*مقام معظم رهبری استدلالی بیان کردند که عدم خوش بینی به رفتار چند دهه اخیر ایالات متحده آمریکا نسبت به ملت ایران و سایر مردم دنیا باز می‌گردد. رفتار اینها رفتاری نبود که نشان دهنده پایبند‌یشان به مذاکرات و گفت‌وگوی خودشان باشد. با توجه به این مساله طبیعتاً وظیفه همه ما این است که از تیم مذاکره‌کننده حمایت کنیم.
*{در پاسخ به اینکه این حمایت باید به چه صورت انجام شود؟} اولاً قائل به این هستم که باید در فضای سیاسی کشور یک تقسیم کار انجام دهیم. اینکه همه تصور کنند باید با یک صدا پیش برویم به عقیده بنده مطلب درستی نیست. در واقع باید در این فضا نقد هم وجود داشته باشد، اما نقد باید منصفانه، کارشناسانه و در جهت نفی مذاکره‌کننده و تیم مذاکره‌کننده نباشد. شما در داخل آمریکا نگاه کنید یک تقسیم کاری وجود دارد؛ کنگره در مقابل ایران موضع بسیار سختی را در پیش گرفته و می‌گوید باید تحریم‌ها افزایش پیدا کند و از سوی دیگر اوباما و جان‌کری مواضعشان متعادل‌تر است و می‌گویند باید به سمت مذاکره و گفت‌وگو پیش رویم. این خود نشان می‌دهد در آنجا تقسیم کاری وجود دارد. وقتی ما در داخل کشور به گونه‌ای رفتار کنیم که دست مذاکره‌کنندگان پر باشد حتماً با دست پر بهتر می‌توانند مذاکره کنند. مطلب دیگری که وجود دارد این است که سیاست خارجی استمرار سیاست داخلی است. در اینجا باید دو نکته را یاد‌آور شوم، نکته اول این است که همواره مذاکره‌کننده باید مورد حمایت ملی قرار گیرند تا از یک روحیه ملی برخوردار باشند و دست و پایشان در مذاکرات نلرزد و بتوانند با صلابت برخورد کنند. نکته دوم این است که وزارت امور خارجه و دستگاه دیپلماسی ما هم باید ظرفیتی از خود نشان دهد و نقطه نظرات همه صاحبنظران، دلسوزان و نمایندگان مجلس را جمع‌آوری کنند تا همه احساس کنند به نوعی در روند تصمیم‌سازی دخیل هستند، همچنین ضروری است وزارت‌خارجه فضای داخلی را نیز مدیریت کند، مدیریت فضای داخلی به اقناع‌سازی بازمی‌گردد. ما باید بتوانیم در فضای داخلی هم جریان‌های داخلی و گروه‌های سیاسی را به روند مذاکرات اقناع کنیم. اگر اینها در کنار یکدیگر قرار بگیرد آنچه مقام معظم رهبری فرمودند می‌تواند محقق شود.
*استراتژی دوستانمان در سیاست خارجی جمع‌آوری همه نقطه نظرات بعد ارائه اینها به سطوح تصمیم‌گیری و افزایش میزان جلسات و گفت‌وگو در سطوح تصمیم‌گیرندگان است، یعنی باید مباحث پخته شود و از طرف دیگر ما باید دارای نقشه راه باشیم که کاملاً شفاف و مشخص باشد. اینها در قالب تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و دستگاه دیپلماسی، شورای عالی امنیت ملی و جلسات سران قوا شکل می‌گیرد.
29301