.

آقای اوباما!

من هم مثل شما به وسترن علاقه دارم اما حتی در این روزها،کلینت استوود هم زیادی پیر است برای دنیای ما.