حسین رفیعی مجری صداوسیما که این روزها برنامه «روز از نو» را هر روز ساعت ۷ صبح در شبکه دوم سیما دارد، درباره اجرای جدی خود در این برنامه بیان کرد: «این صلاحدید مدیران بود که من این برنامه را اجرا کنم و تلاشم این است که برنامه را در ابتدای صبح از خوابآلودگی دربیاورم. اگرچه بهتر است برنامه صبحگاهی برنامهای مفرحتر و شادتر باشد.»
او در واکنش به اینکه برنامه صبحگاهی باید از فضای شادتری برخوردار باشد، خاطرنشان کرد: «برنامهای که برای آغاز یک روز جدید طراحی شده باید پر از انرژی و امید باشد، اما «روز از نو» به همین شکل طراحی شده است. خود من موافق این نیستم که خبرهای یاسآور در ابتدای صبح خوانده شود حتی در بسیاری از مواقع ما این خبرها را میخوانیم و کارشناسهایی که به برنامه میآیند آنها را تکذیب میکنند. خبرهایی که ایجاد تشویش و دلهره میکند چندان لزومی به ارائه آنها در برنامه نیست. به طور مثال وقتی هوا آلوده است باید به دنبال راهکار بگردیم و اینکه تنها این آلودگی هوا را اعلام کنیم تشویش ذهنی مردم را به دنبال خواهد داشت.»
این مجری برنامههای تلویزیونی با بیان اینکه رسالت برنامه صبحگاهی انرژی دادن و فراهم کردن فضایی شاد است، ادامه داد: «فعلا سازمان صداوسیما به لحاظ اقتصادی دچار مشکل است و نمیتوان بودجه کافی برای بخشهای مختلف در یک برنامه تخصیص داد. اگر این بودجه فراهم بود شاید میتوانستیم از هنرمندان و ورزشکاران هم به این برنامه دعوت کنیم تا برنامه فضای شادتری داشته باشد در این صورت من هم به عنوان مجری چنین برنامهای میتوانم اجرای طنزآمیزتری داشته باشم، اما زمانی که مثلا یک کارشناس در حوزه علوم پزشکی را به برنامه دعوت میکنم در چنین گفتوگویی نمیتوان شوخی کرد.»
او تعدد آیتمها و کمبود زمان را علت دیگر جدی بودن برنامه عنوان کرد و گفت: «همه این بخشها با تایمهای از پیش تعیینشده در کنداکتور برنامه فیکس شدهاند و نمیتوان چیزی را تغییر داد. گاهی مهمانها این گله را دارند که زمانی کمی برای گفتوگو دارند.»
رفیعی در پاسخ به اینکه جدیت در برنامه تلویزیونی برای یک مجری طنز چگونه است؟ عنوان کرد: «پیش از این برنامههای جدی دیگری همچون «سفر بخیر» و ««هلال احمر» داشتهام. بنابراین در اجرای چنین برنامههایی معذب نیستم. من سالها در صداوسیما کار کردهام و یاد گرفتم که چطور خودم را با شرایط گوناگون منطبق کنم. همیشه دوست داشتم تجربههای جدیدی در زندگیم داشته باشم و موارد مختلفی در حوزه کاری خود یاد بگیرم. در «روز از نو» نیز امیدوارم اتفاق جدیدی رخ بدهد و برنامه را شادتر کنم با این حال همچنان که به هنرجویانم در کلاس نقاشی توصیه کردهام معتقدم که انسان باید تلاش کند که پیروز شود ولی اگر نشد باید شکست را هم قبول کرد.»
این مجری تلویزیون درباره دلیل تغییر عوامل برنامه «روز از نو» در طی این سالها عنوان کرد: «فکر نمیکنم یک برنامه تلویزیونی بیشتر از 4 ماه بتواند همچنان جدید و خلاق باشد وقتی یک برنامه تلویزیونی مدت زیادی طول بکشد فرسایشی شده و دچار کلیشهها میشود. باید عوامل برنامه فرصت تفکر، ریکاوری و خلاقیت در ظاهر و اندیشه یک برنامه را داشته باشند. حتی پوشش یک مجری در یک برنامه گاهی به تکرار میرسد. برای خود من پیش آمده که مخاطبم به پوشش من در برنامه ایراد گرفته است.»
