آیا حضرت سید الشهداء هنگام مواجهه با دشمن، نمی‌توانستند با تصرف تکوینی، دشمن خود را نابود کنند؟

 چرا از آن قدرت خود استفاده نکردند و با فریاد «هل من ناصر ینصرنی» از مردم یاری می‌خواستند؟ آیت‌الله جوادی‌آملی در پاسخ به این شبهه مطرح شده درباره قیام عاشورا دلایلی را عنوان می کند.

آیت الله جوادی آملی برای پاسخ سه علت را بیان کرده و در علت اول عنوان می کند: « بی‌تردید، ائمه اطهار(علیهم‌السلام) که واسطه فیض الهی هستند، قدرت تصرف در تکوین و نابود کردن دشمن را با یک اراده دارا بودند؛ لیکن چنین قدرتی تکلیف‌آور نیست؛ یعنی پیغمبراکرم(صلّی الله علیه وآله وسلّم) و ائمه اطهار(علیهم‌السلام) برای تبلیغ دین، پیشبرد اهداف دینی، دفاع از خویشتن و... از چنین قدرتی استفاده نمی‌کنند.

سرش آن است که دنیا نشئه تکلیف است و بر مدار علم عادی و تکلیف معمولی اداره می‌شود. اگر خداوند می‌خواست، خود از دشمنانش انتقام می‌گرفت، لیکن اراده کرد تا برخی از مردم را با برخی دیگر بیازماید. از این‌رو ائمه(علیهم‌السلام) نیز مانند دیگران، مکلف هستند برای تبلیغ و پیشرفت دین، با استفاده از اسباب و عوامل عادی تلاش کنند. اگر بنا باشد آنان برای پیشبرد اهدافشان از قدرت غیر عادی استفاده کنند و دشمنان خود را با یک اراده از بین ببرند ، اساس تکلیف از هم می‌پاشد؛ زیرا نه خودشان امتحان خواهند شد و نه هواداران صادق آنها.»

دو علت دیگر و پاسخ کامل آیت الله جوادی آملی را اینجا بخوانید.

/6262

منبع: خبرآنلاین