اجلاس رهبران گروه ۲۰ در شرایطی در سن پترزبورگ به پایان رسید که اختلاف نظر روسیه و آمریکا در خصوص مسائل مختلف همچنان پابرجا باقی ماند. آنچه بیش از اختلافات سنتی، در این اجلاس بر روابط روسیه و آمریکا سایه انداخت، مسئله اسنودن و همچنین اوضاع سوریه بود. بحث پناه دادن مسکو به اسنودن که اطلاعات ارزشمندی از درون سیستم اطلاعاتی آمریکا منتشر کرده، باعث شد که برنامه قبلی پوتین و اوباما مبنی بر دیدار دوجانبه در حاشیه اجلاس لغو شود. با این حال دو طرف دارای اختلاف بزرگتری نیز هستند که از منافع ژئوپلیتیک آنها ناشی میشود. بحث حمله نظامی آمریکا و متحدان آن به سوریه، موضوع مهمی بود که رهبران کرملین و کاخ سفید را مجاب کرد دیدار خصوصی کوتاهی با یکدیگر داشته باشند.
اگر چه این دیدار بدون توافق و نتیجه مشخصی به پایان رسید، اما به نظر میرسد که پوتین موفقیت بیشتری نسبت به اوباما در این اجلاس بهدست آورده است. زیرا اوباما که سعی داشت حمایت بینالمللی را برای حمله نظامی به سوریه کسب کند، در نهایت اعتراف کرد که قدرتهای جهانی در مورد اقدام نظامی بدون اجازه شورای امنیت سازمان ملل متحد با یکدیگر هماهنگ نیستند. این در حالی بود که پوتین موفق شد نظر اعضای گروه بریکس و چند کشور دیگر را برای مخالفت با تهاجم نظامی به سوریه جلب کند. همچنین پوتین از مخالفت دبیر کل سازمان ملل و پاپ فرانسیس، رهبر کلیسای کاتولیک روم با آغاز هرگونه تهاجم نظامی علیه سوریه نیز سود جست و آن را نشانه مخالفت گسترده افکار عمومی و نهادهای بینالمللی با جنگ خواند.
علاوه بر این، روسیه همزمان با برگزاری اجلاس گروه 20، سه ناو جنگی خود را به سواحل دریای مدیترانه روانه کرد. پوتین نیز در کنفرانس مطبوعاتی خود پس از اجلاس اعلام کرد که در صورت حمله نظامی خارجی به سوریه، روسیه به این کشور کمک نظامی، اقتصادی و بشردوستانه خواهد کرد. مجموع موضع گیریها و اقدامات روسیه در روزهای اجلاس، این پیام را به آمریکاییها داد که مسکو در برابر تحرکات نظامی واشنگتن و متحدان آن ساکت نخواهد بود.
بنابراین در شرایطی که پوتین تا حد زیادی موفق شد دیدگاه جنگ طلبانه کاخ سفید را در انزوا قرار دهد، اینک باراک اوباما در شرایط بسیار سختی قرار گرفته است. زیرا از یک سو با فشار شدیدی روبهروست تا گزینه اقدام نظامی را از دستور کار خود خارج کند و از سوی دیگر، چنانچه به سوریه حمله نکند، اعتبار آمریکا را زیر سوال برده است. این در حالیاست که تهاجم نظامی به سوریه، موجب رویارویی بیشتر میان مسکو و واشنگتن میشود. این رویارویی میتواند به شعلهور شدن آتشی در منطقه منجر شود که دامن غرب را نیز بگیرد. همچنین اقدام نظامی آمریکا علیه سوریه میتواند به تشکیل بلوکهای جدید قدرت در منطقه و حتی کل جهان منجر شود و روابط روسیه و آمریکا را بیش از پیش تنشزا نماید. تنشی که اگر چه به جنگ سرد میان دو کشور نخواهد انجامید، اما صلح سرد میان روسیه و آمریکا را وارد مرحله نوینی خواهد کرد.
منبع: روزنامه قانون