مجری برنامه «روز از نو» در ادامه سخنان خود در واکنش به حذف مجریان چهره و باسابقه صداوسیما عنوان کرد: «جواب این انتقاد را مدیران باید بدهند که چرا یک مجری بعد از سالها مهارتهای زیادی در حوزه کاری و حرفهای خود کسب میکند و بعد به راحتی کنار گذاشته میشود. چطور ما جرات میکنیم کسی را که به او کار یاد میدهیم از تلویزیون حذف کنیم. بخشی از این مساله به شایعاتی برمی گردد که درباره کار مجریان مطرح میشود؛ اینکه مجریهای تلویزیونی دستمزدهای زیادی میگیرند و اجراهای خود را با قیمتهای بالایی برگزار میکنند، اما واقعا به این شکل نیست حتی گاهی باید برای هزینههای زندگی در کنار اجرا کار دیگری هم داشته باشیم. خود من بیشتر به خاطر دینی که به مردم دارم و عشق به رسانه سالهاست در این عرصه ماندهام و در کنار آن کار تدریس نقاشی و کارگاه نقاشیام را هم به عنوان شغل دیگری حفظ کردهام.»
مجری «نیم رخ» ادامه داد: «با این حال بعضی مطرح میکنند که مجریهای تلویزیون استیچهای گران قیمتی برگزار میکنند. یک فوتبالیست در سال یک میلیارد تومان درآمد دارد و زمانیکه وظیفهاش را درست انجام میدهد و برنده میشود به او گاهی تا 50 میلیون تومان پاداش میدهند. در این صورت کسی مطرح نمیکند که این شخص تنها وظیفهاش را انجام داده است. البته منظور این نیست که این پاداش را به فوتبالیستها ندهند، اما باید به همه اقشار و حرفههای یک جامعه توجه شود. ما به عنوان مجری پاداش نمیخواهیم تنها درآمدی را طلب میکنیم که حق اولیه ماست. مسائل اقتصادی نباید فقط برای یک قشر در جامعه عادلانه برقرار شود. برای کسی که سالها در سینما، تلویزیون و یا عرصههای دیگر فرهنگ و هنر کشور فعالیت میکند هم این عدالت اقتصادی باید وجود داشته باشد.»
او در بخش دیگری از سخنان خود درباره تواناییها و اطلاعاتی که یک مجری باید در کار خود داشته باشد، عنوان کرد: «یک مجری باید دایره کلماتش از غنا و وسعت زیادی برخوردار باشد. من چهار سال اجرای یک برنامه ورزشی را بر عهده داشتم. در آن زمان سایتی وجود نداشت که آن را چک نکنم و در طول روز دائما رادیو ورزش را گوش میکردم تا از تمام جریانات ورزشی کشور با خبر باشم. یا زمانی که مجری برنامه «سفر به خیر» بودم سعی میکردم اطلاعاتم را در زمینه نظامی دائما به روز کنم و گاهی سردار رویانیان به شوخی به من میگفت تو خودت پلیس هستی. من هنوز هم برای اجرای روز بعد خود از تهیه کننده، موضوع برنامه را میپرسم تا با اطلاعات کامل در برنامه حاضر شوم.»
او در واکنش به حضور مجریان جوان در صدا و سیما و ناآگاهی آنها در اجرای برنامهها خاطرنشان کرد: «بخشی از حضور این مجریان به تصمیم مدیران مختلف برمیگردد. مدیران برنامهها هر کدام رویکرد و سلیقه خاصی دارند. ممکن است برای کسی ظاهر و جوان بودن اهمیت داشته باشد و یا برای مدیر دیگری سابقه فرد اهمیت داشته باشد.»
مجری «صبح آمد» در ادامه درباره علاقه خود به کار اجرا عنوان کرد: «من نسبت به کاری که میکنم و مخاطبی که برای او برنامهام را اجرا میکنم عِرق دارم. مخاطب من حق دارد که از برنامه لذت ببرد من خودم را مثل کارگر برای مردم میدانم و فکر میکنم باید در خدمت مردمم باشم.»
او همچنین درباره اینکه اگر روزی اجرا را کنار بگذارد معاش خود را چگونه تامین خواهد کرد؟ پاسخ داد: «زندگی من دو بخش دارد یک بخش به حرفه کاری من مربوط میشود و بخش دیگر خانواده من هستند که باید نقش پدری و همسر بودن را برایشان ایفا کنم و به گذران معیشت مربوط میشود. اگر روزی مجبور شوم که اجرا را رها کنم زندگی خود را از همان راه کلاس نقاشی و تدریس به هنرجویانم تامین میکنم. بعضی فکر میکنند ما مجریهای تلویزیون عابر بانک هستیم. یکی از دوستان من که به کار اجرا مشغول بوده است هم اکنون در این حوزه دیگر فعالیت نمیکند و به کار مسافرکشی مشغول شده است، نباید اجازه داد که این شرایط برای مجریانی که سالها در این عرصه فعالیت میکنند، حاکم شود.»
58247